7208
HET OPKOMEN VAN DE PLAATSELIJKE RAIFFEISENBANK
IN LIMBURG
door Deken M. Souren te Weert.
Wanneer ondergetekende in het begin van zijn priester
loopbaan door de veelvuldige omgang met de kleine boe
ren, wier hulp hij inriep bij het bouwen van een parochie
kerk, opdat zij door „hand en spandienst" de moeilijkheid
van de bouw zouden helpen verlichten, dan tevens de nood
vooral van de kleine landbouwer leerde kennen en her
haaldelijk moest horen, hoe geld-tekort een hinderpaal was
om te komen tot de gewenste uitbreiding van landbouw
werktuigen, veestapel, enz. dan kwam de vraag naar voren
hoe te helpen. Van particulieren geld lenen ging dikwijls
gepaard met opoffering van vrijheid en zelfstandig bestaan.
De goede God gaf de weg aan. Kennismaking met een
lid van de Duitse Raiffeisenbank bracht de oplossing. Een
reis naar Duitsland deed inzien, hoe de christelijke naasten
liefde heerlijk werk kan doen. Een dorp is een gemeenschap,
waar niet allen gelijk bedeeld zijn met tijdelijke goederen.
Zij die in de gelegenheid zijn iets terzijde te leggen moe
ten hun geld toevertrouwen aan een plaatselijke instelling,
die door gezond beheer de terugbetaling kan verzekeren
en de geldbehoevende moest door kleine terugbetaling
schuldvrij kunnen worden.
De weg was gevonden uitvoering moest echter wach
ten want het nieuwe onbekende eiste heel wat voorberei
ding In Noord Brabant was men al zoekende geweest en
daar waren statuten ontworpen. Op 17 Sept. 1897 werd de
eerste boerenleenbank in Limburg gesticht.
Gelukkig mocht de nieuwe stichting zich verheugen in het
vertrouwen der bevolking. Spaargelden kwamen binnen
maar na enkele maanden nog meer aanvragen om leningen.
Contact werd gezocht met boerenleenbanken, welke intus
sen in andere plaatsen waren opgericht.
Zo groeide de gedachte aan samenwerking en de behoef
te aan een Centrale. Ook deze kwam tot stand op een ver
gadering in Venlo en ondergetekende werd aangewezen,
om Limburg te vertegenwoordigen bij de oprichting en om
in de Raad van Toezicht zifting te nemen.
