"Vooralsnog vertrouw
ik op Rabobank"
Henk de Koning: "Mede door die aanpassing zagen we
als familie geen aanleiding om bij Rabobank weg te gaan.
Rabobank kennen we goed, we weten wat we aan ze
hebben. En dat is in onze ogen ook wat waard."
Dirk-Jan Teeuw: "Voor ik in het bedrijf kwam, heb ik
een tijd als accountmanager bij Rabobank gewerkt. Ik
ken de bank dus écht heel goed, dus ook hoe ze achter de
schermen werken. Ik ben heel tevreden over de manier
waarop ze de aandelenoverdracht begeleid hebben. En
ook over de samenwerking sindsdien. Het contact met de
accountmanager verloopt prima, maar ik zou ook wel eens
over iets ander willen praten dan over sec bancaire zaken.
Bijvoorbeeld over strategische zaken zoals de toekomstige
economische ontwikkelingen binnen onze sector. Volgens
mij zit er op dat vlak best veel kennis bij de Rabobank, waar
wij als bedrijf graag gebruik van willen maken."
Gert Jongerius (54): "Ik ben de derde generatie [ongerius
in dit bedrijf. Toen ik op 1 januari 1979 in het bedrijf kwam,
bankierde Willem Jongerius bij de AMRO Bank. Maar door
de fusieperikelen met de ABN besloot ik over te stappen naar
Rabobank. Reden? Het intermenselijk contact was vanaf dag één
prima en ik voel me thuis bij het coöperatieve gedachtegoed.
Bovendien waren ze op dat moment concurrerend met andere
banken."
"Inmiddels ben ik 22 jaar lid. In al die jaren is er gelukkig nooit
een moment geweest dat ik ze heel hard nodig heb gehad. De
zaken zijn altijd goed gegaan en investeringen heb ik altijd uit
eigen middelen betaald. Het geld dat we soms nodig hebben,
gebruik ik als liquiditeitenbuffer. Dat is door Rabobank altijd
goed en snel geregeld."
"Een paar jaar geleden vond in Zoetermeer een fusie van
lokale Rabobanken plaats. Die schaalvergroting heeft de
dienstverlening in mijn ogen geen goed gedaan. Toen mijn
Rabobank wat kleiner was, had ik een duidelijk aanspreekpunt.
Iemand met verstand van mijn business, iemand die mijn
'dossier' vanbinnen en vanbuiten kende. Tegenwoordig wisselen
mijn aanspreekpunten wat sneller. Dat vind ik op zich niet erg
- de nieuwe mensen lezen zich gelukkig goed in - maar wel
jammer. Wat me wel een beetje stoort, is de communicatie.
Al vrees ik dat dat niet alleen voor Rabobank geldt. Ik vind
dat mijn bank me goed moet informeren. Over hoe ik mijn
geld bijvoorbeeld het verstandigst kan wegzetten. De bank
vindt het heerlijk dat er een half miljoen euro op mijn lopende
rekening staat. Maar waarom bieden ze me geen alternatieven
aan? Daardoor ga je toch om je heen kijken. In mijn ogen laat
Rabobank op dat vlak kansen liggen. Als ondernemer zou ik
proberen die kansen te grijpen."
"Mijn dochter Daphne werkt in de zaak. Of zij mij gaat opvolgen,
is nog niet duidelijk. Zelfben ik daar natuurlijk wel al mee
bezig. Wat als ze het niet doet? Ik zou het prettig vinden als
mijn bank daarover meedenkt, wat meer initiatief toont dan
nu het geval is. Is het niet mogelijk om vanuit de coöperatieve
geest van Rabobank een soort fonds op te richten voor de
overnames van familiebedrijven? Wellicht in samenwerking met
de overheid? Veel familiebedrijven bekleden een belangrijke
positie binnen een gemeenschap. Ze dienen in mijn ogen ook
een maatschappelijk belang. Rabobank is een van de weinige
banken met een maatschappijbetrokken inborst en zou voor de
overname van familiebedrijven misschien nóg meer kunnen
betekenen."
"Enfin, ik klink misschien wat negatief, maar dat is niet de
bedoeling. Ik ben nog altijd lid, ik loop niet snel weg. Vooralsnog
vertrouw ik op Rabobank en ga ik er vanuit dat ze me ook,
indien nodig, twee miljoen euro zullen geven als het met mijn
bedrijf een stuk slechter zou gaan."
Bedrijf: Jongerius Bakker
Opgericht: 1901
Locatie: Zoetermeer (ZH)
Aantal werknemers: 150
Product: brood en banket
Familie: Gert Jongerius en zijn
dochter Daphne Jongerius
Bijzonder: Jongerius Bakker is
marktleider én een begrip in
Zoetermeer en omstreken. Wat 108
jaar geleden begon met één winkel,
is uitgegroeid tot een bakkerij met
tien vestigingen.
Bank Rabobank Zoetermeer
BANK IN BEWEGING