Antony Burgmans: Al die subsidieregelingen zijn vaak
onvoldoende doordacht. Uiteindelijk verstoren ze eerder
de economische werking dan dat ze die stimuleren'
dialoog
Antony Burgmans:
Supercommissaris met duurzame inborst
Antony Burgmans (1947) begon zijn loopbaan in 1972 als marketeer bij de Brits-Nederlandse multinational
Unilever. Binnen het bedrijf bekleedde hij diverse leidinggevende functies, in 1991 trad hij toe tot de raad van
bestuur, waarvan hij in 1997 bestuursvoorzitter werd. In 2007 ging hij bij Unilever met pensioen.
Burgmans bekleedt tal van commissariaten, onder andere bij Jumbo, BP, AKZO, Aegon, TNT en SHV. Ook is
hij voorzitter van de raad van commissarissen van Intergamma. In 2007 werd hij benoemd tot Commandeur in de
Orde van Oranje-Nassau, vooral vanwege zijn grote verdiensten op het gebied van maatschappelijk verantwoord
ondernemen. In 2008 gaf hij leiding aan de naar hem vernoemde commissie-Burgmans, die op verzoek van het
kabinet aanbevelingen deed over het opnemen van maatschappelijk verantwoord ondernemen in de corporate
governance van ondernemingen.
Zijn betrokkenheid bij het WNF dateert van de tijd dat Burgmans bij Unilever de divisie ijs en diepvries leidde.
"Ik werd toen geconfronteerd met grafieken waarop de visvoorraden van de wereldzeeën werden weergegeven.
Die zag je als een beursgrafiek in een recessie naar beneden gaan. Ik ben toen benaderd door Claude Martin van
het Wereld Natuur Fonds met de vraag om een standaard te ontwikkelen voor duurzame visvangst. Dat leidde
in 1997 tot de Marine Stewardship Council. Inmiddels zie je dit keurmerk steeds vaker terug in de schappen van
supermarkten, bij visverkopers, maar ook bij restaurants. En dat is natuurlijk te danken aan de groeiende groep
visserijbedrijven die bereid is om de vis verantwoord en duurzaam te vangen."
de andere dag de regels moet veranderen, zoals dat bijvoorbeeld
gebeurde met het afschaffen van de Groenregeling."
Burgmans: "Ik sluit me volledig aan bij de woorden van
Piet Moerland. Op het gebied van wet- en regelgeving ligt er
natuurlijk wel een belangrijke rol weggelegd voor de nationale
en internationale overheden. De lat wordt steeds hoger gelegd en
regels worden stap voor stap steeds meer aangescherpt. Maar al die
subsidieregelingen zijn vaak onvoldoende doordacht en tot stand
gekomen via lobby- en belangengroepen. Uiteindelijk verstoren ze
eerder de economische werking dan dat ze die stimuleren."
BANK IN BEWEGING 19
