Trudy Huisman: "Aan de transparantie van Interpolis zouden wij als Rabobank misschien nog wel een voorbeeld kunnen nemen voor wie, wat mensen van je mogen verwachten, waar je je op Iaat afrekenen - zowel naar medewerkers als naar klanten toe." Huisman: "Idem. Het bepaalt ook hóe je de dingen doet die je doet. Een groot deel van de cultuur van de Rabobank is voor iedereen overal in het land hetzelfde. Maar de lokale banken opereren wel elk in hun eigen regio, die ook weer zijn eigen cultuur heeft. Daar moet je ruimte in laten, zodat de banken kunnen inspelen op het eigene van een regio. In Rotterdam, bijvoorbeeld, kun je altijd een appèl doen op de ondernemersgeest, mensen oproepen de handen uit de mouwen te steken en mee te doen. In de regio waar ik werk, de IJsseldelta, ontbreekt het ook niet aan ondernemersgeest, maar daar uit het zich anders. Het werkt niet om mensen in Zwolle of Kampen op zijn Rotterdams te benaderen." Coolen: "Cruciaal zou ik willen zeggen. Een medewerker die niet kan omgaan met vrijheid, geen eigen verant woordelijkheid durft te nemen en geen vertrouwen heeft in anderen, zul je bij Interpolis niet tegenkomen. Binnen is namelijk bij ons ook buiten. Als je in de buitenwereld iets belooft, moet dat binnen ook kloppen. En vice versa. Daarom selecteren wij onze medewerkers op deze basisprin cipes via een speciale sollicitatieprocedure. Want alleen dan kun je garanderen dat Interpolis er staat op de momenten die ertoe doen voor onze klanten." In hoeverre is cultuur 'maakbaar'? Kun je cultuur doelgericht beïnvloeden? Of is het iets wat nu eenmaal in de genen zit, wat onbewust wordt doorgegeven en wat je maar als gegeven hebt aan te nemen? Van Rijn: "Een deel zit in genen. Denk aan mensge richtheid, oriëntatie op de gemeenschap, de klant niet beduvelen. Maar stel dat je dat wilt veranderen, dan kan dat ook: als je ervoor kiest om het resultaat centraal te stellen en dat doorvertaalt naar structuren, systemen en processen, dan trekken medewerkers daar ook consequenties uit. Ze passen hun gedrag aan - voor zover ze willen of kunnen - en vertrekken als het verschil met de eigen normen en waarden te groot wordt. En er komt vanzelf een ander type werknemer op je af. Het wordt een zelfversterkend proces. Minder extreem: Rabobank kan geleidelijk aan vragen beginnen te stellen, bijvoorbeeld over hoe zit het met je kostenstructuur, hoe ga je om met personeel- en organisa tieontwikkeling? Rabobank doet dat ook al, en introduceert daarmee nieuwe elementen, verschuift de balans." Huisman: "De harde kern zit in de genen, dat is een gegeven, daar kun je niet of nauwelijks aan sleutelen. Als je iets wilt veranderen aan het gedrag van mensen, dan moet dat via het ontwikkelen van competenties en door een omgeving te creëren waarin mensen openstaan voor feedback en elkaar aanspreken op ongewenst gedrag." Coolen: "Ja, een cultuur is maakbaar. Door de 'juiste genen' binnen te halen. Via onze speciale close up dag toetsen wij deze 'zachte kant' van een potentiële medewerker. Dus kun je omgaan met verantwoordelijkheid, vertrouwen en vrijheid. Als uit de close up blijkt dat daarover twijfels bestaan, dan kom je er niet in. Voorbeeldgedrag is namelijk 16 BANK IN BEWEGING

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Bank in Beweging' | 2010 | | pagina 16