Rabo band Aanbieding zeefdrukken van Arty Grimm Nummer 21/2 november 1992 In de twee zeefdrukken die Arty Grimm voor de Rabobank maakte zitten Noordeuropese kleuren een we/overwogen kleurengamma vol spontaniteit. Links de zeefdruk met de titel 'compositie a' en rechts de zeefdruk 'compositie b'. De twee zeefdrukken van Arty Grimm hebben ieder een oplage van 199 exempla ren. Ze zijn te bestellen door uiterlijk op 23 november f 125,- voor één of f 250 voor beide zeefdrukken over te maken op bankrekening nummer 3000 88 183 ten name van de Kunstcommissie. Daarbij duidelijk vermelden of het gaat om 'compositie a' of 'compositie b'. Verder vermelden de bankcode en de banknaam (plaatselijke bank) of de interne adrescode (Rabobank Nederland). Door loting wordt bepaald wie in aanmer king komen voor de zeefdruk(ken). Wordt men uitgeloot, dan wordt het bedrag auto matisch teruggestort. werken, werken. Wachten op die goddelijke bliksemschicht heeft geen zin. Die komt dus niet.' Alleen schilderen Twee jaar studeer de Grimm in Indonesië. Terug in Nederland ging ze werken: schilderen, beeldhouwen en lithograferen. 'Dat deed ik tot ik acht jaar geleden een zwaar auto-ongeluk kreeg. Ik brak m'n nek en lag een jaar in het zie kenhuis. Vanaf die tijd schilder ik alleen maar. Ik mag geen zware dingen zoals beeldhouwen en lithografie meer doen.' Haar laatste grote project was een water object van natuursteen in het hoofdkantoor van wat toen nog NMB heette. Het werd uit gevoerd onder haar toezicht. 'Ik vind het geen leuke manier van werken: een schets maken om vervolgens te zien hoe iemand anders het voor je uitvoert. Dat is mijn weg niet.' Geobsedeerd Dat Grimm zich volledig ging bezighouden met schilderen had ook te maken met het feit dat ze met Miguel Ybafiez ging samenwonen. 'Hij is helemaal geobsedeerd van schilderen. Dat steekt el kaar aan', legt ze uit. Ybahez en Grimm heb ben ieder hun heel eigen manier van wer ken. Grimm: 'Miguel maakt als hij een schil derij in zijn hoofd heeft, of als hij zoekt wat hij moet uitdrukken, twintig, dertig schet sen. Van die schetsen componeert hij een doek. Ik begin meteen aan een doek en liefst zo groot mogelijk. Ik werk dan aan twee, drie doeken tegelijk, maar meer ook niet. En dan moet het af. Daarna wil ik twee dagen niets van schilderen weten en dan begin ik weer.' Weinig contact 'Ik vind het jammer dat er in Nederland zo weinig contact is tussen kunstenaars. Als je teveel verkoopt, dat heb ik een aantal keren mee mogen maken, dan komt dat omdat je zoveel mensen kent. Het ligt dan niet aan het werk. Voor mij mogen ze zeggen dat ze het niets vinden. Dan heb ben we tenminste een gesprek. Dat heb je in Spanje veel meer. Daar ga je ook naar ateliers en komen ze bij jou op het atelier. Dan praatje over het werk.' Andere kleuren Het andere licht van Spanje heeft invloed op haar werk. 'Ik heb het altijd ontkend, maar je ziet het terug in je werk. Zonder dat je dat in de gaten hebt, sluipt dat erin. De harde contrasten van het licht die je daar hebt. Dat verwerk je daar gemakkelijker dan hier. Het werk van Miguel was vroeger allemaal bruin, Spaans. Die begint nu ook al Noordeuro pese kleuren te gebruiken. Het is watje in de natuur ziet. Het is platter, mistiger. Mooi. Als je daaraan bent gewend, dan zoek je dat evenwicht.' Opnieuw beginnen 'Steeds weer als ik uit Spanje vertrek dan besluit ik daar geen werk achter te laten. Alles gaat naar de galerie of ik neem het mee. Hier is dat anders. Hier op mijn atelier heb ik altijd een aantal doeken staan en overal om me heen hangen doeken. Je hebt dan een soort refe rentie. Daar in Spanje moet ik steeds weer helemaal opnieuw beginnen. Dan liggen er weer een paar van die lege lappen en dan denk ik: Dat kan ik niet. Maar als je weer eenmaal bezig bent, dan kun je je niet voor stellen dat je daar zo bang voor was. Het is elke keer weer het gevoel van: Gaat het nog wel?' Succesvol De belangstelling voor het werk van Arty Grimm is groot. 'Ja', lacht ze, 'ik mag niet klagen.' Ze verkoopt goed en exposeert veel in Spanje, Frankrijk, Italië en Duitsland. 'Volgend jaar heb ik een exposi tie in het museum van Rio de Janeiro. Daar moet ik binnenkort naar toe.' En is haar werk in Nederland te zien? 'Onlangs had ik een expositie in het Singermuseum in La ren. Dat was een expositie in combinatie met Miguel. Daarmee is het voor Nederland voorlopig weer genoeg. Ik wil pas een ten toonstelling afspreken als ik een Verhaaltje kan laten zien. Ik wil niet onder druk gezet worden om te produceren.' Poezie Grimm maakt voornamelijk schilderijen. Zo nu en dan worden er zeef drukken gemaakt. 'Samen met Cees Noote- boom heb ik net een prachtige map met zeefdrukken gemaakt voor Mercedes. Over de elementen. Voor de KLM en voor Philips maakte ik enkele jaren geleden ook zo'n produktie. Ik vind het leuk om zo'n combina tie met poëzie te maken. Voor Sandoz heb ik ook eens een dergelijke opdracht uitge voerd met als thema kunst en wetenschap. Dat vind ik een uitdaging. Maar over het al gemeen geef ik heel weinig vrije prenten uit.' Liever schilderen 'Ik maak liever schilderijen, maar ook in zeefdrukken kun je heel veel kwijt. Je gaat uit van je eigen werk en onderweg kun je er nogal wat aan veran deren. Ook in de zeefdruk heb je net als bij schilderen zoveel leuke techniekjes, zoals transparanties om een acquarel-effect te krijgen. Je moet het niet plat op de film zet ten en dan drukken. Dan is er niets aan. Maar ik ben niet van plan er tien, twintig per jaar uitte brengen. Overigens kan het werk Ik houd het op compositie a en b. Ik vind het al tijd enig als mensen op het atelier zijn en zeggen: Ik vind het een zeilboot of een monstertje ofeh... Deze lijken wel op bloemen. Een gebroken har tje... zegt Arty Grimm lachend. van andere kunstenaars er heel geschikt voor zijn. Bijvoorbeeld dat van Harry Gerritz, Appel en Corneille.' De meeste doeken van Grimm zijn te zien bij bedrijven. De lijst van grote onder nemingen die werk van Arty Grimm hebben aangekocht is indrukwekkend. Ook Rabo bank Nederland hoort daarbij. De lijst van exposities is net zo imponerend. Dat regelt ze allemaal zelf, want ze voert het mana gement voor haar eigen werk. Maar ook voor dat van Miguel. Ze doet dat graag. 'Ik zou helemaal niet zo willen leven als Miguel. Vierentwintig uur per dag schilde ren en dat zeven dagen aan een stuk. Ik vind het soms heel lekker om even de kwasten schoon te maken en weer eens een dag te gaan bellen of iets heel anders te doen. Voor mij is het een goede combi natie.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1992 | | pagina 9