De signatuur van de Rabobank is een discussie waard In dit nummer van Raboband is een bijzondere brochure meege- hecht onder de titel 'De signatuur van de Rabobank'. Op de omslag staat het woord 'concept' vermeld, wat benadrukt dat de inhoud nog niet definitief is. De brochure is de aanzet tot - en onderwerp van - een discussie over normen en waarden. Wat de brochure ver woordt, is van wezenlijk belang voor alle medewerkers en be stuurders van de Rabobankorganisatie. ledereen wordt van harte uitgenodigd aan die discussie deel te nemen. Nummer 17/6 september 1993 Het is in Nederland op de financiële markten dringen geblazen. Veel ban ken, maar ook andere aanbieders, dingen om de gunst van een steeds veel eisender klant. De marges worden krapper en de produkten lijken alsmaar eenvormiger te worden. Toch bezet de Rabobank in dat bankenlandschap een eigen plaats. De Rabobank is anders dan de andere banken. Extra verbondenheid Het anders zijn van de Rabobank komt op meerdere ma nieren tot uiting. In het dagelijks werk wordt het voor de medewerkers misschien wel het meest duidelijk in de zelfstandigheid van de plaatselijke banken. Maar fundamenteler nog is het verschil in doelstelling. Als co- operatieve bank gaat het primair om het be hartigen van de belangen van de leden en de cliënten. De Rabobank is er in de eerste plaats voor hen en niet voor aandeelhou ders of zichzelf. Dat is een wezenlijk ver schil, waardoor de Rabobank dichter bij haar klanten staat en een lage drempel heeft. Dat geeft een extra verbondenheid met het werkgebied. Wat op haar beurt zorg draagt voor een goed ontwikkeld gevoel Ook de medewerkers van de Rabobank Abc van de Rabobank'. voor maatschappelijke verantwoordelijk heid. Zo is kenmerkend dat de Rabobank ook in wat moeilijkere tijden lang achter haar leden blijft staan. Vanouds duidelijke denkbeelden Ach ter het optreden van de Rabobank gaan op vattingen schuil die alles hebben te maken met de coöperatieve doelstelling en de co- operatieve structuur. Opvattingen die be trekking hebben op de relatie met leden en klanten, maar die ook nadrukkelijk een rol spelen in de interne verhoudingen. Hoe wordt met elkaar omgegaan? Hoe gaan plaatselijke banken en Rabobank Neder land met elkaar om? En medewerkers en chefs? Vanouds bestaan daar duidelijke denkbeelden over, die echter niet formeel zijn neergelegd. Code als richtlijn Toch is het om meerdere redenen verstandig daar een al gemeen gedeelde visie over te formuleren. Deze is dan voor de organisatie als een 'code' te beschouwen. De brochure 'De signatuur van de Rabobank' is een voorzet daartoe. Een code is in feite een richtlijn waaraan je handelingen kunt toetsen én waarop je elkaar kunt aanspreken. Het is dus niet iets vrijblijvends. En daarom gaat er de komende maanden organisatie breed gediscussieerd worden over deze brochure. Als de definitieve tekst er is, dat is volgend voorjaar, dan kan de organisatie er achter staan. Gestaag groeiend aantal Het aantal ondernemingen en organisaties dat een ge dragscode heeft groeit gestaag. Vaak be treft het de grotere en bedrijfseconomisch sterkere ondernemingen. Van de dertig grootste Nederlandse ondernemingen had den er in 1990 veertien een gedragscode. Opmerkelijk is dat zich daaronder nog geen enkele bank bevond. In de Verenigde Staten is het voor grote ondernemingen zeer ge bruikelijk een gedragscode op te stellen. Daar beschikken van de honderd grootste ^0- 'Decennia lang hebben we geopereerd op basis MÊm van een impliciet aanwe- IÜB1, zig samenhangend nor- IPÏÏ^I!men" en waardenpatroon. Dit was verbonden aan de ■S coöperatieve identiteit en werkzaamheid én aan eensgezinde opvattingen L -if over hoe je in het leven moet staan. De samen- ■k hang in dat normen- en W waardenpatroon is de af- Bjk a tp*" gelopen periode eigenlijk mm uiteen gevallen. Er is een Wfir'' diversiteit aan opvattin- WJr gen ontstaan over hoe je JS je persoonlijk leven in- richt. Maar ook over hoe je werkzaamheden Dit betekent dat steeds meer mensen in de organisatie komen die de verbinding met de bindende elementen binnen onze bank niet meer hebben. Dat vormt naar onze mening een aanleiding om op te schrijven, te codificeren, wat vroeger iedereen van huis uit wist', zo lichtte de voorzitter van de Hoofddirectie drs. Herman Wijffels in de Centrale Kringvergadering het voorstel toe om te komen tot een code voor de Rabobankorganisatie. Hij voegde er nog een andere overweging aan toe: 'Naar onze verwachting wordt de tendens dat organisaties worden aangesproken op datgene wat ze ook uit ethische overwegingen doen en nalaten, alleen nog maar sterker. Milieuvraagstukken, vraagstukken van zui verheid en integriteit, daar zal heel sterk op gelet gaan worden. Daar moet je als or ganisatie een houding voor ontwikkelen, zodat die vraagstukken bespreekbaar en toetsbaar worden. En dat brengt ons bij de eigenlijke bedoeling van 'De signatuur van de Rabobank'. Het doel van deze brochure is niet: nu eens precies op te schrijven wat wel en niet gedacht moet worden. Maar wel: het bieden van een referentiekader aan de hand waarvan we ethische integriteitsvraagstukken kunnen behandelen. Dat heeft betrekking op zowel vraagstukken die spelen tussen de bank en de buitenwereld, bij voorbeeld cliënten, als de manier waarop we binnen de bank met elkaar omgaan. Kort om, we proberen een handvat te bieden om in concrete situaties mensen te helpen ethisch verantwoord te handelen.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1993 | | pagina 6