Rabo band DirectService: Kostenbesparing en omzetverhoging Nummer 16/26 augustus 1991 ?den over. heel snel. Na een maand of vier, vijf was de hulp niet meer nodig.' Eén apparaat Olivetti en de Rabobank waren het er al gauw over eens, dat zoveel mogelijk functies moesten worden geïnte greerd in één apparaat. De Bruijn: 'Dus niet één CAT voor informatie over sparen, één voor persoonlijke leningen en één voor hypotheken. Natuurlijk kan dat niet altijd. Een voorbeeld daarvan is de rekeningaf schriftprinter. Als je daarop ook informatie over lenen of sparen zet, krijg je lange wachttijden. Een cliënt, die alleen een dag afschrift wil hebben, moet dan wachten op iemand die tien minuten met het informatie programma bezig is. Verder moet de bedie ning van de apparatuur zoveel mogelijk op elkaar lijken. Je moet niet iets in het ene apparaat linksonder hebben, watje bij het volgende rechtsboven moet doen. Dat werkt niet. De achterkant mag verschillen, maar het deel dat de cliënt ziet, moet steeds ge lijk zijn.' Niet alles 'Er zijn zaken, waar wij ons niet op richten', vertelt De Bruijn. 'De geld wisselaar en de muntstorter zijn bijvoor beeld niet van Olivetti. Gea's hebben wij wel, maar de Rabobank heeft gekozen voor NCR. Die apparatuur blijft tijdens de Direct- Service-proef gewoon in gebruik. Per slot van rekening heeft de proef vooral de be doeling om de acceptatie van de klant te evalueren en niet onze produkten. Produk- ten die we niet zelf hebben, zoeken we bij collega's. Vervolgens passen we ze toe in het geheel van het zelfbedieningsconcept. Het wordt dan niet ineens een Olivetti-pro- dukt, maar we zorgen wel dat het geïnte greerd wordt in het totale concept.' Adviesfunctie De Bruijn: 'De Rabobank wil naast primaire transactieverwerkende toepassingen vooral de informatie- en ad viesfunctie van de grond te krijgen. Cliënten kunnen vervolgens op basis van deze advie zen en informatie de gewenste produkten afnemen. Dat is heel nieuw. Daar is nog maar weinig mee geëxperimenteerd. En meestal was het geen succes, omdat er weinig begeleiding en nazorg was. Dat zijn zaken die je in het hele plan van aanpak van de Rabobank wél terugziet. Het is een flinke investering die de bank doet voor zo'n proef. Maar ik denk dat het de enige manier is om straks na een jaar ook werkelijk te kunnen zeggen: Deze toepassing is wel ge schikt en die niet.' Eenvoudig Het slagen van de proef is volgens de mensen van Olivetti sterk afhan kelijk van de manier waarop de verschillen de toepassingen zijn opgebouwd. Morang: 'Hoe gemakkelijk kan een gebruiker toe gang krijgen tot het systeem en hoe snel krijgt hij de gewenste informatie? De klant wil geen kwartier moeten zoeken voor hij gevonden heeft wat hij wil weten. Dus je moet heel goed nadenken over de structuur van de dialoog. Weinig handelingen, snelle informatie. Dat betekent, dat je qua ont werp heel goed moet nadenken. Want, komt de klant er niet uit, stoot hij de eerste keer zijn neus, dan komt ie waarschijnlijk niet meer terug.' Testen Om de acceptatie onder de cliënten te testen, zijn de proefbanken se cuur geselecteerd. Het werkgebied van de bank moet niet te klein zijn en er moet vol doende afzet kunnen worden gecreëerd via de apparaten. Ook moeten de mensen ge middeld een behoorlijk opleidingsniveau hebben. De Bruijn: 'Ik denk dat we met Den Bosch en Tilburg een hele representatieve keus hebben gedaan. We denken, dat we met de proef echt boven tafel krijgen of deze distributievorm door de gebruiker wordt geaccepteerd.' Imago 'De Rabobank is de eerste bank in Nederland die een proef met selfservice- apparatuur op deze schaal aandurft', aldus Morang. 'De Rabobank mag dan misschien wel eens het imago hebben een behouden de bank te zijn, maar hiermee lopen ze dus mooi voorop. Als op 2 oktober de officiële opening van de bankhal in 's-Hertogen- bosch een feit is, dan zal dat zeker de nodi ge publiciteit opleveren. Het publiek hoort dan, dat de Rabobank een vooruitstrevende bank is.' De Bruijn vult aan: 'Maar de publi citeit is bepaald niet het eerste doel. Wat er wordt getoond, zijn serieuze praktische za ken, geen gimmicks. Er zijn andere banken die een soort kantoor-van-de-toekomst ma ken, net zoals we in Rosmalen het huis-van- de-toekomst hebben. Dat is veel meer een aardigheidje. De Rabobank doet dat niet. Die kijkt wat er direct toepasbaar is. Het zijn de huis, tuin en keukendiensten die je bij een bank afneemt.' Het opleiden en voorlichten van de me dewerkers van de banken die aan de proef meedoen is heel belangrijk. In 's-Hertogen- bosch werd voor alle medewerkers een bij eenkomst georganiseerd, waar het hele DirectService-project uit de doeken werd ge daan. 'Een aantal jaar geleden moest de se cretaresse van de typemachine overstap pen naar de PC', aldus Morang. Dat bete kende een cursus tekstverwerken. Maar na het gezonde wantrouwen van het begin wen de het al gauw. Saaie briefjes typen en tien keer overdoen was verleden tijd. Men levert professioneler werk, hogere kwaliteit en heeft tijd over voor belangrijkere zaken, waar meer werkplezier aan wordt beleefd. Dat geldt hier volgens mij precies hetzelfde. Een aantal werkzaamheden wordt overge nomen door de apparatuur en er blijft meer tijd over voor ander werk. Deze ontwikkelin gen zijn niet bedreigend, maar juist een uit daging.' De Bruijn en Morang bij een selfservice-apparaat: 'Wij proberen uit te vinden wat de Rabobank wil en proberen dat te combineren met wat Olivetti kan.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1991 | | pagina 13