rondetafelgesprek
Wat beweegt een Rabobank-commissaris? Wat
doet hij of zij precies? En waar stuit een commissaris
van een van de 141 Rabobanken op? Hoewel de
commissarissen elkaar niet kennen, barst de discussie
meteen los.
JP: 'Waarom besteden jullie zoveel tijd aan de bank?"
JP: "Hebben jullie commissies? In mijn ervaring kan met
commissies niet alleen het werk beter worden verdeeld, maar wordt
ook de vergadering beter voorbereid."
Waar:
Kantoor Rabobank Nederland in Utrecht
Wanneer:
maandagochtend 4 juli van 10.00 tot 12.30 uur
'De lat is hoger
komen te liggen
Gespreksleider Jan Prins opent het gesprek. "We hebben allemaal
gemerkt dat het werk van een Rabo-commissaris de afgelopen jaren
is veranderd. Mijn stelling is: toezicht houden is een vak geworden.
En daarvoor zijn bepaalde competenties en kennis nodig. E>e lat is
hoger komen te liggen. Wat ik graag wil weten: hoe doen jullie het?
Is er een algemene noemer waaronder onze werkzaamheden zijn te
scharen? En is er een manier om tot een best practice te komen?"
Everard Winters: "De rol van de commissaris is de afgelopen
jaren inderdaad flink veranderd. Er wordt steeds meer van een
commissaris verwacht. En niet alleen qua tijdsbesteding, kennis
en kunde. Het is méér dan alleen toezicht. Je krijgt te maken
met vragen als: hoe vind je goede mensen? Hoe beloon je? Onze
verantwoordelijkheid is duidelijk veel groter geworden."
Jan Prins: "Hoeveel tijd zijn jullie kwijt, gemiddeld genomen?"
EW: "Met 300 uur per jaar red ik het niet. Het is toch wel zon 350
uur, dus minimaal een dag per week."
Flip van den Hoek: "Ik houd rekening met anderhalve dag
per week. Maar daar zit dan alles in, ook kringvergaderingen,
voorbereiding en individuele gesprekken."
Lidy Klein Holkenborg: "In juni is het zelfs twee dagen per week.
Die tijd heb je ook wel nodig, vind ik."
EW: "De bank geeft ook veel terug. Op het gebied van kennis,
bijvoorbeeld, word je permanent bijgeschoold. Ik ben zelfstandig
ondernemer en het werk als commissaris helpt me om scherp te
blijven. Maar ik zie wel een punt van aandacht voor de toekomst.
Het werk is de laatste jaren verzwaard, zeker de rol van de voorzitter.
Zijn er straks nog capabele personen te vinden die er zoveel tijd en
energie in willen steken?"
Er klinkt instemming. Iedereen herkent wat Winters aansnijdt: de
hoeveelheid werk neemt toe, net als de complexiteit ervan. Ook een
raad van commissarissen ontkomt niet aan werk- en taakverdeling
luidt de conclusie. Maar hoe doe je dat het beste?
EW: "Daar ben ik het mee eens. Ik vind het geweldig werken.
Wij hebben een audit- en remuneratiecommissie, en nu met de
invoering van het Rabomodel: een governance-commissie. De
kwaliteit van onze vergadering is daarmee sterk toegenomen."
LKH: "Voor dat soort zaken hebben wij geen commissies. Je kunt
ook heel goed delegeren en zo het werk onder de commissarissen
verdelen. Wij verdelen taken, bijvoorbeeld voor het houden van
beoordelingsgesprekken, maar stellen er geen commissies voor in."
EW: "Als grootste voordeel van het werken met commissies zie
ik de consistentie van bestuur en gedrag, vooral als het gaat om
het werkgeverschap. Het brengt rust in de raad. De stukken
worden goed gelezen, terwijl het andere leden niet ontslaat van
meedenken. Het geeft ontspanning doordat andere mensen er al
meer tijd in hebben zitten en zorgt voor een kwaliteitsimpuls. In
een reguliere vergadering is er maar een beperkt aantal punten
waaraan je aandacht kunt besteden. In een commissie kan dat veel
uitgebreider. Als commissaris is het heel lastig om bijvoorbeeld het
balansmanagement volledig te doorgronden. In een audit-comité
kan daar specifiek aandacht aan worden besteed."
FvdH: "Dat doen wij met de hele raad. We vinden iedereen
gelijkwaardig. Niet zozeer inhoudelijk, want ieder heeft zijn eigen
kennis en ervaring. Maar we merken dat het vanaf het begin
meemaken van de discussie ook z'n waarde heeft."
LKH: "Het grote voordeel - wat Flip ook zegt - is: het met z'n allen
BANK IN BEWEGING 29