2497
presidium er op aan, van overijlde acties van het wanho
pige proletariaat zoo lang af te zien, tot het terrein voor
een gemeenschappelijke, zegevierende revolutie van ar
beiders en boeren grondig en volledig is voorbereid. De
eerste en belangrijkste taak van de communisten (in ge
noemde landen) bestaat nu daarin, dat zij hun bijzondere
aandacht aan de verarmde en door den nood verbitterde
boeren wijden. Het voorlichtings- en organisatiewerk,
dat bij hen verricht moet worden, zal wel moeilijk en
langdurig zijn, maar anderzijds is het werkelijk loo-
nend".
De communistische propagandisten behoeven intus-
schen niet stil te zitten; menschen overigens, die uitslui
tend op actie en agitatie georienteerd zijn, zouden spoe
dig voor de beweging verloren zijn, indien zij hun kracht
slechts op een werk op zeer langen termijn zouden mo
gen richten. Zij zien zich dan ook een taak toegewezen,
welke den communist waardig is: zij moeten de jonge
generatie voor het sovjet-ideaal pogen te winnen.
Maar vooral zullen zij de Katholieke Kerk moeten be
strijden. .Zij zullen de geestelijke macht der Katholieke
Kerk moeten breken, de eenige macht, welke nog voor
het communisme gevaarlijk is en dit actief in den weg
staat". De propagandisten moeten „een sterke anti-cleri-
cale beweging in het leven roepen", dat is in den tegen-
woordigen tijd „veel belangrijker dan een werkloozen-
demonstratie door de politie uit elkaar te doen jagen."
Het presidium meent dat door deze instructies „een
wezenlijke verdieping en verfijning der communistische
strijdmethoden" verkregen zal worden. Het is ook veel
goedkooper en bereikt zekerder het doel. Want de strijd
tegen den godsdienst vindt zooveel bondgenooten in
liberalisme en socialisme, dat Moskou de subsidies aan
de communistische partijen in Duitschland, Oostenrijk
en Tsjecho-Slowakije met resp. 20, 45 en 60 procent kon
verminderen.
Maar kostbaar is toch de herhaalde erkenning, dat al
leen de Kerk tegen het communisme opgewasschen is.