3177
schuld. Voelt men nu niet, welke ernstige gevolgen door
een Overheidsdaad van die strekking in het leven wordt
geroepen. En wat moet de Overheid nu antwoorden,
wanneer men een zoodanigen maatregel genomen heeft
en de dag daarna de gedupeerde of de talrijke gedu
peerden zich aanmelden bij den Minister en hem zeg
gen: dat is het resultaat van den maatregel, dien gij
genomen hebt, wat doet gij nu voor mij?
Men heeft in het debat verwezen naar Denemarken
en naar België, waar men dit vraagstuk zou hebben op
gelost.
Indien de Regeering juist is ingelicht, is er in Dene
marken alleen nog maar een wetsvoorstel dat ongeveer
negen millioen gulden kosten zal. Dat bedrag van negen
millioen gulden moet worden gevonden door een rente
vermindering van de deposito's bij de banken; dat moet
worden gevonden door een heffing op de melk en door
een belasting op aandeelen, welke laatste belasting dan
van die negen millioen gulden ongeveer twee millioen
moet opbrengen.
In België komt het voorstel neer op een surseance
van betaling voor hypotheekschulden en dat werkt nog
zeer onvoldoende, omdat wel executie wegens andere
schulden mogelijk blijft.
Wil dit alles, wil deze critiek, die ik uitoefen op de in
deze richting geuite wenschen, nu zeggen, dat de Re
geering elk denkbeeld om hier, wanneer het mogelijk
is, eenige hulp te bieden, bot afwijst? Neen, Mijnheer
de Voorzitter, dat wil het niet zeggen, want de zaak
is bij de Regeering in overweging. Maar het onderwerp
is buitengewoon moeilijk, en men doet goed. er geen al
te hooge verwachtingen van te koesteren. Ook bij de
hypotheekschulden zal ten slotte de crediteur op zijn
vorderingen moeten afschrijven, evengoed als de aan
deelhouder heeft moeten afschrijven op de waarde van
zijn aandeel, evengoed als de bezitter van onroerende
goederen dat pijnlijk proces heeft moeten doormaken.
