3338
In Memoriam
JOHANNES LUDOVICUS PAUWEN.
(Overleden 10 Juli 1935.)
Het is het lot van alle oude menschen, dat zij lang
zamerhand op den achtergrond geraken en in de scha
duw van den tijd komen te staan. Zelfs al hebben zij in
hunne jonge en middelbare jaren een rol van groote
beteekenis gespeeld, ja zelfs beslissende dingen tot stand
helpen brengen.
Zoo is het ook gegaan met den heer J. L. Pauwen,
die samen met Ridder de van der Schueren en Pruis het
driemanschap vormde, waarvan in 1895 een oproep uit
ging, om te komen tot stichting van een bond van boeren
van Christelijken huize. Welke oproep heeft geleid tot
de stichting op 31 Jan. 1896, van den Nederlandschen
Boerenbond thans genaamd: Katholieke Nederland-
sche Boeren- en Tuindersbond.
De heer Pauwen was de laatst levende van de drie
„Stichters van den Nederlandschen Boerenbond en dus
een man van zeer groote beteekenis. Maar sinds zijn ge
zondheid hem had gedwongen de functies, die hij in de
Katholieke boerenbeweging vervulde, neer te leggen,
leefde hij stil en teruggetrokken.
Hij was zichtbaar niet meer in de beweging, maar on
zichtbaar was hij nog altijd aanwezig.
Vooral in de Bestuurskringen kwam de naam Pauwen
nog vaak over de lippen en steeds informeerde men bij
elkaar, wie t laatste „den ouden Pauwen" had gezien,
hoe hij 't maakte enz.
De heer Pauwen was wel in de schaduw van den tijd
komen te staan, maar vergeten was hij allerminst.
En nu, ondanks alles toch nog onverwacht, ontvangen
we de doodstijding: op 88-jarigen leeftijd overledenT
Onze Katholieke boeren en tuinders staan met rouw
in het hart aan dit graf. Zij weten wel, dat deze eenvou
dige vrome, tot in het merg van zijn gebeente Katholieke
man het leven der eeuwige Zaligheid zal zijn ingegaan en
dat het Leven aan gene zijde van het graf oneindig ge-
