i855
soneel niet doenlijk zijn. Wel echter is deze controle
mogelijk, als de besturen onzer 550 banken ieder een
stuk voor hun rekening nemen.
Daarnaast worden door de inspecteurs der Centrale
ieder jaar een zeker aantal banken aan een z.g. extras
inspectie onderworpen, waarbij dan tevens ook alle
boekjes ter plaatse in omloop, worden nagegaan. Het
is echter onmogelijk, dat de inspetie der Centrale Bank
ieder jaar bij iedere bank zulk een extra controle vers
richt, die zeer veel tijd van den inspecteur in beslag
neemt. Wel worden er bij iedere gewone jaarlijksche
inspectie eenige steekproeven gedaan en controleert de
inspecteur eenige vooraf willekeurig aan den Directeur
opgegeven boekjes. De Directeur moet deze boekjes
dan aan den inspecteur persoonlijk ter hand stellen en
ze niet aan den Kassier afgeven, want dan zou deze
controle op den Kassier geen nut hebben. Ook worden
er buiten deze steekproeven nog een aantal willekeurige
rekeningen uit de grootboeken genomen, waarvan de
Centrale "rechtstreeks aan de houdefs der boekjes be=
richt zendt met verzoek, liet saldo rechtstreeks, dus buk
ten den Kassier om, aan de Centrale te willen beves=
tigen.
De ervaring nu weder, te Barendrecht opgedaan, heeft
bewezen, van hoe groot belang de jaarlijksche controle
der boekjes door het Bestuur der plaatselijke Bank is.
Want wat was daar het geval? Er is gebleken, dat de
Kassier de inlagen op sommige boekjes in het dagboek
op een lateren datum inschreef, dan waarop in werke=
lijkheid de inlagen waren gedaan. In de boekjes werd
de juiste datum genoteerd, maar niet in het dagboek
en dc grootboeken. Als bij de gewone maandelijksche
Bestuursvergadering de kas door het Bestuur werd op=
gemaakt, klopte deze met de boeken, maar niet met de
werkelijkheid, want de Kassier had de inlagen op som=
mige boekjes niet in de boeken der Bank verantwoord.
Na de Bestuursvergadering deed zij dat eerst, en vóór
de volgende kasopname hield zij wederom bedragen
achter van andere boekjes. Zoo bleef een kastekort
