Caar nuttig, maar te weinig
bekend bij achterban
Babo
band
De vier rond de tafel
De Caar, of de Centrale Adviesraad Arbeidsaangelegenheden Rabo
bankorganisatie, zoals dit overlegorgaan voluit heet, is samen
gesteld uit vertegenwoordigers van de werkgevers en werknemers
van de Rabobankorganisatie. Drie vertegenwoordigers van de werk
nemers en één van de werkgevers praten rond de tafel over de Caar,
hun rol daarin, over ervaringen én over de toekomst van dit unie
ke overlegorgaan.
Nummer 18/20 september 1993
Vier mensen uit de Rabobankorganisatie schuiven aan. Rond de tafel praten ze over allerlei actuele onderwerpen. Deze keer gaat het gesprek over
de Caar. Wat doet de Caar en wat is de rol van de vier gesprekspartners daarin?
De vier rond de tafel kozen voor een
actieve rol in de Caar. Waarom? De
voorzitter van de werknemersdele
gatie, Kagenaar, doet de aftrap: 'Je weet
eigenlijk niet waaraan je begint. Op een ge
geven moment word je gekozen en dan zitje
erin. Het eerste wat me opviel was datje in
de vergaderingen, waar je met werkgevers en
werknemers aan tafel zit, op een hele con
structieve manier dingen bespreekt. Dat is
een hele andere wijze van werken dan in een
gewone recht-toe-recht-aan 0R.' Dat viel He
len, die in de OR van Rabobank Nederland
zit, ook op: 'De OR is een wettelijk geregeld
orgaan en een centrale OR is dat ook. De
Caar heeft zo'n wettelijke status niet.'
Belangrijke invloed 'De samenstelling
van de Caar is uniek', stelt Tielen met zicht
baar enthousiasme vast. 'De partijen probe
ren constructief de zaken met elkaar tot een
goed eind te brengen. En dan zie je dat de
behandeling in Caarverband een belangrijke
invloed heeft op de besluitvorming.' Ook di
recteur Mensink, één van de leden van de
werkgeversdelegatie, ziet de Caar zitten: 'Als
je met elkaar in contact komt, dan ontdek je
dat veel meer ons bindt dan scheidt. Het is
absoluut onmogelijk om vandaag de dag met
elkaar stokpaarden te berijden en te zeggen
dat mijn gelijk niet jouw gelijk is. Voor mij is
de Caar écht een verademing.'
Respect Giliam is werknemersverte
genwoordiger namens banken zonder OR.
'Respect voor elkaar is noodzakelijk', zegt
zij. Kagenaar verstaat haar niet goed: 'Res
pect voor de Caar?' Giliam lacht en maakt
duidelijk dat het om beide gaat: 'Respect
voor elkaar én respect voor de Caar. Maar
bovendien moet je ook het gevoel hebben
dat men serieus met de zaken omgaat. Met
onze kritiek wordt in positieve zin iets ge
daan. Er wordt niet gezocht naar problemen.'
Achterban 'Dat klinkt allemaal heel aar
dig', merkt Mensink op, 'maar hoe denken
jullie dat de achterbannen tegen de Caar aan
kijken?' Giliam is daar eerlijk in: 'Mijn achter
ban kan zich er geen voorstelling van maken
hoe het in de Caar toegaat. Er wordt een vraag
geformuleerd en die dropje dan even, denkt
men. Zo eenvoudig is dat echter niet. En an
dersom is het ook moeilijk. Als je met een ant
woord komt, dan vraagt men zich af of dat al
les is. Maar er wordt ook heel kritisch geke
ken naar wat we doen en er worden zinnige
vragen gesteld.' Mensink herkent de situatie:
'Ik denk dat men ervan uitgaat dat de men
sen in de Caar zijn gekozen en dat zij het ver
volgens maar moeten doen. Daarmee is het
dan geregeld. Dat vind ik fnuikend voor de
mensen die in de Caar zitten.'
Ver-van-m'n-bed-show Kagenaar denkt
dat matige betrokkenheid ook betrekking
heeft op directeuren van plaatselijke ban
ken: 'Mijn gevoel is, dat de Caar voor de ge
middelde directeur niet hoeft. Maar mis
schien is het ook zo dat men denkt dat de
werkgeversdelegatie het wel regelt. En ook
voor de gemiddelde medewerker is de Caar
een ver-van-m'n-bed-show. Kijk je naar de
problematieken die spelen en straks zullen
spelen, dan zal die betrokkenheid toch wel
verbeteren. De wat apathische houding heeft
ook te maken met het functioneren van de
regiocommissies, die heel dicht bij de men
sen in het land kunnen staan. Sommige
commissies doen het goed, andere minder.'
Publiciteit Tielen: 'Als ik links en
rechts probeer te achterhalen wat men van
de Caar weet, dan kent men de naam wel uit
Raboband, maar verder is het iets wat heel
ver van de mensen af staat. De samenstel
ling kent men niet. Wat men doet, weet men
niet. De invloed die door de Caar wordt uit
geoefend, kent men niet. Ik denk dat er heel
wat kan worden gedaan aan publiciteit voor
de Caar.' Kagenaar onderbreekt hem: 'We
ten medewerkers bij Rabobank Nederland
dat de OR in de Caar is vertegenwoordigd?'
Tielen: 'Nee, ik denk dat mensen zich dat
niet realiseren. Toch is de Caar een toet
singsinstrument zoals een centrale OR.'
Veranderingen Giliam: 'Onbekendheid
is natuurlijk maar een deel van de proble
matiek. In het verleden dacht de directeur bij
onze bank dat hij niet alles meer kon zeggen
omdat ik in de Caar zat. Nu is het in posi
tieve zin andersom en vraagt hij of we het in
de Caar al over een bepaald onderwerp heb
ben gehad. Ook collega's van buurbanken
Miriam Giliam-Swinkels (45) spande zich vanuit de
vrouwenbeweging in voor de positieverbetering van
vrouwen. 'In onze organisatie werken veel vrouwen
hoofdzakelijk in lagere functies. Er moet wat meer wor
den gedaan aan de doorstroming van vrouwen. En aan
het stimuleren van vrouwen om opleidingen te volgen.
Giliam wordt per 1 november kantoormanager bij de
dan door fusie ontstane Rabobank Zevenrode.
Bob Kagenaar (46) is productmanager bij de Rabobank
Rotterdam. Al enige tijd is hij actief in de OR van zijn
bank. 'Op een gegeven moment kwam de Caar in
beeld', zegt hij. 'Wij vonden dat onze bank toch mini
maal regionaal vertegenwoordigd zou moeten zijn. Ik
ben er toen ingestapt.Kagenaar is voorzitter van de
werknemersdelegatie.
