3712
Wij maken hiervan speciaal melding, omdat ons on-
angs is gebleken, dat een te hooge definitieve aanslag,
die rechtstreeks aan de Boerenleenbank wes verzonden,
eerst in ons bezit kwam, nadat de termijn voor het in
dienen van een bezwaarschrift was verstreken. De H.H.
Kassiers gelieve hierop dus attent te zijn.
Inlichtingen aan den Fiscus.
Wij lezen in de Raiffeisenbode van Mei 1937:
Het komt wel eens voor, dat de fiscus van zijn slacht
offers verlangt, dat deze aan de Boerenleenbank, waar
mede zij in financieele relatie staan, verzoeken om hem
(den fiscus) een verklaring hieromtrent te doen toeko
men. De slachtoffers weigeren dit gemeenlijk niet; de
Boerenleenbanken ontvangen dus wel eens dergelijke
verzoeken van haar cliënten.
Welk standpunt behooren de besturen hiertegenover
in te nemen?
Op het eerste gezicht zou men zeggen: Als de betrok
kene zelf aan de Bank verzoekt om den fiscus inlich
tingen te verstrekken, is er geen enkel bezwaar tegen;
integendeel, want door de inlichtingen niet te verstrek
ken zou men den betrokken belastingplichtige in onge
legenheid brengen. En de geheimhoudingsplicht geldt
in zulk een geval ook niet, want de belanghebbende
heft deze zelf op.
Op grond van deze voor de hand liggende overwe
gingen plegen verschillende Boerenleenbanken, naar ons
werd medegedeeld, aan dergelijke verzoeken tot het
verstrekken van inlichtingen aan de belasting-ambtena
ren gevolg te geven.
anneer men de zaak dieper doordenkt, komt men
echter tot de conclusie, dat dit standpunt niet juist is.
Immers wat is het gevolg van de gewoonte om op
verzoek van de betrokkenen inlichtingen te geven? Dit
