Ook medewerkers discussiëren mee over 'De signatuur' ff 3 Achtergrond V RABOBAND NUMMER 7/11 APRIL 1994 'De doelstellingen in 'De signatuur van de Rabobank' stralen een stuk idealisme uit, dat we als organisatie in de praktijk niet altijd waar kunnen maken', stelt Martien van den Akker, directeur van de Rabobank Nistelrode. 'Wij moeten de coöperatieve doelstelling niet alleen belijden, maar ook toepassen.' Wat zijn de reacties op de discussie over de grondslagen van het coöperatieve bankieren? Directeur Wim van Ooi van de Rabobank Eijsden heeft op zijn bank 'De signatuur' be handeld in het bestuur, de Raad van Toezicht en de staf. Van Ooi vertelt: 'Ook met de me dewerkers hebben we er een avond heel open over gesproken. Ik heb tijdens die bespreking een voorbeeld gebruikt, dat een variant is op de case over de gokautomatenhal uit het com municatiepakket dat bij 'De signatuur' hoort. Stel: we hebben een cliënt met een cafetaria, die daarnaast een huis verhuurt. Hij zegt tegen mij: 'Dat huis kan toch veel opbrengen. Daar in wil ik een gokautomatenhal beginnen'. Kun je dan zeggen: 'Prima, want dat brengt bij jou voor onze bank geen financieel risico met zich mee. Dus wij financieren dat'. Of moet je in een dorp van achtduizend inwoners zeggen: 'Dat willen we binnen deze gemeenschap niet voor onze rekening nemen'?' Verdeelde reacties Het viel Van Ooi bij de bespreking op dat de meeste medewerkers die in Eijsden geboren en getogen zijn, daarop een afwijzend standpunt innamen. Zij waren de mening toegedaan dat het verstrekken van de lening niet gepast was. Medewerkers die niet in Eijsden wonen, wa ren vaker bereid de gokautomatenhal te fi nancieren. Van Ooi: 'Voor hen speelde veel sterker de vraag: 'Als wij het niet doen, dan doet een andere bank het'. Persoonlijk zou ik zo'n fmancieringsaanvraag niet zonder meer weigeren. Bij zo'n hal kan de gemeente im mers door middel van allerlei regelgeving de schadelijke effecten redelijk binnen de perken houden.' Geen harde lijn trekken Ook de directeur van de Rabobank Ginneken, mr. Joost Bol, besprak in het kader van 'De signatuur' een variant op de case van de gok automatenhal. Bol stelt: 'Binnen onze bank zijn we tot de conclusie gekomen dat je in dat soort zaken geen harde lijn kunt trekken. We Bij de discussie over 'De signatuur van de Rabobank' werd onder meer gesproken over varkens en gokkasten. vinden dat je je vooral moet afvragen of men zo'n gokautomatenhal maatschappelijk zal aanvaarden. Wat in een stedelijk gebied wel zou kunnen, ligt in een streng gereformeerd dorp waarschijnlijk anders.' Discussie soms wat zwaar De medewerkers van de Rabobank Ginneken bespraken 'De signatuur' op hun afdelings vergadering. Bol kreeg de indruk dat zij de discussie soms wat zwaar vonden: 'Ook om het feit dat ze zich snel in de grondslagen her kenden. Ik proefde een beetje een stemming van 'maken we ons daar nu druk over, dat is voor onze bank allang bekend'. De Rabobank Ginneken heeft onder haar cliënten een aan tal grote varkensbedrijven. Volgens Bol speelt dan al snel de ethische vraag: Als de bodem nu al zo verzuurd is, hoe kan een bank dan zulke bedrijven financieren? 'Weliswaar wordt een grote groep van de Nederlandse bevolking daarover in de media voorgelicht, maar het beeld is vaak te eenzijdig. Milieutechnisch zit ten de varkenshouders in de verdomhoek. Maar wij zien als bank wat die varkenshouders investeren om daaruit te komen, en wat daar bij bedrijfseconomisch haalbaar is. We den ken ook te weten dat onze agrarische relaties zich best inspannen voor het milieu. Voor on ze bank blijven het dan ook gewaardeerde cliënten.' Grondslagen niet altijd waargemaakt Bij de Rabobank Nistelrode werd 'De signa tuur' besproken in de beheerscolleges en in de staf. Daarbij klonken er ook kritische ge luiden. Directeur Van den Akker legt uit: 'De doelstellingen van de organisatie stralen een stuk idealisme uit, dat we in de praktijk niet altijd waar kunnen maken. Immers, het co- operatieve produkt bij uitstek, het tarief op de leningen met variabele rente, wordt binnen onze coöperatie noodgedwongen op een veel te hoog niveau gehouden. De te hoge kosten gaan binnen de Rabobankorganisatie het be leid bepalen. Dat kost ons een aanmerkelijk aantal klanten.' Coöperatieve doelstelling in de praktijk Volgens directeur Van den Akker voert zijn bank bij het tarief op de leningen met varia bele rente haar eigen koers: 'Wij zitten flink onder de adviestarieven van Rabobank Ne derland: voor bedrijven met 0,3 procent en voor de particulieren met 0,7 procent. Als plaatselijke bank belijden we niet alleen de coöperatieve doelstelling, we brengen haar ook in de praktijk. Dit kunnen we, doordat we in Nistelrode altijd zeer kien op onze kosten- belading zijn geweest.' Vier uitgangspunten geformuleerd Bij de Rabobank Haaksbergen is 'De signa tuur' aan de orde geweest bij het management, het bestuur en in de Raad van Toezicht. Vol gens directeur Harry Reusken werden naar aanleiding daarvan aan de hand van 'De sig natuur' vier uitgangspunten geformuleerd, die vervolgens met de medewerkers zijn door gesproken. Reusken stelt dat de Rabobank Haaksbergen, ondanks haar solide positie, zich in de komende periode voor een snel ver anderende markt ziet geplaatst, die het veel moeilijker dan voorheen mogelijk maakt om haar doelstellingen te realiseren. Die doelstel lingen zijn: méér tevreden leden/ondernemers in de coöperatieve doelgroep, en een sterkere positie in de particulierenmarkt. Onderscheiden voor de toekomst Om daarbij haar kredietcoöperatie ook voor de toekomst te onderscheiden van andere bankinstellingen, streeft de Rabobank Haaks bergen vier uitgangspunten na. Allereerst wil ze tegen relatief gunstige voorwaarden kwali tatief goede diensten aanbieden, onder ande re door het toepassen van tariefdifferentiatie bij renten en provisies. Daarnaast streeft ze naar continuïteit in de relatie met leden en cliënten, door bij financieringsproblemen de aflossing op te schorten en/of een overbrug gingskrediet te verstrekken. Vervolgens wil Haaksbergen integer handelen naar leden en cliënten. En tenslotte wil de bank in Haaks bergen een grote gemeenschapszin aan de dag leggen, onder andere door bij te dragen aan plaatselijk werkende verenigingen en stich tingen op sociaal, cultureel en sportief gebied en deel te nemen aan plaatselijke activiteiten. Als coöperatie herkenbaar blijven Reusken vindt het een goede zaak dat met 'De signatuur' de discussie over de grondsla gen van het coöperatieve bankieren binnen de Rabobankorganisatie weer op gang is ge bracht. 'Het is tegenwoordig als plaatselijke bank niet makkelijk je te onderscheiden', vindt Reusken. 'Toch willen we in Haaksber gen als coöperatieve bank herkenbaar blijven. We leggen daarbij de nadruk op het aanbieden van kwalitatief goede diensten. Bepalend voor het slagen daarvan zijn de bekwaamheden van bestuurders, directie en medewerkers. Het op peil brengen en houden van deze bekwaam heden is de beste garantie voor een succesvol le toekomst van onze bank.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1994 | | pagina 3