484
In een der Reglementen lezen we:
De op de inschrijvingen gestorte gelden
worden, na aftrek der administratiekosten ten
spoedigste voor rekening van de kas belegd
door de Directie, in overleg en onder goedkeus
ring van eene, uit en door den Raad van Coim
missarissen gekozen Commissie van Toezicht.
Worden er dus verliezen op de belegging der gelden
geleden, dan komen deze niet voor rekening van de
Maatschappij of Vennootschap, die de spaarkas bes
heert, maar voor rekening van degenen, die de gelden in
de spaarkas hebben gestort.
Wanneer iemand aan bovenbedoelde spaarkas zou
willen deelnemen voor ééne enkele inschrijving, die ges
woonlijk 30.per jaar bedraagt, och, daartegen zous
den wij geen bezwaar doen gelden. Dat bedrag zullen
de meesten wel kunnen missen, en men heeft de kans,
om na 10, 15 of langer jaren een aardig sommetje in
ééns te ontvangen.
Maar waartegen wij willen waarschuwen, het is tegen
de groote deelname aan deze spaarkassen.
Want, naar wij vernamen, zijn er in enkele gemeens
ten personen geweest, die zich verplicht hebben telken
jare honderden guldens op deze wijze te sparen. Ja, de
kassier eener boerenleenbank meldde ons, dat er in zijne
gemeente een persoon was, die 1700 per jaar moest
storten.
Zulke groote deelname achten wij voor onze lands en
tuinbouwers onverantwoordelijk, want:
le. kan men het geld niet terugkrijgen, als men het
noodig heeft. Toch is het duidelijk, dat een lands of
tuinbouwer, die spaart, niet kan weten, of hij dit ges
spaarde geld niet na één of na enkele jaren hard noodig
zal hebben, om zijn bedrijf in stand te houden.
Maar zullen de agenten der spaarkassen zeggen
ge kunt na enkele jaren ook het geld terugkrijgen, of
een voorschot ontvangen.
Laten we dit eens nader bekijken:
