'Ach, banken heb je nou eenmaal nodig' 'Een relatiebeheerder moet overzicht hebben' Zo'n 4 miljoen betaalrekeningen, 8 miljoen spaarrekeningen, 1,3 miljoen leningen en 1,5 miljoen rekeningen-courant. Daarachter zitten mensen, die klant zijn bij de Rabobank. Veel klanten worden kritischer en mondiger. Vroeger was wat de bank zei per definitie goed. Nu willen veel cliënten zelf een vinger aan de pols houden. Wat verwachten klanten van de Rabobank? Het profiel van één van de vele klanten. Hij heeft samen met zijn vrouw een bedrijf in alarmsystemen. >- 'Sinds tien jaar hebben we ons eigen be drijf. Daarvoor was ik directeur van een firma in dezelfde branche. Maar ik werd ziek. Hart problemen, operaties, WAO. Ik werd beter, maar geen werkgever wilde me hebben. Dus het was kiezen: in de WAO blijven of een eigen bedrijf beginnen. Die keus was gauw ge maakt. We vonden een geschikt pand, dus ik naar de bank. Dat werd niks, ik kreeg geen financiering. Toen hebben we een pand ge huurd. Drie jaar later liepen de zaken prima en was de bank wél bereid de aankoop te financieren.' Goede sfeer 'Het bedrijf floreert nog steeds. We hebben net het tweede lustrum gevierd. Met alle mede werkers en aanhang een weekend naar Parijs geweest. Dat typeert de sfeer. Mijn vrouw doet de boekhouding en heeft de contacten met de particuliere klanten. De bedrijfsldanten neem ik voor mijn rekening. En als het moet, steek ik zelf ook de handen uit de mouwen. Financiële beslissingen nemen we samen. Als we voor een grote aanschaf staan, bespreek ik dat met de medewerkers. Het is ook hun bedrijf. Mijn zwager is onze accountant. Die roept steeds, dat ik te weinig leen. Maar veel lenen vind ik niks. Ik heb dan het idee dat ik voor een ander werk. Er zijn bedrijven, waar zelfs de asbak op het bureau van de directeur nog is geleast. Mijn zoon wordt mijn opvolger. Ik wil hem een be drijf achterlaten met weinig schulden.' Bank moet het werk doen 'Ik heb verstand van alarmsystemen en ver wacht van een bank, dat ze verstand hebben van geld. Ik betaal graag iets meer rente bij een bank die mij werk uit handen neemt. Ik wil me geen zorgen hoeven maken over hoe een fi nanciering in elkaar steekt. Ik verwacht dat de bank zoveel kennis van mijn bedrijf heeft, dat ze mij vertellen hoe het moet. Daarvoor ga ik naar een bank. Hoe ze het doen, dat zoeken ze zelf maar uit. Als ik dat zelf kon bedenken, had ik geen bank nodig, alleen maar een koffertje met geld. Ik vraag me af of banken wel écht in klanten zijn geïnteresseerd. Als ik iemand nodig heb, zitten ze altijd net in ver gadering of zijn lunchen. Wanneer ik bel, is er wat aan de hand. Dan wil ik antwoord. En ik wil zeker niet horen: 'Ja, maar het is al half vijf.' Hoezo, werkt de telefoon dan niet meer?' Een bedrijf leeft, cijfers niet 'Drie maanden geleden kwam hier voor het eerst een relatiebeheerder op bezoek. Daar heb ik zelf om gevraagd. 'Wie is uw relatiebeheer der', vroeg men aan de balie als ik bij de bank kwam of belde. Geen idee, dat moeten ze daar toch weten? Het personeel wisselt te snel om een goede band op te bouwen. En dat is juist nodig. Iemand die niet alleen mijn bedrijf kent, maar mij ook. Die weet hoe ik in elkaar steek en wat ik wel en niet wil. Als je geld wilt lenen, moet je met je jaarcijfers op de proppen komen en dan gaan de bankmensen naar de cijfertjes zitten staren. Maar cijfertjes zijn geen bedrijf... Kom alsjeblieft ook eens kijken. Dan weet je waar het over gaat. Een bedrijf is iets dat leeft, een balans geeft de feiten achteraf.' Vertrouwen winnen 'De relatiebeheerder moet mijn vertrouwen winnen. Hij moet mijn belangen behartigen en niet die van de bank. 'Ja, maar wij hebben ook verzekeringen...' Ja, en ik lever alarmsys temen, maar die kopen jullie ook niet bij mij. Ze hebben gestudeerd, maar weten niets van het bedrijfsleven. Ze missen praktijkervaring. Ik heb één keer op het punt gestaan weg te gaan bij de bank. Ik wilde een bedrijfje in Bel gië kopen. Nou, daar konden ze niet aan be ginnen. Zomaar, zonder argumenten. Eén of andere snotneus zei, dat de bank wel wist wat goed voor mij was. Vroeger had je bij de bank de kassier. Die was de personificatie van de bank. Nu zitten er twintigers, die snel door stromen. Leuk voor hun, maar niet voor de klanten.' Onpersoonlijk 'Banken staan nog steeds op een voetstuk. Voor mij is het een instituut dat geld verdient met geld. Ze zijn er voor zichzelf, niet voor de klanten. Wil je iets regelen, dan mag je in de rij gaan staan. Op de drukste tijden, de lunch pauze bijvoorbeeld, is er vaak maar één loket open. De rest is dicht of er zit iemand iets on duidelijks te doen. Doe dat dan ergens an ders... Helaas is het bijkantoor, waar ik mijn zaken altijd deed, intussen gesloten. Ik moet nu veel verder weg. Bereikbaarheid is be langrijk. Ze hebben een mooi parkeerterrein, maar volgens mij staat het personeel daar en is er voor de klanten geen plek. Eens per week kom ik cheques brengen en overschrijvingen posten. Geen mens kent me. Ik gebruik de bank niet zoals zij willen voor én lenen én een hypotheek én verzekeringen én reizen, enzo voorts. Waarom verkoopt de bank eigenlijk verzekeringen? Ik verkoop toch ook geen fietsen. Ik ben bij een assurantietussenper soon. Daar krijg ik maatwerk, geen stan- daardprodukten.' Eén contactpersoon 'Soms vraag ik voor een financiering meer dere offertes aan. Dat er verschillen in zitten vind ik logisch. Ik reken ook lagere prijzen voor vaste klanten, dan voor een éénmalige order van een nieuwkomer. Zo is het bij de bank ook. Je kunt als vaste klant best over de rente onderhandelen. Maar eigenlijk zie ik geen verschil tussen de banken. Als de rela tiebeheerder maar deugt, is het mij goed. Op de bank heb je allerlei specialisten. De één weet alles van beleggen, de volgende van kre dieten of betalingsverkeer. Maar ik heb geen zin om elke keer met iemand anders te pra ten. Ik wil iemand met overzicht en dat op een tijdstip dat het mij uitkomt. Ik maak ook af spraken met klanten 's avonds of op zaterdag. Dat zou de bank ook moeten doen. Volgens mij is dat wat de klanten willen. Banken zoe ken steeds nieuwe klanten. Kijk nou eerst maar eens naar je bestaande klanten en leg die in de watten.' -< 7 RABOBAND NUMMER 11 /9 JUNI 1 994

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1994 | | pagina 7