'Ik geef niet om de bank, maar om de relatiebeheerder' 9 De klant Bankkeuze toeval Vrouw en buitenlander Vertrouwen van de bank Alles onder één dak Vaste relatiebeheerder Gezicht van de bank RABOBAND NUMMER 1/10 JANUARI 1994 Zo'n vier miljoen betaalrekeningen, acht miljoen spaarrekeningen, 1,3 miljoen leningen en een half miljoen rekeningen-courant. Daarachter zitten mensen, die klant zijn bij de Rabobank. De één omdat zijn grootvader dat ook al was, de ander heeft er bewust voor gekozen. Klanten worden kritischer en mondiger. Vroeger was wat de bank zei altijd goed, nu weet iedereen veel meer van financiële zaken en houdt graag zelf een vinger aan de pols. Wat verwachten klanten van de Rabobank? Een gesprek met een relatie. Ze heeft een banketbakkerij annex cateringbedrijf met vijf vaste medewerkers en vijf oproepkrachten. Eén van de klanten van de bank. 'Met een beetje eigen vermogen, een le ning bij haar broer en een krediet van de bank begon ze in 1990 haar bedrijf. 'De startkosten heb ik onderschat. Ik dacht een maand of drie aanlooptijd nodig te hebben. Daarop was mijn krediet ook gebaseerd. Nu weet ik, dat je zeker zes tot twaalf maanden nodig hebt voor een zaak gaat lopen. Mensen komen voorzichtig een keer binnen, kijken kritisch. Pas als ze een aantal keren tevreden naar buiten zijn gegaan, komen ze wellicht met een opdracht voor het cateren van een feest.' Had de bank je daar voor moeten waarschuwen? 'Dat hebben ze min of meer gedaan. Houd rekening met de eerste moeilijke maanden zeiden ze, toen ze vroegen hoeveel ik wilde lenen. Maar beide partijen hebben de periode te kort ingeschat.' 'Toen ik bezig was met het starten van mijn bedrijf, zag ik een advertentie van de Rabo bank die me aansprak. Ik ben gaan praten, het klikte met de, overigens vrouwelijke, re latiebeheerder en dat was het. Ik geef niet om de bank, maar om de relatiebeheerder. Wat wel meespeelde is dat de Rabobank een gro te landelijke organisatie is. Dat geeft je het ge voel, dat er een heel apparaat achter zit. Naar een kleine bank zou ik niet gauw gaan. Toen de Rabobank steeds meer kantoren sloot, schrok ik daar wel even van. Gaat het dan zo slecht, dacht ik. Maar mijn relatiebeheerder vertelde me de reden. Kosten en zo. Daar heb ik begrip voor. Die redenatie kan ik met een eigen bedrijf zeker volgen. Misschien moet 'Ik merk dat de bank eerlijkheid en open heid op prijs stelt. Nou, dat is wederzijds!' de reden van sluiting van kantoren duidelijk naar buiten worden gebracht.' 'Het feit dat ik een vrouw ben en niet in Ne derland geboren, heeft bij de bank nooit een rol gespeeld. Dat vind ik prima. Toen ik voor duizenden guldens apparatuur voor de zaak moest gaan kopen, werd ik door de eerste le verancier die ik benaderde totaal niet serieus genomen. Daar ben ik dus gewoon weggelo pen. Ik denk dat ik dat ook had gedaan als de Rabobank me niet van het begin af aan serieus had genomen.' Wat zou een reden zijn om weg te gaan bij de bank? Als mede werkers onvriendelijk zijn, men niet luistert, bevooroor deeld is, of als de service minder zou worden. Als ik bijvoorbeeld bel, dat ik een rekeningafschrift mis, dan wil ik het vandaag op de fax hebben en niet overmorgen. Ik verwacht efficiency en belangstelling en ook eerlijkheid. Als de bankje een financiering wei gert, moet men eerlijk zijn in het waarom. Aan smoesjes of vaagheden heb je niks.' 'Mijn bedrijf heeft te maken met pieken en dalen. December is een topmaand. Januari een dieptepunt. Maar de salarissen en rekeningen lopen gewoon door. In zo'n slappe periode heb ik tijdelijk meer financiële armslag nodig. De bank speelt daar op in, door me dan een tijdelijke kredietverhoging te geven. Toch er vaar ik dat als een soort nederlaag. Geld lenen omdat je bedrijf gaat verhuizen is bijvoorbeeld heel anders dan geld lenen omdat je een slech te periode hebt. Gelukkig houdt de bank ver trouwen in mij als ondernemer. Dat werd door de relatiebeheerder ook uitgesproken. Die leeft mee in goede en slechte tijden. Dat soort steun heb je nodig. Overigens organi seert de bank wel eens bijeenkomsten voor ondernemers. Daar maak ik gretig gebruik van. Van het luisteren naar ervaringen van an deren kun je heel veel leren.' 'Mijn verzekeringen lopen ook allemaal bij de bank. Eerst had ik een andere tussenpersoon. Het overstappen was een suggestie van de bank. Eerst dacht ik: Ja, ja, eigen belang. Maar ze kwamen met een prima bod, dat 10 procent goedkoper was. En eigenlijk vind ik het wel een prettig gevoel alles onder één dak te heb ben. Een jaar geleden ben ik ook met mijn privé-zaken naar de Rabobank overgegaan. In eerste instantie wilde ik zakelijk en privé ge scheiden houden. Nu zie ik dat het me tijd scheelt als ik maar naar één bank toe hoef voor al mijn zaken. Ook dat was een tip van de bank. Dat is precies wat ik verwacht. De bank adviseert, ik kies uiteindelijk.' 'Wat ik heel essentieel vind, is dat ik een vast contactpunt heb bij de bank, een vaste relatie beheerder. Zo iemand kent jou en je bedrijf. Als er iets is, hoefje niet weer het hele verhaal te vertellen. Elk jaar komt de relatiebeheerder hier een keer op bezoek. Dat vind ik een goe de zaak. Zo weet iemand tenminste waar je het over hebt wanneer je over je bedrijf praat. En wil ik investeren dan ga ik ook graag naar de relatiebeheerder. Niet dat ik echt advies ver wacht, maar door er met iemand over te pra ten, zie je de zaken toch weer duidelijker.' 'Helaas is mijn vrouwelijke relatiebeheerder onlangs vertrokken. Ik heb nu een mannelijke. Dat is toch anders, iets minder ontspannen. Het is heel belangrijk dat het meteen klikt tus sen klant en relatiebeheerder. Met de eerste was dat het geval. Nu wat minder, maar misschien dat het went. Er loopt nu wel eens iets mis, dat eigenlijk anders vanzelf ging. Ik kon altijd zomaar geld opnemen van mijn krediet, zonder dat ik meldde waar ik het voor nodig had. Deze relatiebe heerder wil dat wel weten. Ik denk dat de overdracht niet helemaal goed is verlopen. Jammer. De rela tiebeheerder is per slot van rekening naar een bedrijf toe het gezicht van de bank. Hij bepaalt de relatie. Ik verwacht van hem een bepaalde mate van begrip voor mijn problemen en on zekerheden. Ik wil dat men daar de tijd voor neemt. Wat ik essentieel vind bij de bank is dat ik het gevoel heb, dat ze altijd op een correcte en vriendelijke manier voor me klaar staan. Als je zaken goed gaan, heb je de bank niet nodig. Maar als het slechter gaat, dan moet de bank voor je klaar staan.' De bank is een hulpmiddel bij je bedrijfsvoering

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1994 | | pagina 17