3847
ken is het het volmaakste dat Ge op het moment kunt
doen.
Er zit veel in of we het goed zien.
Stel eens het geval, dat een boer tachtig jaar wordt,
van zijn prille jeugd heeft hij hard gewerkt dag in
dag uit Honderden keeren heeft de barre herfst
hem in het veld gegeeseld met wind en regen; de zo
mer hem meedoogenloos gebrand in het vleesch, als
hij uittrok naar den oogst; wat een berg van moeite,
van zorg, van afmatting heeft hij doorstaan.
lederen dag is hij met God begonnen; in een kort
maar vertrouwvol gebed heeft hij zichzelf en zijn werk
aan den Vader aanbevolen; als hij uittrok, heeft hij
met wijwater en het kruis zich geteekend; een kruis
sloeg hij over zijn paard en zijn ploeg, voor hij het
werk begon. Als hij eenzaam de lange voren aftrok of
het zaad wierp met breeden arm heeft hij gedacht aan
den grooten Landman, waarvan het Evangelie ver
haalt; de Zaaier die uitging ook zijn eigen ziel
moest klaar liggen om de goddelijke genadegaven te
ontvangen en tot vruchtbaarheid te brengen.
Als de tarwe opschoot en aren zette, ging zijn oog
ontroerd naar het kerkspitsje in de verte, waar hij den
Meester wist verborgen onder schijn van brood de
vrucht van zijn akker en dankbaar en vaster ging
zijn arbeiderstred; hij werkte voor den Heer.
Wat een zegen in die zeventig, tachtig jaren werk
indien het zoo werd volbracht; wat een geheiligde stap
pen, gezegend zweet, vruchtbare moeheid, geborgen
verdiensten!
En iedereen kan dat bewerken in zijn eigen leven
het vraagt slechts het juiste inzicht in de beteekenis
van het menschelijk leven en den dagelijkschen arbeid.
Dat is het „arbeidsfront van God"; de groote voorgan
ger is Jezus zelf, die in Zijn verborgen leven vooral
den gewonen arbeid op de volmaaktste wijze opdroeg
en heiligde.
Denkt er eens over na, mijn beste lezer en lezeres:
