Bert Heemskerk nam op 1 juli afscheid als voorzitter van de raad van bestuur van Rabobank Nederland.
Samen met Bank in Beweging blikt hij terug op de afgelopen ruim zesen half jaar. Een periode waarin
de financiële sector harde klappen kreeg, maar waarin Rabobank fier overeind bleef.
BERT HEEMSKERK (1943)
Nam deze zomer afscheid als voorzitter van de raad van bestuur
van Rabobank Nederland. Studeerde theologie in Tübingen en
bedrijfseconomie in Rotterdam. Begon in 1968 als bankier bij
de toenmalige Amro. Werd in 1991 bestuursvoorzitter bij Van
Lanschot. Stapte eind 2002 over naar Rabobank. Vervult een
viertal commissariaten en is onder andere lid van het comité van
aanbeveling bij het Ronald McDonald Kinderfonds.
'We moeten onszelf
niet te veel
op de borst kloppen
Zijn er dingen waarvan u achteraf denkt:'Dat had ik
anders moeten doen?'
"Achteraf is het altijd makkelijk praten. Wat vandaag toxic
assets worden genoemd was tweeëneenhalf jaar geleden
de crème de la crème. Zelf had ik soms wat aarzelingen bij
dit soort complexe producten. En als Raad van Bestuur
hebben wij ons destijds wel degelijk gerealiseerd dat
er risico's zaten in de subprime. We belegden dan ook
voornamelijk in de veilig geachte AAA-tranches. Met
de kennis van nu zouden we daar met een wijde boog
omheen zijn gelopen. Maar de gesprekken die we toen
hadden met de markt en met onze eigen mensen gaven
daar geen aanleiding toe. Uiteindelijk is ons verlies
minimaal geweest, zeker als je het vergelijkt met dat van
onze concurrenten. Maar iedere euro is er een te veel."
En waarvan denkt u: 'Daar kan ik best trots op zijn?'
"Dat Rabo tot de beste banken ter wereld is blijven horen.
We hebben niet bij de overheid hoeven aankloppen, we
kunnen onze eigen broek ophouden. De financiële cijfers
zijn degelijk, de klanttevredenheid is nog nooit zo hoog
geweest, en we zijn zeer geliefd als werkgever. Het is heel
mooi als je dat kunt zeggen. Maar we moeten onszelf niet
teveel op de borst kloppen. Hoogmoed komt voor de val."
Als bestuursvoorzitter was u het gezicht van de
organisatie naar buiten toe. Hoe heeft u de omgang
met de media ervaren?
"Soms dacht ik wel eens: 'Moet dat nou?' Toen ik vorig
jaar pleitte voor een Europees depositogarantiestelsel,
kopten de kranten: 'Heemskerk wil van Nederlands
garantiestelsel af' en niet: 'Heemskerk wil spaarder beter
beschermen'. Maar in het algemeen heeft de pers me
netjes behandeld. Als ik kijk naar sommige van mijn
concurrenten kan ik daar heel tevreden mee zijn."
U bent zelf ook klant van Rabobank. Denkt u in die
hoedanigheid wel eens:'Dat zou beter kunnen?'
"Het is een klein dingetje, maar onze creditcard zou
klantvriendelijker kunnen. Hij is niet buigzaam genoeg
en breekt snel. En ik pleit al een tijdje voor een kaart
met een foto van de houder er op. Dan kan hij niet of
nauwelijks gebruikt worden door dieven. En het is een
mooie uitdrukking van de persoonlijke relatie tussen bank
en klant. Maar blijkbaar zijn er allerlei juridische redenen
waarom dat hier niet mag."
Heeft u wel eens 's nachts wakker gelegen van een
beslissing die u moest nemen?
"Van zaken lig ik nooit wakker, ook niet als het eens
mis is gegaan. Wel van problemen in de intermenselijke
sfeer. Of als je mensen moet ontslaan die domme dingen
hebben gedaan waardoor ze hun eigen organisatie hebben
benadeeld op een wijze die niet kan en die niet mag. Dat
vind ik moeilijk."
32 BANK IN BEWEGING
