Zet Vermeer kijkers met 'De muziekles' op verkeerde been? 7 Vermeer gaat digitaal De liefde weerspiegeld Ook Vermeer in de spiegel Zelden tentoongesteld, maar nu een halfjaar lang te zien in achtereen volgens Washington en Den Haag. Her Majesty Queen Elizabeth II van Engeland heeft 'De muziekles'van Johannes Vermeer, bij hoge uit zondering, in bruikleen gegeven voor de vermaarde wereldtentoon stelling. De titel van het schilderij geeft aan dat oorspronkelijk is ge dacht dat de elegant geklede man de muziekleraar was. Wie beter kijkt, ziet dat de man geen docent is, maar de geliefde van de vrouw. Het onderwerp is dus amoureus van aard. Op deze Vermeerpagina meer bijzonderheden over 'De mu ziekles' die tussen 1 maart en 2 juni te zien zal zijn in het Mauritshuis in Den Haag. Her Majesty Queen Elizabeth II De muziekles signatuur op de onderlijst van het schilderij IVMeer doek, 74 x 64,5 cm Vermeers stijl en virtuositeit komen in dit geliefde werk duidelijk tot uitdruk king. De verstilde sfeer en de geraffi neerde compositie en bijzondere lichtval maken dit schilderij tot een 'echte Ver meer'. Als kijker voel je bijna de stilte van het smaakvolle interieur waarin slechts de Vermeer op Internet. Sinds kort is veel in formatie over de activiteiten rond Johannes Vermeer te zien op de Rabobank-site aan de digitale snelweg. Met enkele klikken op de muis krijgt de netsurfer bijzonderheden over de restauratie van 'Het meisje met de parel'en 'Gezicht op Delft', inclusief afbeel dingen van de schilderijen. Maar natuurlijk ook uitgebreide informatie over de over zichtstentoonstelling in Den Haag.Steeds is duidelijk dat de Rabobank sponsor is. Weer een klik op de muis brengt de digitale speurtocht naar het Mauritshuis. Met we tenswaardigheden over het gebouw, ten toonstellingen, openingstijden en de collec tie. Een aantal schilderijen is alvast on line te bezichtigen in verschillende formaten. De informatie over het Vermeer-project (http://www.rabobank.nl/vermeer) op Inter net is verbonden met de thuispagina van de Rabobank. gevoelige, afgemeten klank van het virgi- naal weerklinkt. Een virginaal is een snaarinstrument dat door tokkelen wordt bespeeld. Het was in de zeventiende eeuw alleen te vinden in welvarende huishou dens. De verfijnde klanken passen goed bij de afgewogen en harmonieuze compo sities van Johannes Vermeer. De structuur van de muziek van het virginaal lijkt te worden weerspiegeld in de sterkere en zwakkere accenten in de patronen en kleurschakeringen van het schilderij. En zoals een muzikale compositie een hoog tepunt kent, zo lijken de lijnen op het schilderij te wijzen naar het meisje. Ver meer heeft haar als hoogtepunt van 'De muziekles' geschilderd. De zachte lijnen van haar figuur krijgen door de vele hoe ken in de kamer extra nadruk. Vermeer schilderde de vrouw ook in de spiegel, waarbij hij haar toont van een kant die anders onzichtbaar zou blijven. P.C. Hooft heeft in 1611 een prent ge maakt met als motto 'Sy blinct en doet al blincken'. Daarop houdt Cupido een spie gel vast waarin de zon wordt weerkaatst. Rechts staat een man die geconcentreerd luistert naar een musicerende vrouw. Ver meer lijkt daarop terug te grijpen. Hooft verklaarde het embleem als volgt: zoals een spiegel het zonlicht terugkaatst, zo weerspiegelt de liefde zichzelf in de ge liefde. De muziek is hier dus een figuur lijke uitdrukking voor de liefde. Vermeer suggereert dat hij in de kamer aanwezig is door de voet van zijn schil dersezel in de spiegel zichtbaar te laten. Kennelijk heeft hij dit tafereel vanuit een positie voor de tafel geschilderd. Dat hij daarbij de werkelijkheid enigszins manipu leerde is bijvoorbeeld zichtbaar in de weergave van het daglicht, dat schijnbaar natuurlijk over de achterwand strijkt. Maar dat is niet het geval. De schaduwen onder het eerste en tweede raam vallen onder verschillende hoeken op de muur en de tegelvloer. Hij heeft met de lichtval het tafereel achter in de kamer willen bena drukken. Overigens vond niet iedereen dat hij daarin is geslaagd. Een Engelse kunst critica, Anna Jameson, oordeelde in de ne gentiende eeuw hard over 'De muziekles'. Zij noemde het schilderij toen 'tasteless', omdat 'the figures are too far back'. De gegevens in dit artikel zijn ontleend aan de catalogus 'Johannes Vermeer', Ben Broos, Arthur Wheelock, Den Haag/Zwolle, 1995.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1996 | | pagina 7