1
Van Woerkom: "Je bent politicus, diplomaat en
manager tegelijk"
Attema: "De
output van de
coöperatie moet
voor iedereen
hetzelfde zijn, dat
staat buiten kijf"
roep om meer aandacht te schenken
aan milieuzaken, zoals ecologische
hoofdstructuren. Dat botste met
de belangen van de grote groep
agrariërs in onze bondsraad. Je zult
die belangen moeten wegen, in balans
moeten zien te houden. Dat is de kunst als organisatie, als
bestuurder. Je bent politicus, diplomaat en manager tegelijk.
Zijn we voor dubbeldekwegen of is dat horizonvervuiling?
Het dwingt je goed naar die onderwerpen te kijken en te
zoeken naar mogelijke alternatieven die wel verenigbaar zijn
met de belangen van de leden."
LvdP: "Er komen tijdens ledenvergaderingen allerlei onder
werpen aan de orde. Als een bepaald kantoor door omstan
digheden wordt gesloten of men het lastig vindt dat een deel
van onze dienstverlening wordt verlegd van persoonlijk
contact naar de virtuele wereld. De belangen van onze klanten
raken de essentie van Rabobank als coöperatie. Want zijn
wij als bank niet mede geboren uit de vraag van mensen om
toegang te krijgen tot de financiële wereld? Dit soort vraag
stukken dwingen ons als bank tot zelfreflectie, tot het zoeken
naar mogelijke oplossingen. En dat is alleen maar goed."
Leden kunnen dus écht invloed uitoefenen?
GvW: "De groene beweging van de ANWB is ontstaan onder
druk van de leden. Ze zijn ook in staat ergens een stokje voor
te steken. Zo hadden we plannen om ambulancediensten aan
te bieden, maar dat vonden ze geen goed idee. Volgens veel
leden ging dat over de grens van wat de ANWB als organisatie
moet zijn. Die stap hebben we uiteindelijk niet genomen. Je
laat je in de goede zin beïnvloeden
door mensen met een andere kijk.
Het moet echter ook weer niet te
vaak gebeuren, want dan func
tioneer je niet goed als bestuurder.
Het betekent overigens niet dat
iedereen het altijd eens moet zijn met
een besluit, maar ik vind wel dat ik
onze leden altijd goed moet kunnen
uitleggen waarom we een besluit
hebben genomen."
SA: "Je werkt als bestuur niet alleen
op basis van rationele overwe
gingen, maar ook op basis van het
vertrouwen dat de leden je hebben
geschonken. Dat heb je als bestuur in
het verleden opgebouwd, maar moet
je in de toekomst verdienen. Als
leden dat willen, kunnen ze de Raad
van Commissarissen wegsturen. Zo
simpel is dat."
Houden jullie ook nog op andere
manieren voeling met jullie
leden?
GvW: "Buiten de vergadering van
de bondsraad om zijn er ook elders in het land tal van
vergaderingen van vrijwilligerscorpsen die zich bijvoor
beeld inzetten voor recreatiedoelen. Denk daarbij aan het
Apeldoorns Kanaal, dat we weer open hebben gekregen,
en acties ten behoeve van het Nationaal Park De Loonse
en Drunense Duinen. Als ik niet zelf aanwezig kan zijn bij
dergelijke bijeenkomsten, dan laat ik me heel goed infor
meren door iemand die er wel bij is geweest."
LvdP: "We vergaderen zes keer per jaar met de ledenraad.
Dat is best frequent. Daarnaast probeer ik ook via andere
kanalen in contact te blijven met de andere 7500 leden.
Dat kan via ledensites en speciale ledenprogramma's die
ik bezoek. We organiseren ook jaarlijks een Week van de
Coöperatie, waarbij we zon twintig procent van ons leden
bestand zien en spreken. Daarnaast zijn ook klachten van
leden een signaal. Dan ben je misschien wel te laat geweest,
maar ook daarmee moet je als bestuurder wat doen."
SA: "Behalve bestuurder ben ik ook melkveehouder en dus
een collega van de leden. Dat geldt voor alle bestuurders van
de coöperatie Friesland Foods. Als wij geen voeling meer
hebben, dan kunnen we de coöperatie beter opheffen."
Waar komt jullie betrokkenheid vandaan?
SA: "Het zit deels in de genen, dat willen dragen van
verantwoordelijkheid voor anderen, voor groepen. In mijn
familie zijn er meer mensen geweest die opkwamen voor
de belangen van anderen. Deels is het ook gewoon een
persoonlijk zakelijk belang. Mijn inkomen hangt af van de
prestatie van Friesland Foods."
GvW: "Die verantwoordelijkheid is mijn trigger. Ik kom uit
een gezin met zes jongens, ben de oudste van het stel. Dat
betekende dat ik veel moest doen voor mijn broertjes. Dat
heb ik niet als een trauma, maar als een logische opdracht
ervaren. Zo voel ik dat ook bij de ANWB. Ik voel me niet
alleen verantwoordelijk voor de vierduizend mensen die
hier werken, maar ook voor de 3,9 miljoen leden die niet
alleen in materiële zin wensen hebben, maar zich ook goed
vertegenwoordigd willen zien in Den Haag. Het zakelijk
belang is voor mij geen drijfveer."
LvdP: "Mijn betrokkenheid komt aan de ene kant voort
uit een persoonlijke fascinatie voor het technische aspect
van het bankiersvak, waarbij ik me verantwoordelijk voel
voor de financiële dienstverlening aan onze klanten. Aan
de andere kant vind ik de maatschappelijke oriëntatie heel
belangrijk. Niet zoals een ver-van-mijn-bedshow, maar juist
heel lokaal gericht, om de hoek van de straat. Ik zit dan ook
in diverse stichtingen op het gebied van topsport, kunst
en cultuur en duurzaamheid. We zijn een geweten met
geld en geld met een geweten. Die brede oriëntatie spreekt
mij erg aan. Sterker nog: die tweeledigheid was voor mij
een doorslaggevende factor om voor Rabobank te willen
werken."
Wilt u reageren?
Mail dan naar: bankinbeweging@rn.rabobank.nl
BANK IN BEWEGING 17
