Kees Cools (49)
Executive Advisor The Boston Consulting Group,
hoogleraar Corporate Finance Rijksuniversiteit
Groningen, lid Monitoring Commissie Corporate
Governance (commissie-Frijns)
Tekst: Pierre Spaninks
Fotografie: Michiel van Nieuwkerk
eren is een permanent proces, met af en toe pijnlijke
momenten. Soms ontdek ik iets en denk ik: 'Waarom zie
ik dat nu pas?' Ik kom in mijn werk jonge mensen tegen
die veel verder zijn dan ik was op die leeftijd. Sinds de
Verlichting is er ongelooflijk veel gebeurd in de samenleving
en in de economie. Dat heeft grote gevolgen gehad voor de
levens van mensen, voor de carrières die ze doormaken, en
ook voor hoeveel en hoe snel ze moeten leren. De generatie
van mijn vader werkte nog zijn hele leven bij een en
dezelfde baas. Als je nu van school komt, kies je geen baan
meer voor het leven, maar ben je continu bezig je waarde
op de arbeidsmarkt in stand te houden en liefst te vergroten.
Door permanent te blijven leren, on the variousjobs.
Voeg daarbij de internationale dimensie: mensen gaan op
steeds jongere leeftijd in het buitenland studeren en werken.
Ze worden met veel meer verschillen geconfronteerd dan
vroeger. Andere mensen, andere bedrijven, andere culturen.
Ze vragen zich af waar die verschillen vandaan komen en
hoe ze er het beste mee om kunnen gaan. Zulke ervaringen
versnellen het leren enorm."
"Een goede opleiding geeft mensen de kennis en
vaardigheden die ze nodig hebben als beginnend
beroepsbeoefenaar. De rest moeten ze leren in de
praktijk en door een beetje bijscholing. Een belangrijk effect
van een goede opleiding is dat mensen lessen meekrijgen uit
andere disciplines, andere beroepen. Naarmate je hogerop
komt en bredere verantwoordelijkheden krijgt, wordt dat
laatste belangrijker. Hoe moeilijk ook, het is cruciaal dat
mensen zich rekenschap geven van de grenzen van hun
eigen discipline en van de lessen uit het verleden. Iedere
leidinggevende in een financiële instelling zou het boek
van Lowenstein moeten lezen, When genius failed, over
de opkomst en ondergang in de jaren negentig van het
hedgefund LTCM, met nota bene twee Nobelprijswinnaars
in de board."
"Dat er zoiets bestaat als corporate governance heb
ik ook in de praktijk moeten leren. Ik ben in 1993
gepromoveerd op corporate finance, bij Piet Moerland,
die toen hoogleraar was in Tilburg. In datzelfde jaar ben
ik begonnen bij The Boston Consulting Group. Daar
organiseerde ik toen een bijeenkomst met leden van de
raad van bestuur van een aantal grote bedrijven over het
thema 'Corporate finance en corporate governance'. Vrijwel
niemand aan tafel wist toen nog wat corporate governance
precies betekende. Ik was het begrip tegengekomen in de
wetenschappelijke literatuur, maar had het nooit actief
gebruikt en dus zakte het later weer weg. Het kwam pas veel
later boven aan de agenda, toen de boekhoudschandalen
aan het licht kwamen bij bijvoorbeeld Enron, Ahold en
Parmalat."
"Corporate finance en corporate governance zijn
onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat realiseerde
ik me pas goed toen ik in 2004 in opdracht van de Stichting
Maatschappij Studies (SMS) aan een boekje werkte over
de achtergrond van die boekhoudschandalen. Het een kan
niet zonder het ander. Je koopt aandelen in een bedrijf - of
je wordt lid van een coöperatie - in de verwachting van
BANK IN BEWEGING
