Kunstwerk creëert prettige omgeving
voor medewerker en klant
9
Drieduizend werken
Proefproject
Prettige omgeving
Eén-procents-regeling
Lijn in collectie
Amsterdamse Limburgers
Een brug slaan
De Rabobank verzamelt kunst. 'We willen daarmee de werkomgeving ver
levendigende zit ook op een prettige stoel en niet op een krukje. En een
klant komt liever in een aangeklede bankhal dan in een kale ruimte',
verklaart kunsthistorica en hoofd Kunstzaken Marieke van Schijndel.'Kunst
heeft een toegevoegde waarde voor een bedrijf. Je gunt je medewerkers
en klanten een prettige omgeving.'
de Kunstcommissie en de afdeling Kunst
zaken.
Van Schijndel: 'Wij beperken ons tot
Nederlandse kunstenaars en hebben nu
zo'n drieduizend werken, die samen een
grote waarde vertegenwoordigen. Dat is
ook de kracht van de kunst. Als je kunst
koopt, dan kun je verantwoorden wat je
met het geld hebt gedaan, want het staat
of hangt ergens. En het behoudt meestal
zijn waarde. Je kunt ook een poster op
hangen, maar die moet je na een paar jaar
weggooien. De Rabobank ziet kunst niet
als belegging, maar dat aspect is wel mooi
meegenomen.'
De plaatselijke banken voeren wat
kunst betreft hun eigen beleid. Maar
Kunstzaken zag ook daar een ondersteu
nende rol. Van Schijndel: 'Vorig jaar heb
ben we een proefproject in Baarle-Nassau
gedaan om te kijken of we die advisering
aan plaatselijke banken moesten gaan
doen. Dat is positief uitgepakt. Het bank
gebouw is vernieuwd en als eigentijdse
bank wilde men een hedendaags beeld.
Kunstenaar Huib Fens uit Tilburg maakte
in opdracht van de bank het beeld 'De
Cycloop'. En samen met de bank wordt
gewerkt aan het aanleggen van een eigen
kunstcollectie met werken van belangrijke
kunstenaars uit de regio.'
'Een bank die bewust met kunst bezig
wil zijn kan bij ons terecht', meldt Van
Schijndel. 'Ik wil proberen de banken be
wuster te maken van wat kunst kan bete
kenen. Wat wil je als bank uitstralen? Je
zet een modern, professioneel gebouw
neer en hangt dan landschapjes op van een
plaatselijke amateur. Dat is niet logisch.
Denk er eens over na wat voor gezicht je
als bank wilt laten zien. Wat wil je wél uit
stralen. Dat verschilt per bank. Natuurlijk
staat kwaliteit voorop. Alleen werk kiezen
van kunstenaars uit de eigen plaats is vaak
te beperkt. Uit de eigen regio lukt vaak
Van Schijndel: 'Wij prefereren actuele kunst waaruit
een onverwachte kijk op de dingen spreekt.'
'Maar er is meer', aldus Van Schijndel.
'De Rabobank is een Nederlands bedrijf
dat zich betrokken voelt bij de samenle
ving. Naast economische en maatschappe
lijke ontwikkelingen willen we ook cultu
rele ontwikkelingen stimuleren. Wat de
kunst betreft, varieert dat van kerstkaar
ten tot kunst in de kantoren en van de
kunstagenda tot kunstsponsoring. Kunst
kan je imago als eigentijds bedrijf ver
sterken.'
Elf jaar geleden viel de Beeldende Kun
stenaars Regeling BKR weg. Met die rege
ling kocht de overheid kunst aan. De BKR
is min of meer overgenomen door bedrij
ven. Die kopen werken aan om kunste
naars te stimuleren in hun ontwikkeling én
om zelf tot een collectie te komen. In
1984, het jaar dat de BKR-regeling werd
afgeschaft, werd in Utrecht het nieuwe ge
bouw van Rabobank Nederland neergezet.
Net als bij de overheid werd 1 procent van
de bouwsom aan kunst besteed. De inrich
ting van het nieuwe kantoor met kunst
vormde aanleiding voor het oprichten van
wel. Ziet een klant in de bankhal een werk
van iemand uit de buurt, dan doet dat iets.
Dan praat je weer over de bank die mid
den in de gemeenschap staat.'
Van Schijndel is bezig het kunstbeleid
van de organisatie op papier te zetten.
Welk verhaal zit er in onze collectie? Voor
dat Kunstzaken bestond, werden ook al
werken gekocht. Rijp en groen door el
kaar. Als er iets nodig was ging iemand
met de portemonnee op stap en kocht wat
hij zelf mooi vond. Van Schijndel: 'Je kunt
zeggen dat de Rabobank een collectie ge
abstraheerde kunst bezit, waar vaak een
figuratieve ondertoon in zit. Kleurig werk,
beweeglijk, vrij toegankelijk, energiek, vrij
conventioneel ook. Er zijn bedrijven, die
kans hebben gezien hun identiteit te ver
binden met hun kunstcollectie. Door de
buitenwereld worden ze als het ware her
kend aan hun kunstcollectie. Je collectie
moet logisch zijn en bij je uitstraling pas
sen. Grote naakten in de bankhal kan dus
niet. Dat is niet des Rabobanks. Een land
schapje ook niet meer.'
'Onze kerncollectie bestaat uit Amster
damse Limburgers', vertelt Van Schijndel.
'Dat zijn Limburgers die in de jaren vijftig
naar Amsterdam zijn getrokken, als Jef
Diederen, Lei Molin en Ger Lataster. Zij
stonden altijd in de schaduw van Cobra.
Nu wordt de collectie uitgebreid met het
werk van jongere kunstenaars, die een
ander deel van onze werkelijkheid laten
zien. We zien - zeker binnen de bank - al
tijd maar een stukje van de werkelijkheid,
de alledaagse sleur. Daar komt de toe
gevoegde waarde van kunst om de hoek
kijken.'
Van Schijndel: 'Wij hechten eraan dat
mensen over dingen gaan nadenken of ge
woon gestimuleerd worden in hun verbeel
ding. Daarom geen realistische kunst. Er
moet een brug worden geslagen tussen
kunstenaar en toeschouwer. De kunste
naar reikt iets aan, je kunt er zelf verder
op door fantaseren. Dat is een geestelijke
stimulans voor mensen. Ik verwacht niet
dat iedereen voortaan huppelend door de
bank gaat als er iets nieuws hangt, maar
kunst speelt een belangrijke rol in de leef
omgeving op een kantoor.'