Jeroen Smit.: "Sommige mensen zeggen dat het tijd wordt dat commissarissen, bijvoorbeeld, op een gegeven moment zeggen tegen de concern controller, of tegen de Legal Counsel:1 Kom eens een kopje koffie drinken'" Lense Koopmans: "Dat is wat ik doe. En dat is geen enkel probleem hier in huis. Nul. En ook leden van de Raad van Bestuur komen binnenlopen. Even bij elkaar zitten" naar het buitenland. Die ouderwetse nutsfunctie van een bank, die is toch besmet geraakt door het, laten we zeggen meer ordinaire, geld verdienen met geld. Men ging banken inrichten en besturen naar Amerikaans en Engels voorbeeld. Die cultuur hebben wij buiten de deur weten te houden." JS: "Inclusief het graaien. Niemand weet ook wat leden van uw raad van bestuur verdienen." LK: "En dat blijft ook zo. Die graaicultuur, zoals dat dan heet, die is met de westenwind hier naartoe komen waaien vanuit een cultuur waarin het bedrag dat iemand op jaarbasis verdient een glasheldere indicatie is voor zijn maatschappelijk succes. Dat is Amerika, Engeland ook. Dat is iets wat terecht gekomen is in onze cultuur en daar wordt met horkerigheid en jaloezie op gereageerd. Dat wordt niet verdragen in de egalitaire samenleving die wij hier zijn. Tweede punt is: wat was het motief om die beloningen publiek te maken? Omdat men verwachtte dat het een drukkend effect op beloningsniveau zou hebben." JS: "Ja, dat was een naïeve gedachte in de trant van: mensen gaan zich zo schamen voor wat ze verdienen, die schaamte zal de prijs gaan drukken. De politiek was vergeten dat afgunst een hele sterke drijfveer is om meer te willen." LK: "Inderdaad! En dat was te voorspellen. Dat is een belangrijke reden geweest voor onze raad van commissarissen: daar beginnen we niet aan, want dat gaat dus precies de verkeerde kant op. Daar komt bij dat de wetgeving ons niet verplicht om dat per individu prijs te geven, omdat we geen vennootschap met anonieme aandeelhouders zijn. Wel hebben we een interne verantwoording. De CKV kent een Vertrouwenscommissie en aan de leden van de Vertrouwenscommissie leggen wij tot in detail uit wat elk lid van de raad van bestuur verdient en om welke reden. En die manier van doen, die waarborgt al tegen excessiviteit. Bovendien is mijn opvatting: als je rijk wilt worden als bankier moet je niet hier zijn." JS: "Succesvolle mensen stijgen op, gaan geloven in hun eigen waarden. Dat risico lopen we allemaal. Ik ook. U ook. Er zijn nu 220.000 van die boeken verkocht, ik krijg veel aardige reacties, en op een gegeven moment voel je bij jezelf: pas op, nu ga ik het nog geloven ook. Maar dan heb ik gelukkig een partner die zegt: 'Ik kan het woord boek niet meer horen', en ben je weer terug op aarde." LK: "Heel goed - ga jij maar even aardappels schillen." JS: "Hoogmoed ligt altijd op de loer. Toch ook bij de Rabobank?" LK: "Hier niet." JS: "Dat kan bijna niet." LK: "Nou, sóms komt er weieens wat naar boven. Maar zoals ik al zei: dan ga ik met die persoon een goed 28 I BANK IN BEWEGING

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank in Beweging' | 2010 | | pagina 28