Rabo
band
57 jaar Rabobankervaring
in één gezin
Nummer 16/26 augustus 1991
diger in Spanje, hield me eerst af om te kij
ken of ik echt wilde. Ja dus. Ik heb toen twee
maanden stage gelopen bij het Centrale
Bankbedrijf in Utrecht, waar de buitenlandse
vestigingen onder vallen. Daarna ben ik af
gereisd naar Madrid.'
Thuis bij de bank Vier Vermeulens, vier
verschillende functies, maar wel bij één or
ganisatie. Is dat allemaal de invloed van va
der? Senior: 'Ik heb bankdirecteur altijd een
schitterend vak gevonden. Er is niks mooi
ers dan het helpen van andere mensen.' Vol
gens Willem heeft de werkvreugde van zijn
vader afgestraald op de zoons. 'Wij kregen
de indruk: Die Raboclub, dat zit wel goed.
Wij zijn op de bank grootgebracht. In Ange-
ren - en ook de eerste jaren in Liempde -
woonden we boven de bank. We speelden
met de metalen karretjes waar de kaarten
bakken op stonden. De bank was een ver
lengstuk van ons huis.' Senior: 'Ik vind het
prachtig dat ze alle drie bij de Rabobank te
recht zijn gekomen. Maar ik heb vaak ge
zegd: Jongens, als je liever wat anders wil
gaan doen, ga je gang. Je moet niet voor mij
binnen de bank blijven.'
Thuis voelen Willem: 'Ik ben ertrots, dat
ik bij de Rabobank werk. Ik verdedig de bank
ook altijd in discussies, terwijl ik best weet,
fans Vermeulen (30). Heeft HEAO. In 1983 begonnen
rij de Rabobank Vlijmen als kredietbeheerder. Deed
laarna bijzondere kredietbegeleiding bij de bank Eindho-
en-Noord en stapte in 1987 over naar de Accountants-
lienst van Rabobank Nederland. Zit nu in Middelbeers
ils hoofd Bedrijfsvoering. Is volgens senior heel secuur
n het uitzoeken van allerlei zaken.
'ric Vermeulen (27). Volgens zijn vader de studiebol van
te familie. Heeft na de HEAO een jaar in Antwerpen en een
Bar in San Francisco gestudeerd. Kwam in 1989 voor
nee jaar als management trainee bij het Werkgebied Aan-
esioten Banken. Wilde graag naar het buitenland en is nu
ssistent op het kantoor van de Rabobank in Madrid.
dat er wel eens iets niet klopt. Ze moeten
niet aan mijn werkgever komen! Eric: 'Het is
ons met de paplepel ingegoten. Toch was
het voor mij niet vanzelfsprekend om bij de
Rabobank te gaan werken. Het was gewoon
de beste keuze, ook als Pa er niet had ge
werkt.' Hans: 'Ik heb mijn HEAO-stage bij de
ABN gedaan. Dat is een heel andere bank,
met een totaal andere cultuur. Bij de Rabo
bank voelen de mensen zich veel betrokke-
ner bij de bank dan daar. Doordat ik boven
de bank hebt gewoond, het hele gebeuren
ken en de buitenwereld minder, kies je snel
ler voor de Rabobank. De herkenning, dat is
belangrijk. Ik vond het leuk om mijn stage bij
de ABN te doen. Natuurlijk ga je ook vergelij
ken. Toen ze bij de Rabobank Liempde met
twaalf man personeel al vijf electrische type
machines hadden, moest bij de ABN waar ik
stage liep de eerste nog komen.'
De Rabobank Willem: 'Er wordt wel ge
zegd, dat de Rabobank achterloopt bij haar
concurrenten. Dat is het imago dat we, ook
bij de eigen medewerkers, hebben. Wij zijn
niet maar de Rabobank. Nee, wij zijn dé
Rabobank.' Volgens Senior is de Rabobank
altijd de C&A onder de banken geweest.
'Daar zijn we groot van geworden. Vroeger
kon de kleine man bij de andere banken niet
terecht. Ik heb vaak een enkele geit of
schaap gefinancierd. In het begin moest
iedereen die werd gefinancierd boer zijn.
Nou, bij mij was iedereen die wilde lenen
landbouwer... Ook de kleine klant is een
klant.' Eric: 'Daar ligt nog steeds het sterke
punt van de Rabobank. We zijn de grootste
bank voor het Midden- en Kleinbedrijf. In die
sector is geld te verdienen. Als je kunt in
schatten welk bedrijf kansen heeft en je
kent de markt, dan kun je beslissen of je wel
of niet financiert. Desnoods met een hogere
risicopremie. In het MKB ligt veel winst.'
Vertrouwen Hans: 'Toch gaat de Rabo
bank steeds meer op de andere banken lij
ken. Doordat we groter worden, worden we
ook afstandelijker.' Volgens senior geldt dat
inderdaad voor de grotere banken. 'Hier ging
het anders. Ik had klanten, die hun deposito
verlengden, zonder dat er over een renteper
centage werd gesproken. Dat moetje eens in
de stad proberen. Daar vechten ze om een-
tiende meer. Hier hebben ze blindelings ver
trouwen in de directeur. Er zijn hier ook klan
ten die, al zou een hypotheek elders goedko
per zijn, niet bij ons weggaan. Omdat de bank
achter hen stond in moeilijke tijden. Dat
geeft een band, die niette verbreken is.'
