Uit de bank geklapt
Vreemde valuta
Digitaal woord
en beeldmerk
Inkomensgrens
RaboCard
w ai
Aan- en verkoop van vreemde valuta in de
dealingroom in Utrecht.
Tussen de aan- en verkoopkoersen
van buitenlands geld zit nogal een
verschil. Voor de Duitse mark scheelt
het al een paar cent. Waarom is dat
verschil zo groot? Is dat pure winst
voor de bank?
De bankwereld is in beweging. Er gebeurt veel. Steeds weer komen we voor
verrassingen te staan. Al werkje bij een bank, niet altijd is duidelijk wat de
betekenis van bepaalde zaken of woorden is. In de rubriek'Uit de bank
geklapt' de antwoorden op vragen als 'Wat betekent dit?', 'Waarom
gebeurt dat?' en 'Wat zit er nog meer achter?'.
Vragen worden beantwoord door deskundigen.
Het adres: Redactie Raboband, Uit de bank geklapt, interne adrescode UCR 519, fax (030) 901904.
moet er door de bank ook nog iets worden
verdiend aan dit produkt, al is het maar
om de eigen kosten terug te verdienen.
Voor alle duidelijkheid: de marge tussen
aan- en verkoop bestaat in werkelijkheid
uit twee marges, één bij aan- en één bij
verkoop. Overigens zijn de gepubliceerde
koersen advieskoersen. De bank is vrij om
daarvan af te wijken. Zo zal bij een zake
lijke transactie van 100.000 Duitse mark
de cliëntenkoers minder marge, dus kos
ten, bevatten dan wanneer een toerist
500 mark wisselt.'
Waarom krijgen de plaatselijke Rabo-
banken niet de beschikking over een
origineel, digitaal aangeleverd
woord- en beeldmerk?
'De koers of prijs van vreemde valuta
komt door middel van vraag en aanbod
tot stand op de Internationale Financiële
Markten', meldt Harry Vos, Hoofd Bank
papier bij Financiële Markten. 'Deze
handel vindt 24 uur per dag plaats. In
fracties van seconden wisselen grote be
dragen in valuta van eigenaar. Bankpapier
is het fysieke produkt van een valuta. De
koers of prijs komt op dezelfde manier tot
stand als voor de girale valuta. Om het
produkt van de klanten te kopen of aan
hen te verkopen worden kosten gemaakt.
Bijvoorbeeld transportkosten van het land
van uitgifte naar Rabobank Nederland en
vice versa. Ook moet het geld worden ver
zekerd. We lopen een risico omdat de
valutakoersen nogal kunnen schommelen.
Er is veel geld in voorraad en dat betekent
renteverlies. Dat is ook weer een kosten
post. En tot slot zijn er de distributiekos-
ten als tellen, administreren en controle
ren. Ook bij de plaatselijke bank worden
handelingen verricht voordat de klant zijn
geld heeft gewisseld. Al die kosten moeten
worden goedgemaakt. Ze worden in een
marge op de koers gezet. En natuurlijk
Het salaris voor het verkrijgen van
een RaboCard ligt al jaren op
f 36.000,-. Wordt het niet eens tijd dat
bedrag aan te passen?
'Bij de introductie van een nieuwe huis
stijl wil iedereen daar natuurlijk het liefst
meteen mee aan de slag', zegt Willem Ver
meulen van het Servicebureau Communi
catie Aangesloten Banken. 'Dat geldt ook
voor allerlei externe leveranciers of poten
tiële leveranciers, voor wie het een uitda
ging is om gevraagd of ongevraagd met
nieuwe toepassingen aan de slag te gaan.
Om te voorkomen dat onze nieuwe huis
stijl daardoor direct zou ontsporen, was
het van belang om in de startperiode te
rughoudend te zijn met het vrijgeven van
digitaal materiaal. Nu het aantal gewenste
communicatie-middelen op een acceptabel
peil komt, zodat er keuzemogelijkheden
ontstaan, naderen we het moment dat ook
het beter faciliteren van banken wordt
geregeld. Momenteel wordt een speciale
bouwdoos geproduceerd. Daarin zitten
alle benodigde praktische hulpmiddelen
voor het goed toepassen van de nieuwe
huisstijl. Inclusief digitaal materiaal. Deze
bouwdoos wordt eind juni aangeboden.'
'In vergelijking met andere organisaties
is die inkomensgrens inderdaad vrij laag,'
zegt Hans Segers van Cards en Chartale
Betaaldiensten, 'De Rabobank heeft die
grens destijds zo laag vastgesteld om de
creditcard voor een zo breed mogelijk pu
bliek toegankelijk te maken. Card-organi-
saties zoals Diners Club en American Ex
press stellen die inkomenseis aanzienlijk
hoger. Zij richten zich dan ook niet pri
mair op het realiseren van volume, maar
streven eerder een exclusief imago na. De
Rabocard heeft zich de laatste jaren een
goede positie in de creditcard-markt weten
te veroveren. Op dit moment zijn er zo'n
260.000 cards verstrekt. Dat is een stijging
van dertig procent ten opzichte van vorig
jaar. Zouden we de inkomensgrens nu
drastisch gaan verhogen, dan zullen veel
van onze klanten noodgedwongen afha
ken. Uiteraard zou dat consequenties heb
ben voor ons marktaandeel. Een verlaging
of afschaffing van de inkomensgrens is
niet in het belang van de organisatie en
nog minder in het belang van de klant.
Want iedere Rabocard-houder heeft via
zijn card maandelijks toch een krediet van
gemiddeld zo'n f 5.000,-. En alle aanko
pen die hij in een maand met de card doet,
worden op het eind van die maand na
tuurlijk wel geïncasseerd. Daar moet dus
een bepaald inkomen tegenover staan. In
dit geval een maandelijkse voeding van de
rekening van f 3.000,-.'
