2243
volkingsgroepen belangen gemeen en dus samen te dies
nen hebben. Zoo heeft de Maker van de wereld het
gewild en om ons menschen dat duidelijk te doen voelen,
laat Hij ons langen tijd nadat we op aarde komen, ges
heel hulpeloos en aangewezen op anders hulp, eerst
zelfs in de meest elementaire levensbehoeften, later en
feitelijk ons heele leven in tal van stoffelijke en geestes
lijke nooden.
Dat feit zal niemand ontkennen: het is alleen de vraag
hoever de samenwerking en onderordening gaan zal,
hoever de persoonlijke vrijheid en de zelfstandigheid der
beroepsvereenigingen zich zal uitstrekken. Ge weet hoe
wij katholieken den gouden middenweg bewandelen,
hoe wij voorop de persoon van eenieder als drager van
zedelijke rechten eerbiedigen en de ontplooiing zijner
krachten niet meer dan het algemeen welzijn eischt, wils
len tegengaan anderzijds echter hoe wij zijn voor een
sterk gemeenschapsleven hoe we de maatschappij
zien als een groot organisme, een levend bewerktuigd
lichaam met organen en cellen, die in hun onderlinge
opbouw en samenwerking het groote doel nastreven:
het maatschappelijk welzijn. We spreken zoo van een
organische maatschappijsopvatting de organen dat
zijn de groote beroepsstanden de groote groepen
werkers die onderling in nauw verband zijn samenges
groeid en die in het groote geheel weer aangewezen
bepaalde functies in een zekere zelfstandige verantwoors
delijkheid te verrichten hebben.
Op dit terrein heerschen verscheiden dwaalbegrips
pen, ik zou ze liever engheden en al te groote korts
zichtigheden noemen. Van den kant van andere groepen
en van leiders, maar ook van den kant van ons, en van
onze organisaties soms. We beklagen ons en vaak
terecht over de Asschepoesters' plaats, die de lands
bouw inneemt bij de regeering en regeeringsmaatregelen,
over de onvoldoende rekening die ook de politieke pars
tijen vaak houden met de behoeften en nooden van den
landbouw, over de soms ergerlijke mentaliteit die in
stedelijke en handelskringen over den plattelander
heerscht er zijn er die met hun gedachten nog leven in