3790
bepaalde globale gevolgtrekkingen kunnen worden ge
maakt.
Zooals in den tegenwoordigen tijd met vrijwel alle
brandende sociale en economische kwesties het geval
is, hebben de vele bij woord en geschrift verkondigde
populaire meeningsuitingen omtrent het schuldenvraag-
stuk in den land- en tuinbouw zich veelal meer door
radikalisme dan door blijk van zakelijk inzicht onder
scheiden. Wij kunnen dergelijke pogingen om op sim
pele wijze vèr-ingrijpende problemen op te lossen dan
ook het beste laten voor wat zij zijn. Maar afgezien van
dit soort uitlatingen treffen ons dikwijls ook in meer
bezadigde kringen minder juiste meeningsuitingen, die
vooral gebaseerd zijn op maatregelen, welke door bui-
tenlandsche regeeringen zijn genomen, ten einde den
schuldenlast van het landbouwbedrijf te verlichten.
Ik moet toegeven, dat de berichten, die wel in bladen
en tijdschriften circuleeren omtrent maatregelen in het
buitenland, met betrekking tot het schuldvraagstuk ge
nomen, dikwijls op het eerste gezicht zeer treffend zijn
en de vraag kunnen doen rijzen: waarom is hier te lande
nimmer aan een dergelijke oplossing gedacht? Het lijkt
mij daarom in ieder geval van belang, om hier over de
in het buitenland getroffen maatregelen een enkel
woord te zeggen.
Daarbij zal ik mij tot algemeene opmerkingen bepa
len, daar zelfs een korte opsomming van in het buiten
land tot stand gekomen maatregelen zeer tijdroovend
en geestdoodend zou zijn. Ik meen te mogen verwijzen
naar eene interessante studie over het schuldenpro
bleem in den landbouw van G. Costanzo (die naar ik
meen aan het Internationaal Landbouwinstituut verbon
den is), verschenen in de Revue Internationale d'Agri-
culture 1937, aan wiens inleidende beschouwingen ik
een en ander meen te mogen ontleenen. Deze studie is
getiteld: „L'endettement de 1'agriculture" en behandelt
de maatregelen, die in de verschillende staten zijn ge
nomen om tot eene verlichting van den schuldenlast te
geraken.
