wat ik heb geleerd L 'Zorg is high tech met een human touch - onweerstaanbaar voor jongeren' minder subsidiëren en meer marktwerking. De banken zijn zeker op dit moment niet gemakkelijk, want investeringen in de zorg leveren niet direct veel rendement op. De komende jaren zal de zorgsector ongelooflijk goed moeten worden op het gebied van innovatie. Er komt een gigantisch arbeidsmarktprobleem op ons af, terwijl de vraag naar zorg alleen maar toeneemt. Mensen worden steeds ouder, en allerlei ziektes waar je vroeger aan dood ging, worden chronisch - zelfs veel vormen van kanker. Maar de behandeling daarvan is duur en arbeidsintensief. Als het zo doorgaat als nu moet over twintig jaar een op de vier Nederlanders in de zorg werken. Dat redden we niet. Er zal een grote behoefte ontstaan aan arbeidsbesparende technologieën en andere vormen van dienstverlening waardoor mensen langer thuis kunnen blijven. De ontwikkeling van de domotica gaat hard, en zestig procent van de ouderen zit al op internet. Dat biedt nieuwe perspectieven voor de zorg. Maar we mogen niet vergeten dat er ook een grote groep is van kwetsbare ouderen die echte fysieke hulp nodig hebben. Er kan veel via internet, maar billen wassen niet. Het tekort aan personeel blijft nu nog beperkt tot de gespecialiseerde functies, maar de schaarste wordt steeds breder. De zorgsector staat bij jongeren niet te boek als uitdagend. Er is weinig over bekend, en voorzover ze er iets van weten, is dat het beeld van hard werken, weinig waardering, laag betaald en geen carrièreperspectief. Daar valt gelukkig wel iets aan te veranderen. Ik denk aan een brede aanpak, niet alleen vanuit de sector zelf, maar ook met boegbeelden uit de politiek. De bühne op om de inhoud, de waarde en het leuke van het werk in de zorg te laten zien. Want dat is er ook. De zorg heeft als sector een unique selling point: het is steeds meer hightech met een human touch. Dat is een redelijk onweerstaanbare combinatie voor jongeren. Een beetje heldendom creëren kan echt geen kwaad en het past nog prima bij de werkelijkheid ook. Daarnaast moeten we als samenleving natuurlijk blijven investeren in goed en adequaat onderwijs, dat is een sleutel van jewelste. Het creëren van meer vakcolleges vind ik daarom een heel goed initiatief. Vanuit de zorg zelf, de instellingen en de brancheverenigingen zelf, kunnen we veel meer dan nu een gezamenlijk carrièreperspectief laten zien. Van verzorgende in de thuiszorg kun je een prachtige loopbaan in de sector doormaken tot supergespecialiseerd verpleegkundige. Laat dat maar zien op carrière- en banenbeurzen! Wat mij persoonlijk betreft komt aan leren nooit een eind. We hebben een bestuurlijke fusie van twee ziekenhuizen achter de rug en zitten nu als organisatie in de beheersingsfase. Nu moeten we de landingsbaan klaar maken. Momenteel zijn we druk bezig de systemen voor planning en control op elkaar af te stemmen en te integreren. Ik vind dat je eerst basaal de boel op orde moet hebben zodat de bedrijfsresultaten goed zijn. Daarna kun je pas vervolgstappen zetten en aan innovaties denken. Dat proces, daar zitten we nu middenin. Dat kan in een ziekenhuis niet topdown. Ook wat dat betreft is dit een leerzame fase, voor alle betrokkenen. De kunst is om telkens in elke fase opnieuw heel goed te kijken wat er moet gebeuren, om daar wat mee te doen. En om ondertussen scherp naar jezelf te blijven kijken: wat voor effect heeft het wat ik doe? Daar leer je van, daar verbeter je jezelf mee." BANK IN BEWEGING 33

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank in Beweging' | 2010 | | pagina 33