Groen licht voor rood staan Rabo band De plaatselijke banken kunnen opnieuw gebruik maken van de ac tie 'Krediet op de betaalrekening'. Daarmee moet het mogelijk zijn tweederde van de cliënten met een betaalrekening van een pas sende kredietfaciliteit te voorzien. Enerzijds omdat cliënten daar profijt van kunnen hebben. Anderzijds omdat de bank per krediet faciliteit gemiddeld f 35,- per jaar kan verdienen. 'Meer financiële ruimte zonder extra kosten', is het thema van de actie. 'Waarom ondernemers wel en particulieren niet?' Nummer 16/23 augustus 1993 Nu heeft één op de drie cliënten een betaalrekening met krediet. John Laumen van de produktgroep Betaal diensten vindt dat te weinig. 'Als je maar vertrouwen hebt in eenderde van je cliënten, roept dat toch vragen op', meent hij. Zo'n 1.3 miljoen cliënten kunnen dus geoorloofd rood staan, meestal voor maximaal f 1.000,-. Dit bedrag geeft geen enkele indi catie van de 'cliëntwaarde', zoals Laumen dat uitdrukt. Of de voeding op de rekening f 1.000,- danwel f 5.000,- is, blijft onbe kend. Deze starre methodiek is voor cliën ten en bank onbevredigend en de produkt groep Betaaldiensten acht het tijd voor flexibiliteit. Tijd ook voor een beter zicht op het cliëntenbestand en gerichte commer ciële acties op bepaalde segmenten. Verleiding Er gebeuren nu vreemde dingen. Enerzijds krijgt een cliënt slechts f 1.000,- kredietfaciliteit, anderzijds krijgt hij met eurocheques maar liefst f 3.000,- tot f 4.000,- mee. Dit geeft aan dat er bewus ter moet worden omgegaan met kredietfaci liteiten. 'De mentaliteit is nog een beetje datje mensen niet in verleiding moet bren gen', zegt Laumen. 'Daarom zijn uitzonde ringen tot regel verheven. Maar hoe kun je dat volhouden als je wel volop cheques geeft?' Logisch De nieuwe actie is eenvoudig: het kredietmaximum wordt verbonden aan de maande lijkse rekeningvoeding. Hoe meer er op de rekening komt, hoe hoger het bedrag dat de cliënt rood kan staan. 'Logisch', vindt Laumen, 'boven dien, waarom zouden we bedrijven ruime kredietfaciliteiten geven en particulieren niet?' De campagne is het resultaat van overleg tussen plaatselijke banken en Rabobank Nederland. De aanpak beantwoordt aan de behoeften van de banken. Win-win Cliënten maken steeds meer gebruik van geld- en betaal automaten. Die toetsen de krediet faciliteit, maar bij het uitgeven van cheques wordt niets gecontroleerd. Dat heeft (hoge) debetrente tot ge volg als de cliënt over de limiet gaat. Dus is de oplossing: Geef de cliënt gestan daardiseerd toestemming om in het rood te staan en verhoog de limiet. 'Je krijgt dan een win-win situatie', zegt Laumen. 'Cliënt én bank worden er beter van.' Ongemakkelijke positie Er zijn veel voordelen voor de cliënt. Hij krijgt méér bestedingsruimte, komt minder snel in een ongemakkelijke positie en zal minder gebruik hoeven maken van eurocheques. Bovendien betaalt hij 4 procent minder debetrente. Laumen: 'We moeten de cliënt stimuleren er gepast gebruik van te maken. Dan krijg je voor iedereen de optimale situatie.' Uitzondering 'Ook de banken hebben profijt van een verruiming van de kre dietfaciliteiten. Zij beperken de kosten en moeten minder snel uitzonderingen maken. Heeft een cliënt niets op zijn rekening en boekt hij f 800,- over, dan moet er normaliter worden gecontroleerd. Is er een kredietfaci liteit, dan hoeft de bank niets te doen. Er wordt voordeliger gebruikgemaakt van elektronisch betalen waardoor cliënten min der eurocheques uitschrijven. Daar komt bij dat een kredietfaciliteit vaker wordt benut en dat verhoogt de opbrengsten.' Goodwill De behoefte aan krediet faciliteiten wordt groter. Door daaraan te vol doen wint de bank niet alleen vertrouwen en goodwill, de binding met cliënten wordt ook steviger. 