Gea-crime loont niet pabo Geldautomaten blijven de ge moederen bezighouden. Vooral de Consumentenbond meldt re gelmatig zaken op dit gebied. 'Natuurlijk kan er wel eens wat misgaan met een gea', meldt ir. Henk de Vrind van Bankpas Be taaldiensten. 'Maar vaak is het iets heel logisch. De gea is soms leeg of iemand heeft z'n pasje er zo hard ingeduwd, dat de kaart lezer is beschadigd, bijvoor beeld. Een gea krijgt vaak ten onrechte de schuld als er iets fout gaat. Of er gaat niks fout en de gea krijgt toch de schuld. We spreken dan wel eens van 'gea- crime'. Mensen zijn vrij creatief in het verzinnen van dit soort za ken. Maar gelukkig kunnen wij met onze administratie dan be wijzen hoe het zit.' Nummer 17/7 september 1990 ftAHfl worden gevuld, wordt op de journaalstrook precies aangegeven hoeveel geld erin gaat', weet De Vrind. 'Dan vinden er transacties plaats. Stel dat een klant zegt, dat hij in plaats van f 500,- maar f 200,- heeft ge had. Als de strook aan het eind van de dag de voorraad meldt en dat klopt met het aan wezige geld, dan is er dus niets misgegaan. Neemt bij onze gea's een cliënt het geld er niet uit, dan neemt de gea het weer in. Het gebeurde mij de dag voor ik op vakantie ging. Ik nam geld op en ging meteen naar de balie voor iets anders. Begint die gea toch te piepen. Als ik toen niet snel was ge weest, zou de gea het geld weer hebben in genomen. Vervolgens komt het nog één keer naar buiten en dan gaat het definitief naar binnen. Ook zoiets wordt op de jour naalstrook geregistreerd.' Beveiliging De Vrind: 'We hebben in Nederland een uitstekende beveiliging op het gea-systeem. Er zijn lijnverbindingen tussen de gea en de computer. Die zou je kunnen aftappen, maar de informatie wordt versleuteld en is dus niette volgen. Je kunt je ook voorstellen, dat iemand een centrale computer namaakt. Ook daar is aan ge dacht. Een systeem zorgt ervoor, dat een gea altijd met de enige echte computer praat. En andersom. Elke gea heeft een be paalde code. Ze kunnen elkaar dus over en weer checken. De meest hoogwaardige technieken zijn ingebouwd.' Nieuw De nieuwste gea's - type 5084 - kennen een tweedeling. In één deel zit het geld, beveiligd met een tijdslot of sleutel. Dat deel kan buiten kantoortijd niet worden geopend. Volgend jaar bieden we gea's aan, waar vier cassettes inpassen. Dat is dan een zodanige geldvoorraad, dat er in het weekend niet hoeft te worden bijgevuld. Wel kan er - in het niet beveiligde deel - onder houd worden gepleegd. Een andere zaak is, dat we de transacties nu nog op een disket te vastleggen, die in KTS/KIK wordt ingele zen en verwerkt. Zo'n diskette heeft de fy sieke beperking, dat er maar 1.400 trans acties op kunnen. Daarna is hij dus vol en raakt de gea buiten gebruik. Dat is momen teel een bottle-neck. Volgend jaar worden de transacties centraal vastgelegd en auto matisch in de rekening-courant verwerkt. Die diskette zal dus vervallen. Daarmee wordt het gebruik van vier cassettes zinvol.' Meerdere gea's Tot slot wil De Vrind nog iets kwijt: 'Sommige banken vinden het vervelend als er twee klanten voor de gea staan. Dat vinden ze al reden om er één bij te nemen. Wij proberen die trend een beetje af te remmen. Topbank is nog steeds Den Bosch. Die heeft in het centrum een gea, die 15.000 transacties per maand haalt. Men vindt dat - terecht denk ik - geen reden om er één bij te zetten. Natuurlijk staan er wel eens rijen voor, maar het gaat toch snel genoeg. De wachttijd per cliënt die voor je staat is ongeveer één minuut. Het is niet zo als bijvoorbeeld in de bankhal, datje altijd in de verkeerde rij staat... Er zijn bij collega- banken gea's die 20 