13 Laat op de hoogte Twintig sigaretten Rekenmachines overwerkt Met miljoenen op stap Lange rijen Beleggen bij de staat cu2_ in bloemenkisten, naar de Nederlandsche Bank in Amsterdam. Het verschil bij het opmaken van de kas na die hectische dagen bedroeg bij deze bank f 10,-. En de kassier en een bestuurder van de Boeren leenbank uit Ermelo liepen vanaf het sta tion in Utrecht door de stad. Er reden nog geen bussen dus droegen zij hun twee koffers vol geld naar het agentschap. Bij het agentschap konden zij aansluiten bij een lange rij collega's die daar eveneens beladen met geld veilig waren aangeko men. De geldzuivering kon alleen maar sla gen als ze geheel onverwacht van start zou gaan. Dat lukte, maar de problemen bij met name de Boerenleenbanken waren daardoor zeer groot. Door de nog slechte verbindingen en nog niet optimale post verzorging ontaardde de eerste geldzuive- ringsactie met de honderdjes in een chaos. Op zaterdag 7 juli 1945 had het ministerie van Financiën alle commerciële banken en Boerenleenbanken via hun hoofdkantoren inzet van de Boerenleenbanken is de geld zuivering in Nederland geslaagd. Bij de banken die bij de Centrale Bank in Utrecht waren aangesloten werd f 702.650.000,- gedeponeerd. Dat was ongeveer 21 pro cent van het totaal. De bij de Centrale Bank in Eindhoven aangesloten banken verzamelden zo'n f 300 miljoen. En wat leverde het de banken op? Al het geld mocht bij de staat worden belegd. Dat was bepaald gunstig, omdat er nog weinig vraag was naar kredieten. De kassiers en hun medewerkers kregen de vele extra uren meestal niet uitbetaald. Van de overheid kreeg men naderhand als dank een pakje sigaretten van twintig stuks. De geldzuivering bracht wel een grote verandering met zich mee. Veel men sen op het platteland kwamen voor het eerst in contact met de Boerenleenbank en raakten er mee verbonden door de geblok keerde rekening die ze daar moesten ope nen. De banken gingen ook aan deze nieuwe klanten hun diensten verlenen en e in het jaar na de oorlog banken een grote verassing. Met trots er voeren de kleine, vaak nog eenmansbank- jes dat ze werden gelijkgesteld aan de gro tere kantoren van de commerciële banken. Ze beseften in het begin niet hoeveel werk de overheid naar ze toe schoof. Bij de beide Boerenleenbankorganisaties kwam een groot deel van de uit roulatie genomen bankbiljetten binnen. Veel banken waren gedwongen extra mankracht aan te trek ken en wekenlang werd tot diep in de nacht gewerkt. De banken waren helemaal niet voor de geldsanering uitgerust. Afgezien van on voldoende mankracht ontbrak het ze ook aan hulpmiddelen. Zover ze al over reken machines beschikten, waren die verouderd en vaak sneuvelden ze in deze strijd tegen het vele geld. Ook de kluizen waren te klein om de toevloed aan geld te bergen. De banken moesten het geld zelf afleveren bij de agentschappen van de Nederland sche Bank. Beveiligd transport was niet beschikbaar. Het geld ging in koffers. Die brachten bestuursleden en kassiers met bus of trein, maar zelfs ook liftend, naar de agentschappen. De tuinbouwbank van Aalsmeer bracht per vrachtwagen f 2.470.223,50, verpakt en centrale banken willen informeren, maar slaagde daar niet in. De centrale banken in Utrecht en Eindhoven konden de maandagochtend daarop de informatie pas voor de banken klaarmaken en ver zenden. Sommige banken kregen de in structies pas op vrijdag binnen, de laatste dag waarop de honderdjes konden worden ingeleverd. Het publiek was via radio en kranten geïnformeerd over het inleveren. De eerste klanten stonden dan ook maandagochtend al bij de banken op de stoep. De toeloop was enorm. Elke dag vormden zich rijen mensen voor de banken. Het storten van de honderdjes en het openen van een reke ning voor elke klant kostte de bank veel tijd. Er waren bijvoorbeeld nog geen voor gedrukte formulieren. Sterker nog, er was als gevolg van de papierschaarste tijdens de laatste oorlogsjaren nog een groot ge brek aan de gewone bankbescheiden. De lokale banken leverden een bijzondere prestatie. Er moest heel veel worden geïm proviseerd. Maar het lukte. Bij de volgende actie in september, toen de andere biljetten werden ingeleverd, was men beter geprepareerd. Hoewel het werk toen veel omvattender was. Mede door de Ook minister Lieftinck kreeg slechts één tientje. daarmee veranderde het oorspronkelijke karakter van de banken. Niet langer waren het min of meer agrarische instellin gen, maar werden het dorpsbanken met een breder diensten- en produktenpakket.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1995 | | pagina 15