351
zal dezen uitslag als zeer gunstig voor de geteisterden
beschouwen.
De Boerenbond heeft het geluk gehad in het verwoeste
Vlaanderen de eerste kerk zegenend van uit de puinen
te doen verrijzen.
Het voorloopig kerkje van Geluvelt is eenvoudig van
opvatting: een beuk en twee zijkapelletjes; met zijn
torentje in inlandschen baksteen doet het ons denken
aan de dorpskerken in Denemarken.
Z. D. H. Mgr. Waffelaert, bisschop van Brugge, zegen*
de den 19 Juli de nieuwe kerk in. Uit de toespraak van
den doorluchtigen Kerkvoogd halen wij het volgende
aan: „Als gij het front doorreist, drukt u de weemoed
neer. De wijde horizont pijnigt u. Daar staan geen torens
meer, geen torens, en gij schouwt als naar de zee, gelijk
waar gij staat. Maar dit is een gelukkige dag: Geluvelt
staat er borg voor dat de torens er weer komen. Wat gij
hier ziet is het werk van den Boerenbond; naar den
Boerenbond en naar zijn vertegenwoordiger gaat onze
diepgevoelde dank."
De onbaatzuchtige werking van den Boerenbond in
West*Vlaanderen was herhaalde malen het voorwerp
van lovende besprekingen in de pers, en door de hoogste
waardigheidsbekleeders werden openbaar zijn ver*
diensten erkend en geprezen. In de openingsrede van
den Provincieraad, den 1 Juli 1920, handelde de
heer Gouverneur van West*Vlaander en breedvoerig
over onze werking en besloot: „De voorschotten,
de dienst voor den wederopbouw, het herstellen der lam
derijen door de Belgische Heidemaatschappij zijn prach*
tige uitslagen, welke op eenige maanden tijds bekomen
werden door een bijzondere instelling, die op weder*
zijdschen steun en christelijke broederliefde gegrond*
vest is. Daaruit vloeit een welsprekende les voor velen
die halsstarrig alles willen verwachten van de noodwen*
dig trage en formuleachtige werking van den staatsgod."
Onze werking mocht zich in een blijk van nog hooger
waardeering verheugen. Op 16 Februari 1.1., bij een be*
