Lokaal Centraal
De financiële
rubriek als
marketing
instrument
5
De klant moet het mentaal
aankunnen
Stukjes met een persoonlijke noot
'Ik zal nooit meer dronken wezen'
Wandelingen met de hond
Beleggen is leuk
Herkenbaarheid in 'gewone
jongenstaal'
Sommigen doen het uit winstbejag. Anderen beleggen uit nieuwsgierigheid.
De één heeft miljoenen te besteden. De ander een spaarpotje van een paar
duizend gulden. En wonen ze in de omgeving van Gemert, dan lezen ze gretig
de rubriek van Paul Meerbach in het Gemerts Nieuwsblad. Waarin om de veer
tien dagen tekst en uitleg wordt gegeven bij de stijgende en dalende bewe
ging van de koersen op de verschillende aandelen- en optiemarkten.
Meerbach is sinds vorig jaar beleg
gingsadviseur bij de Rabobank Gemert.
Daarvoor was hij werkzaam als hoofd
Particulieren. 'In die functie was ik al
tachtig procent van de tijd bezig met be
leggen. Het is voor mij prettig om dat nu
voor de volle honderd procent te kunnen
doen. Ik heb er altijd al veel belangstelling
voor gehad. Vind het leuk om met de han
del bezig te zijn en met de klanten. Die
zijn heel divers. Ik heb er vrije beroepsbe
oefenaren tussen, zoals artsen, advocaten,
tandartsen en dergelijke, die voor miljoe
nen beleggen en gewone werknemers die
hun spaarcentjes willen verdubbelen.'
Uitgangspunt voor Meerbach is dat de
klant niet alleen geld wil verdienen, maar
ook verlies moet kunnen accepteren. 'De
handel in opties, waar je al met kleine be
dragen aan mee kan doen, is speculatiever
dan de aandelenhandel. Want als de ver
wachting omtrent de optie binnen een be
paalde termijn niet uitkomt ben je je geld
kwijt. Aan de andere kant kun je er ook
enorm aan verdienen. Ik probeer elke
nieuwe klant goed in te schatten. Wanneer
ik het idee heb dat iemand het mentaal
niet aankan, begin ik er niet aan. Want je
kunt geen zekerheid bieden. Als ik de in
druk krijg dat iemand er niet van kan sla
pen of ruzie krijgt met de familie, want
dat komt ook voor, dan adviseer ik om
iets anders te doen met het geld. Niet al
leen om de klant te beschermen maar ook
omdat het de bank in zo'n geval meer kost
aan tijd, dan het oplevert.'
Op eigen initiatief stapte Meerbach
vorig jaar naar de plaatselijke krant met
het voorstel een financiële rubriek aan te
leveren. De redactie vond het een aardig
idee en vroeg hem een stukje te schrijven
zodat het beoordeeld kon worden. 'Het re
sultaat viel in goede aarde en ik kreeg elke
week drie kolommen van een kwart pa
gina tot mijn beschikking. Dat leek me een
beetje veel, dus ik besloot het om de week
te doen.' De stukjes van Meerbach vallen
op door de persoonlijke noot die erin zit.
Dat is een bewuste keuze. 'Het was vanaf
het begin mijn bedoeling om te schrijven
voor mensen die er niet echt verstand van
hebben maar wel een latente belangstel
ling. Ik wil hun nieuwsgierigheid opwek
ken en laten zien dat beleggen leuk is. Ik
heb daar natuurlijk wel mijn draai in moe
ten vinden. Via een omweg, mijn beleve
nissen als beleggingsadviseur, anekdotes
uit mijn verleden, geef ik de mensen ach
tergrondinformatie over de actuele koer
sen.'
Wie bovenstaande tussenkop ziet denkt
dat er een foutje is geslopen in de produc
tie van dit blad. Mis. Het is één van de
koppen van Paul Meerbach's financiële
rubriek. Het gaat over het aandeel Hoog
ovens waar Meerbach aan denkt terwijl
hij al wandelend de carnavalskraker 'Ik
zal nooit meer dronken wezen' voor zich
uit neuriet. 'Humor', meent Meerbach, 'is
belangrijk in zo'n rubriek. Het moet geen
saaie, droge kost worden. Ik had er ook
nog bijgeschreven dat ik onder het wande
len uitvluchten voor de weekendklusjes
aan het verzinnen was. Dat vond mijn
vrouw vervelend, want ik doe die
klusjes juist graag. Maar zo probeer
ik toch altijd iets te verzinnen waar
door mensen blijven lezen. De laat
ste week ging de beurs sterk op en
neer, net bungy-jumping. Dat
wordt dan mijn insteek voor het
artikel.'
Om goed te kunnen schrijven hebben
veel schrijvers de deadline als stok achter
de deur nodig. Bij Meerbach is het niet an
ders. 'Ik moet mijn stukjes altijd op don
derdagochtend aanleveren. Op woensdag
middag ga ik er, met het gevoel dat het nu
toch echt moet, pas voor zitten. Ik schrijf
niet achter een computer, die tekstverwer
kingsprogramma's zijn me allemaal veel te
ingewikkeld. Gewoon, met pen en papier,
lukt me veel beter. Mijn secretaresse zet
het naderhand op een diskette. Natuurlijk
heb ik er meestal wel in verloren uurtjes of
tijdens wandelingen met de hond, over na
gedacht. Dan zit er al iets in mijn hoofd en
ben ik binnen een uurtje klaar. Maar het
komt ook voor dat ik geen idee heb hoe ik
het ga aanpakken en dan duurt het aan
merkelijk langer voor er iets op papier
staat.'
Als marketinginstrument missen de
stukjes van Meerbach hun uitwerking niet.
Uit het hele verspreidingsgebied van de
krant melden zich regelmatig nieuwe klan
ten aan. 'Zo'n plaatselijke krant wordt
enorm goed gelezen. Om als bank daar
een vaste plek in te hebben is heel goed
voor het imago. Er spreekt een zekere des
kundigheid en objectiviteit uit en dat is
precies waar mensen behoefte aan hebben.
Je trekt ze als het ware over de streep als je
daarbij ook nog eens laat zien dat het ge
woon leuk is om te beleggen. Dat is ook
de reden waarom onze bank altijd mee
doet aan de Beurscompetitie en in het
kader daarvan cursussen verzorgt. Op dit
moment ben ik bezig met het maken van
een brochure. Die schrijf ik natuurlijk ook
zelf. Hierin komen veel technische analy
ses, modellen en grafieken. Ook dat
spreekt potentiële relaties aan.'
Meerbach krijgt veel reacties op zijn ar-
E
E
3
"O