tot 25.000 transacties per maand draaien. Dus die Rabobank-gea is nog lang geen topper. Ga je er twee naast elkaar zetten, dan verdubbel je je kosten. Het is een afweging tussen het gemak voor de consument en je kostenbeheersing. Pas als je een geweldig potentieel hebt, kun je mijns inziens gaan denken over een tweede gea.' e kunt de gea crime eigenlijk in drie I zaken onderverdelen', stelt De Vrind. V 'Er zijn zogenaamde spooktransac- ties. Dan zegt een cliënt: 'Ik heb die trans actie absoluut niet gedaan.' In de tweede plaats zijn er de verloren geraakte pasjes, waarmee toch een transactie is gedaan. En tot slot horen we soms dat een gea te wei nig heeft uitbetaald.' Spooktransactie De Vrind: 'Als een klant beweert dat hij een transactie abso luut niet heeft uitgevoerd, dan kijken we in de administratie van de bank hoe het is ge gaan. Als er ook maar iets niet zou klop pen, zou de klant het voordeel van de twij fel krijgen. Maar dat hebben we nog nooit meegemaakt.' De gea's zijn gekoppeld aan de centrale computer van de bank. Als een klant een transactie doet, zoekt de gea al tijd contact met de centrale computer. Die controleert of de pas überhaupt wel is uit gegeven, misschien ongeldig is of geblok keerd. En natuurlijk controleert de compu ter de pincode. 'Als bewijs voor transacties hebben we in de eerste plaats de journaal- strook uit de gea', meldt De Vrind. 'Verder kunnen we in de centrale computer per re keningnummer precies zien welke transac ties een cliënt heeft gedaan. Je ziet bepaal de patronen. Iemand neemt bijvoorbeeld elke donderdag f 100,- op en beweert dan ineens, dat hij een opname niet heeft ge daan. De computer laat zelfs zien wanneer iemand een verkeerde pincode intoetst, hoe laat een opname plaatsvindt, bij welke gea, etcetera.' Magneetstrook 'Als de klant z'n pas nog heeft, nemen we die in. We kunnen dan de magneetstrook uitlezen', legt De Vrind uit. De daarin opgenomen gegevens wijzi gen bij elke transactie. Je kunt dus altijd een relatie leggen naar de laatste transac tie. Last but not least hebben we kopieën van de dagafschriften van de cliënt. Daar staan ook alle opnames op met tijdstip en Sommige banken hebben al drie gea's op een rij.. al. We zoeken dus altijd na of alle zaken met elkaar corresponderen. Klopt de admi nistratie aan alle kanten, dan zeggen we te gen de klant, dat we toch aannemen dat de transactie wél met de pas is uitgevoerd...' Pas kwijt Iemand raakt zijn pas kwijt en zegt dat er daarna een transactie mee is gedaan. De Vrind: 'Je kunt alleen maar een transactie doen als je de pincode kent. Over die pincode zijn trouwens nogal wat misver- standen. Soms denkt men, dat de pincode in de magneetstrip van de pas is opgesla gen. Dat is dus niet zo. Die code wordt berekend in een be veiligd deel van een computer van de BGC. Daaruit komt de code, die voor niemand zichtbaar, in de pincode-envelop wordt gedrukt. Stopt men een pasje in een gea, dan berekent het systeem op basis van de informatie in de pas opnieuw de pincode. Klopt dat, dan kan de transac tie tot stand komen. s We nemen nogal eens waar, dat een pas wordt gestolen en dat er vijf minuten I later geld mee wordt opgenomen. Dan mag je toch wel twijfe len... Was de pincode bij een ander bekend of heeft de cliënt misschien toch zelf nog geld opgenomen... De kans dat je met drie keer proberen bij een gevonden pas je de juiste pincode vindt, is maar 3 op 9999. Zo'n klacht wijzen we dus in princi pe af.' Te weinig geld 'Wat ook wel speelt, is dat men beweert, dat een gea te weinig heeft uitbetaald. Als de gea-geldcassettes

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1990 | | pagina 5