Korte lijnen Hans: 'Specialisatie, auto
matisering en dergelijke, banken kunnen het
niet meer behappen en komen zo noodge
dwongen tot fusies. Stel dat Liempde gaat fu
seren, dan wordt het een bijkantoor. Snelle
beslissingen, korte lijnen, onze sterke kan
ten, lijden daaronder. Pa belde de voorzitter
ergens over en het was geregeld. Straks gaat
zoiets over een extra schijf en gaan we
steeds meer lijken op ABN AMRO. Dat is jam
mer.' Willem: 'Ik denk dat het ook te maken
heeft met de betrokkenheid van de bank bij
de gemeenschap. Als je de mensen kent,
kun je makkelijker iets voor ze doen. Hoe gro
ter de bank en haar werkgebied, hoe minder
je de mensen kent en hoe meer je dus vol
gens procedures gaat werken. Dat heeft tot
gevolg dat je daardoor wat meer zekerheid
gaat vragen en niet meer zover je nek uit
steekt. Je zult dus eerder 'nee' tegen iemand
zeggen.'
Voordeel De vier Vermeulens vinden alle
maal dat ze de mooiste functie hebben die
er binnen de bank is. 'Natuurlijk heb ik de
mooiste baan', zegt Willem. Maar ik vind het
heel leuk dat Eric in Madrid zit. Kan ik er
mooi met vakantie. Maar ook zakelijk heb ik
er wel voordeel van dat ik uit een Rabo-fami-
lie kom. Je hebt daardoor meer begrip voor
de banken en je vindt al gauw een aankno
pingspunt voor een gesprek.'
VUT 'Ik heb er lang over gedacht of
ik zou stoppen met werken', zegt senior.
Eigenlijk wilde ik nog niet. Maar een collega
uit de buurt kreeg een hartinfarct. Dat heeft
mijn besluit versneld. Ik ben altijd zeer ver
knocht geweest aan de bank. Er ging geen
weekend voorbij of ik kwam even op kan-
toor.' Dat is volgens zijn zoons typisch iets
van de oudere generatie. Willem: 'Vroeger
was het niet de Rabobank, maar de bank
van Henk Vermeulen. De nieuwe generatie
directeuren ziet zich als medewerker. Men
ziet de bank niet meer als de eigen winkel.
Het is nu meer een baan dan een levensver
vulling.'
Imago Ook de klant verandert, consta
teert het kwartet rond de tafel. Willem: 'De
produkten van de banken gaan steeds meer
op elkaar lijken. Wij moeten zorgen dat men
ons ziet als een prima bank. We moeten dus
aan ons imago werken. Mensen moeten bij
gelijkwaardige alternatieven voor de Rabo
bank kiezen. Wanneer doen ze dat? Als je
imago beter is dan dat van andere banken.
En dat imago kan beter zijn door de persoon
lijke contacten, door de hele uitstraling van
de organisatie. Is je imago goed, dan volgt
de afzet vanzelf.'
Rivaliteit Hoe zien de Vermeulens de
relatie tussen plaatselijke banken en Rabo
bank Nederland? Eric: 'Er is sprake van een
gezonde rivaliteit. Als iemand thuis iets vertel
de over procedures op de centrale bank, dan
was de reactie: Maar wij op de lokale bank
moeten het verdienen, jullie kosten alleen
maar geld. Nu ik zelf ook bij de bank werk kan
ik er eindelijk over meepraten...' Senior:
'Maar zonder gekheid. Voor een goede advi
seur van het regiokantoor heb ik altijd graag
betaald. Zo iemand laatje de zaken eens van
een andere kant zien. Daar leer je van.'
Hans: 'Doordat ik zowel bij een lokale
bank als bij de centrale bank heb gewerkt,
heb ik begrip voor beide partijen. We moeten
het samen doen en met een beetje geven en
nemen lukt dat prima.' Eric: 'Je moet ook be
grip kweken voor elkaar. Veel banken weten
niet wat er allemaal precies gebeurt bij Rabo
bank Nederland. Het moet gewoon verteld
worden. Ik merk het ook in mijn dagelijkse
werk. We worden in Spanje door plaatselijke
Rabobanken gebeld en ze weten eigenlijk
niet wat we voor ze kunnen betekenen. Nou,
dat is veel. Het valt ze meestal reuze mee.
We spreken Nederlands, kennen de Spaan
se markt én de Rabobankorganisatie. Maar
ja, als je het ze niet verteld, hoe moeten ze
het dan weten? Omgekeerd zijn er bij Rabo
bank Nederland genoeg mensen die nog
nooit een plaatselijke bank van binnen heb
ben gezien! Informatie doet wonderen.'
