Wanneer het nobele drietal de soliede stukken een?
maal in handen gekregen had, werden ze verkocht. Zoo
doende kwam de Brusselsche Bank aan kapitaal. Daarna
werden met de slachtoffers contracten afgesloten, waars
bij de ongelukkigen aan handen en voeten gebonden
waren. De stukken, die voor de cliënten gekocht werden,
waren Danuba Oil Company, Wasscherij de Spreng
(Apeldoorn) en Nationaal Administratiekantoor van
onroerende goederen. De koersen varieerden, zooges
naamd dan, tusschen 140 en 170%, ofschoon onder nors
male omstandigheden er geen bod voor te vinden was.
Wanneer de geruineerde slachtoffers zich aan de Bruss
selsche Bank vervoegden om de incourante stukken
waarvoor elders niets gegeven werd, te gelde te maken,
werd hun er natuurlijk zoo goed als niets op gegeven.
De directie hield zich steeds niet thuis en stuurde de
klagers met een kluitje in het riet. De bank liet niets
meer van zich hooren."
Het Weekblad van den Noordbr. Chr. Boerenbond
deelt mede, dat een tiental boeren klachtaen hebben ins
gediend, en dat er onder dezen zijn, die er voor 40.000
onder zitten. Het is toch treurig, zooals nog steeds eens
voudige menschen zich laten vangen door de voorspieges
lingen van hooge winst. De speculatiegeest maakt ook
onder de boeren nog veel slachtoffers, zegt genoemd
Weekblad terecht, en vervolgt dan:
„Nu zitten ze in zak en asch.
„Hadden ze hun losse gelden op de Boerenleenbank
gebracht en voor vaste belegging pandbrieven van onze
BoerensHypotheëkbank, soliede Staatss of Gemeentes
papieren of obligatiën van onze kerken, kloosters en
scholen genomen, ze zouden met lagere rente een betere
eindrekening gemaakt hebben.
„Hier gaat het spreekwoord op: Die het onderste uit
de kan wil hebben, krijgt het deksel op den neus."
692
