3166
ten in het voorjaar de benoodigdheden om deze in het
najaar, na den oogst, te betalen.
En wijl de boeren eigendommen bezaten, die zoo
noodig als waarborg voor de schuld konden dienen,
waren de leveranciers niet bevreesd om crediet te geven.
Maar nu deze eigendommen Erbhöfe onbelast
baar zijn, is deze waarborg verdwenen.
Er is iets anders op moeten gevonden worden, en de
Duitsche Regeering is verplicht geweest het oogstver
band in te voeren.
Oogstverband wil zooveel zeggen als een hypotheek
op den oogst.
Indien een leverancier levert onder oogstverband, dan
mag de boer zijn oogst niet van het veld halen zonder
verlof van dengene, die het oogstverband heeft. Als de
oogst verkocht wordt, moet eerst de schuldeischer (le
verancier) zijn geld hebben, en het overblijvende is voor
den boer.
Tot zulke maatregelen, die in ons land onbekend zijn,
moet men thans in Duitschland zijn toevlucht nemen,
om het bedrijf van een groot aantal boeren mogelijk te
maken.
Dat er groote ontevredenheid heerscht onder al die
duizenden, die hypotheek hebben op de Erbhöfe en
voorloopig op geen aflossing kunnen rekenen, is zeer
begrijpelijk.
En dit heeft zijn terugslag ook op die landbouwers,
welke geen Erbhöfe hebben, want ook voor hen wil men
de hypotheekschuld consolideeren met behulp der Re
geering.
Het is zeer begrijpelijk, dat iedere geldgever huiverig
wordt, om ook op gewone boerderijen hypotheek te ge
ven, uit vees, dat de aflossing, door den een of anderen
Regeeringsmaatregel onmogelijk wordt.
De Wet op de Erbhöfe heeft vele voordeelen voor de
instandhouding van boerenfamilies en het boerenbe
drijf, maar ook vele nadeelen.