'Je moet als bank vertrouwen uit stralen', zegt Laumen. 'Cliënten gaan zich anders beschroomd voelen.' Concurrenten geven het krediet niet zomaar, dat moet opgebouwd worden. De Rabobank verstrekt het nu op eigen initiatief en dat schept een band die de cliënt sterk voelt. 'Het hono reren van de vertrouwensrelatie is erg belangrijk', onderstreept Laumen. Eddy Wenneker van de Rabobank Wehl: 'Het voordeel is dat je deze actie kunt voeren op het moment dat je er tijd voor hebt. Voorsprong De indruk bestaat dat ook concurrenten hun kredietfaciliteit gaan ver ruimen. Bij de Postbank heeft een op de tien cliënten er een, bij de ING een op de vier en van de ABN Amro is het onbekend. De Rabobank kan een voorsprong nemen en de positie versterken mits er nu wordt aange pakt. Laumen: 'We moeten niet langer den ken, maar doen.' Proef De banken onderschrijven in rui me meerderheid de voordelen van een ge differentieerde kredietfaciliteit. Negen ban ken - met relatief weinig betaalrekeningen met krediet - werkten mee aan een proef. Deze bracht het gemiddeld aantal be taalrekeningen met krediet van 15 op 41 procent. 'Dat levert die banken een heel aar dig bedrag aan extra rente-inkomsten op', constateert Laumen tevreden. Uitdaging Eén van de proefbanken was de Rabobank Wehl. Coördinatoren Eddy Wenneker en Bart van Ast vonden de actie een uitdaging. De agrarisch georiënteerde bank kent de klanten goed en werkte nog met 'extra kredieten', waarbij cliënten stil zwijgend rood mogen staan. De bank deed mee om de cliënten meer te kunnen laten opnemen bij de geldautomaat en dus min der balieverkeer te hebben. Belangrijk was verder dat er meer gebruik wordt gemaakt van een krediet als het eenmaal is verstrekt. Geselecteerde cliënten - ook 65-plussers - kregen een brief met een negatieve ak koordverklaring. Op vijf mensen na had nie mand er moeite mee. 'Cliënten met een voe ding van f 4.000,- en meer kregen in eerste instantie f 3.000,- krediet aangeboden. Dat zijn P-en E-ers', zegt Wenneker. 'Die leveren we liever wat later maatwerk in een per soonlijk gesprek, als we het totale financiële plaatje opmaken.' Minder problemen Resultaat van de actie in Wehl was dat het aantal betaalreke ningen met krediet steeg van 27 naar 70 procent, goed voor ruim f 2.7 miljoen aan nieuwe kredietruimte en bijna f 1 miljoen meer aan bestaande kredietruimte. Van Ast: 'We hebben ook minder problemen met be taalopdrachten, die gaan nu veel vaker door bij de BGC.' Wenneker en Van Ast benadrukken het belang van selectie op rekeningvoeding en prijzen de eenvoud van de actie. Van Ast: 'Je moet er iemand voor vrijmaken, maar het voordeel is dat je de actie kunt voeren zodra er tijd voor is. Dan ga je er tegenaan.' Beide Wehlnaren wijzen erop dat ook bij opening van nieuwe betaal rekeningen de kredietfaciliteit ter sprake moet komen. De opstelling aan de balies zal op dit punt in de toekomst zeker meer aandacht vergen. In het marktbewerkingspakket dat onlangs aan de banken is ver zonden, zijn de ervaringen van de proefbanken verwerkt. 'De aanpak vormt voor cliënten geen aanlei ding om er negatief tegenaan te kij ken', bevestigt Laumen. 'Als zij het krediet niet gebruiken, kost het ook niets.' Banken kunnen kiezen voor een mailing met of zonder negatieve akkoordverklaring. In het eerste geval moet de cliënt reageren als hij de kredietfaciliteit niet wil, in het tweede geval moet hij reageren als hij die wel wil. Laumen: 'Bij de gefaseerde aanpak moetje beginnen met de hogere voedingen. Top- down. Stel je voor dat een cliënt merkt dat zijn buurman, die toevallig wat minder ver dient, meer kredietfaciliteit krijgt. Daar gaat je goodwill.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1993 | | pagina 3