band 'Je staat veel sterker in je schoenen' Nummer 24/16 decmber 1991 sus zijn jullie geweest?! Hoezo de klanten niet meer helpen als ze brutaal zijn. Ik denk daarom ook, dat het heel goed is om het hoofd Particulieren deel te laten nemen.' Tot hier Brack: 'Als ik niet naar de trai ning was geweest, zou ik tijdens een ge sprek tussen medewerker en cliënt inder daad veel eerder denken: Nou, nou, oei, kun je dat wel maken? Ik merk, dat klanten eerst wel verbaasd zijn als iemand zegt: Dit accep teer ik niet van u, maar meestal bindt men heel snel in. Eén van de oefeningen in de training is om door het gebruik van stem en gebaren iemand letterlijk te laten stoppen. Toen dacht ik, zou dat nou wel zo werken in de praktijk? Maar dat doet het inderdaad. De medewerkers stralen blijkbaar uit: Tot hier en niet verder. Men voelt zich zekerder.' Technieken 'Het is heel belangrijk om tijdens een gesprek oogcontact met een cliënt te houden', heeft Boers geleerd. 'Niet staan friemelen, maar rechtop blijven staan, rustig ademhalen en blijven kijken. Natuur lijk denk je er niet altijd aan. Maar het helpt. Je voelt je echt rustiger en zekerder. Door oogcontact maak je niet alleen duidelijk wat je zelf wilt, maar je ziet ook hoe de persoon tegenoverje zich voelt. Laatst had ik iemand die boos werd omdat hij geen geld kreeg. Het is mijn geld, zei hij, jullie houden het al leen maar op de bank voor de rente. Ik wil nü Ingrid Groenewegen (23), ruim twee jaar balie medewerkster bij de Rabobank 's Gravenhage. Zit met vijf collega's op het bijkantoor aan de Kempstraat. Harry Brack (39), relatiebeheerder Particulieren bij de Rabobank Nijkerk. Is honkvast, hij werkt daar al achttien jaar. mijn geld. Door mijn houding had hij op een gegeven moment door dat hij toch niets kreeg. Er stond gewoon niets op zijn reke ning en hij bood zijn excuses aan. Dan heb je een gevoel van: Wauw, heb ik dat gedaan? Een prima gevoel.' Groenewegen: 'Het werk wordt er prettiger door. Hiervoor heb ik het nooit geweten dat ik het ook zo kon aanpak ken. Vroeger als een klant vervelend deed, droegje dat de hele dag met je mee. Nu han del je het op een andere manier af en het blijft niet meer hangen. Het is weg. Hup, vol gende klant. Nu zijn wij niet meer gefrus treerd. De frustratie blijft aan de andere kant van de balie.' De training De training duurt twee maal twee dagen. Groenewegen: 'Die eerste twee dagen waren ontzettend lang. De tweede dag na de lunch kon ik mijn ogen bijna niet meer open houden. Ik was zo moe. Er viel zo veel te verwerken. De tweede sessie ging juist ontzettend snel. Die sessie vond ik heel interessant, al behandelde het wel een moeilijk onderwerp, de overval. Vooral van ervaringen van anderen heb ik daar heel veel opgestoken.' Managementdag Luijten: 'Er is een aparte training voor het management, die heb ik ook gevolgd. Er is een heel duidelijk verschil tussen die twee. De management- cursus behandelt andere onderwerpen. Er wordt méér ingegaan op beleidsaspecten en het omgaan met medewerkers die in al lerlei situaties belanden. Ook worden er er varingen uitgewisseld. Hoe lossen jullie be paalde zaken op. Eerlijk gezegd, vond ik dat het een beetje een vrijblijvend karakter had. Er was geen duidelijk programma. Het was meereen uitwisseling van ervaringen en bij praten. Ik vond het eigenlijk nogal summier. Dat doet overigens niets af aan het feit dat het heel belangrijk is dat het management deze dag volgt. Het bevordert het onderlin ge begrip op de bank.' Zinvol Het kwartet rond de tafel is una niem positief over de training. Het is direct toepasbaar en je voelt jezelf prettiger in het werk. Boers: 'We hebben bijvoorbeeld ge leerd om begrip te tonen voor de situatie van de klant. Iemand heeft bijvoorbeeld zijn legitimatiebewijs niet bij zich en hij heeft geld nodig. Dan zegje dat je het vervelend vindt, maar zo is het beleid van de Rabo bank. Het mag gewoon niet. Je legt