3192
Het Volkscrediet in Nederlandsch-Indië in 1933.
Het Verslag over 1933 van het Volkscrediet in Ne-
derlandsch Indië geeft een treurig beeld van den toe
stand der bevolking, ten gevolge van de crisis, waar
door de prijzen sterk achteruit liepen. De werking der
talrijke dessa of dorpsbankjes werd daardoor zeer ver
slapt, maar vooral de grootere volkscredietbanken in
Java en Madoera en in de buitengemeenten, hadden
veel te lijden, doch konden zich door de groote reser
ves goed staande houden.
Een algeheele wijziging van den toestand is geko
men door de oprichting van de Algemeene Volkscre-
dietbank waarin de Centrale Kas en alle volkscrediet
banken zijn opgenomen.
Wij laten hier het eerste, zeer interessante gedeelte
van het Verslag volgen:
Toestand der bevolking.
Het jaar 1933 gaf een verdere daling van het volks
inkomen te zien; de padi- en maisprijzen kwamen op
ongehoord laag peil, de klappers brachten ten slotte
zoo weinig meer op, dat in meer afgelegen streken niet
eens meer geplukt werd, de inlandsche tabak had in
vele streken van ernstige oogstmislukkingen te lijden,
de kapok bracht slechts 5 a 7 cent per 100 kolven op,
aan de groote cultures verdiende de bevolking steeds
minder. Slechts van enkele bevolkings producten werd
het prijsniveau tegen het eind van het jaar beter voor
namelijk van thee, suiker, rubber, koffie en peper.
Het behoeft onder deze omstandigheden niet te ver
wonderen, dat de uitleening der volkscredietinstellin-
gen nog verder terugliep.
Desabanken.
Voor de desabanken op Java, Madoera en Sumatra's
Westkust is intusschen in de tweede helft van 1933 sta
bilisatie bereikt. Daar de achterstand niet hoog en in
