Boogerd en van Bon
beleven doorbraak
i
Rolf Sörensen maakt
het verschil
14
Vertrouwen in jezelf
Mooiste overwinning
Respect afdwingen
Hoe zien ze de Klassieke Maand
April?
Italiaanse sportmentaliteit
Ze zijn allebei opgetogen over hun seizoensopening in het shirt van de Rabo
bank, Leon van Bon en Michael Boogerd. Van Bon won de openingsrit van de
Tirreno-Adriatico,een etappekoers door midden-ltalië en droeg ook een paar
dagen de leiderstrui. Boogerd speelde in deze wedstrijd een opvallend aan
vallende rol. Twee jaar na hun debuut als beroepsrenner bij Jan Raas werken
ze beide aan hun definitieve doorbraak.
Als amateur hadden ze hun eigen in
schattingen over een loopbaan als be
roepswielrenner. Apeldoorner Leon van
Bon (24) wist dat hij ver kon komen in
eendagskoersen met niet te veel hellingen.
Hagenaar Michael Boogerd (23) testte
zichzelf als beginnend klimmer. Bij de
juniorenselectie van de KNWU reden ze
onder hun ontdekker Egon van Kessel.
Boogerd: 'Ik wist dat Van Bon een goeie
coureur zou worden, al vanaf de nieuwe
lingen.' Van Bom'Ik wist zeker dat-ie wel
wat kon. Klimmers moeten alleen de tijd
krijgen. Nu laat hij dingen zien waar
iedereen op hoopte.'
Er is geen ontkennen aan: ze werden
prof in een moeilijke tijd, een periode van
malaise voor het Nederlandse wielrennen.
Daar moesten ze zich als 'neo's' doorheen
bijten. Van Bom'Het moest wel, anders
had ik het niet gedaan. Je moet vertrou
wen in jezelf hebben. M'n moeilijkste
dagen had ik onder amateurcoach Piet
Hoekstra. Die vertelde me dat ik niet kon
fietsen. Bij de beroepsrenners kreeg ik
steun van Jan Raas. Dat hield me wel op
de been.' Boogerd:'Ik ben nogal blessure-
gevoelig. De eerste twee jaren ben ik nooit
honderd procent geweest. Dan verliezen ze
wat vertrouwen in je. Dat is niet altijd
fijn.'
De nieuwe sponsor spoorde met hun
ontwikkeling. Bij de Rabobankploeg bele
ven ze een stap omhoog. Onafhankelijk
van de sponsor werd het ook tijd, volgens
Jan Raas. Leon van Bon beseft dat ter
dege: 'Na twee jaar had ik wel het gevoel
dat ik wat meer moest laten zien. Als je
dan wint in de Tirreno is dat prachtig. Ik
zat goed in die eerste etappe. Ik was klaar
om me in de sprint te mengen. Er was een
klein groepje weg en Michael reed het gat
grotendeels dicht. Telekom nam het over
voor Zabel en een kilometer voor het eind
viel het tempo stil. Op dat moment demar
reerde ik en het was gedaan. Het was een
mooi moment. Mijn mooiste overwinning
tot nu toe.'
Boogerd wist niet wat hij meemaakte in
Van Bon: 'Je moet vertrouwen in jezelf hebben.'
die Tirreno. 'De overwinning van Leon
bracht mij ook op een hoger niveau. Hij is
een jongen van mijn lichting. Dan wil je
niet achter blijven. Ik wilde ook respect af
dwingen bij de ploegleiding en de ploeg
maten. Dat is redelijk gelukt in de Tirreno.
Ik heb ook gewerkt aan de etappezege van
Rolf Sörensen. Dan krijg je veel moraal,
ga je heel aanvallend rijden.'
Boogerd:'Ik wil goed zijn in de Waalse
Pijl. In Luik-Bastenaken-Luik zou ik van
voren willen rijden om Rolf Sörensen aan
de overwinning te helpen. Het is natuur
lijk ook prachtig voor iedere Nederlander
om goed te rijden in de Amstel Gold
Race.'
Van Bon:'De Ronde van Vlaanderen,
Parijs-Roubaix en de Amstel Gold Race
zijn mijn wedstrijden. Jongens als Slava
Ekimov en Edwig Van Hooydonck zijn
daar kopman. Dat verdienen ze ook.'
Rolf Sörensen maakt het verschil. Zijn collega's zeggen het allemaal, op de
vraag waarom het team zo goed draait. Geen Hollander, geen Belg, maar een
Deen zorgt voor nieuw élan bij de Rabobankploeg. Het verschil is zijn instel
ling, niet zijn nationaliteit. Sörensen doet veel inspirerend werk voor de ploeg,
maar grijpt ook zijn eigen kansen: hij won Kuurne-Brussel-Kuurne en een
etappe in de Tirreno-Adriatico. In april wil hij hoog scoren in de Ronde van
Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik.
Boogerd: respect afdwingen bij de ploegleiding.
Eddy Merckx, Roger de Vlaeminck,
Fransesco Moser, dat waren zijn voorbeel
den. Het fietsen zat in het gezin, z'n vader
had als kleine beroeps al wat bekertjes ge
wonnen. Als Deen had hij geen andere
keus dan het verlaten van zijn vaderland,
17 jaar oud. Het beloofde land heette Ita
lië en daar woont hij nog altijd. Hij houdt
ervan, als wielrenner en als mens.
Is hij meer Italiaan dan Deen gewor-