het zo duidelijk mogelijk uit en laat merken, dat het gewoon niet anders is. Dat voorkomt boze reacties.' Belangrijk Luijten: 'Ik vind het ook heel belangrijk dat alle medewerkers de training volgen. Je moet niet wachten tot het water de mensen tot aan de lippen staat voordat ze een keertje de aandacht en de begeleiding krijgen die ze verdienen. Deze training helpt mensen bij het bepalen van hun uitstraling. Daardoor wordt voorko men dat ze in bepaalde nare situaties te recht komen. En gebeurt het toch, dan voelen ze zich tijdens én na de gebeurte nis veel sterker. Ik denk dat het voor de or ganisatie een must is om mensen hier naar toe te sturen. Je kunt van beginnende baliemedewerkers niet verwachten, dat ze allerlei kwaliteiten direct in huis hebben. Velen hebben een dienstbare, bescheiden houding. En je merkt bovendien, dat de training de mensen een kick geeft. Het is me gelukt om zelf uit een vervelende situ atie te komen.' Mondiger Brack: 'De mentaliteit wordt allengs wat minder. We merken het in Nij kerk ook. Dat is niet leuk, maar je moetje er op voorbereiden. Je moet de situaties be heersbaar houden. Wij zijn nu met het hele kantoor geweest, ledereen is mondiger ge worden. Dat moet ik wel eens bezuren. Vraag ik om koffie en dan krijg ik als antwoord van een dame: Ik stel mijn gren zen: zelf pakken dus. Het positieve wat van de training blijft hangen is toch een stukje zelfvertrouwen.' Groenewegen: 'Klan ten merken ook dat er iets is veranderd. Ze zijn gewend dat het baliepersoneel veel pikt. Zo van als ik dreigend doe, dan krijg ik nog wel vijftig gulden. Terwijl nu nee nee is. Je hebt zelf ook minder gauw de neiging cliënten door te verwijzen naar de chef als het moeilijk dreigt te worden. Mijn nee is ook nee. Je probeert nu zelf de zaak zo dui delijk te stellen, dat de klant voelt, dat het geen zin heeft nog een etage verder te gaan.' Toepassen Het geleerde in de praktijk brengen was wel even wennen. Boers: 'Na de eerste twee dagen was ik er niet bepaald zeker van dat het anders zou kunnen. Maar ik probeerde het wel en zag dat het helpt als je rustiger bent. Je krijgt er steeds meer lol in.' Groenewegen: 'In de training zat een ademhalingsoefening, waarbij je op de grond moest liggen. Als er in de weken daar na bij ons een agressieve klant was, zeiden we: Ik ga even gestrekt. Natuurlijk deed je dat dan niet. Maar het helpt je toch.' Brack: 'Als alle medewerkers van een kantoor de training volgen, heb je steun aan elkaar. Als er dan wat gebeurt, begint iedereen te roe pen: Blazen jongens. Of achteraf: 'Dat ging goed hè, die had je mooi weg. Dat geeft dan toch weer zelfvertrouwen. Wat mij betreft is het meeste blijven hangen, dat stuk van zelfvertrouwen. Je moetje eigen ik overeind zien te houden. Dit zijn mijn normen en waarden en als je daar overheen gaat, dan accepteer ik dat niet. Terwijl we vroeger ge neigd waren even te slikken en weer door te gaan.' Herkenning Boers: 'Ik hoop, dat mijn drie collega's de training ook gaan volgen, want ik mis dat saamhorigheidsgevoel. Dat stukje herkenning datje samen hebt. Als ik zeg: Ik ga even liggen ademhalen, dan den ken ze dat er iets mis is... Ze vinden som mige dingen die ik vertel toch wel wat vreemd. Aan de andere kant vindt de kan toorhouder wel, dat ik rustiger ben gewor den. Hij ziet het wel, maar het is moeilijk uit te leggen aan iemand die de training zelf niet heeft gedaan.' Luijten: 'We zijn in het begin wel met de nodige reserves aan de cursus begonnen. Het kost tijd en geld en wat hebben we er aan. Je investeert in deze training, maar het levert in principe geen stuiver op. Dat in te genstelling tot bijvoorbeeld commerciële trainingen. Maar we zijn zeer tevreden. De werksfeer verbetert er door, mensen heb ben het beter naar hun zin en voelen zich ze kerder in hun werk. Dat zijn toch heel be langrijke factoren.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1991 | | pagina 13