Vroeg opstaan voorbij voor medewerkers live tv-journaal N lummer 9/4 mei 1990 Raöo band De proef met het live Rabobank- journaal is achter de rug. Twee maanden lang konden mede werkers van veertig plaatselijke banken en de kantoren van Rabobank Nederland vier dagen per week live kennis nemen van het laatste in- en externe nieuws. Opluchting én spijt bij de eenentwintig medewerkers van de Audiovisuele Dienst, die met elkaar drieëndertig uitzen dingen hebben gemaakt. atuurlijk ging er wel eens wat mis', zegt technicus Martin Ooms. 'Maar als er geen beeld of geen geluid was, of soms geen van beiden, lag het altijd aan de PTT. 'Ach, natuurlijk ging er ook intern wel eens wat verkeerd', vult uitzendtechnicus Ties van den Hurk aan. 'Begin april hadden we bijvoorbeeld in het geheel geen geluid en brandde er een zekering door. Zoiets kan gebeuren.' Zes uur Het is zes uur in de ochtend. Een paar auto's in de parkeergarage en slechts een paar verlichte ramen bij het hoofdkantoor van Rabobank Nederland in Eindhoven. Bij de Audiovisuele Dienst is bu reauredacteur Thijs van Son al verdiept in de ochtendbladen. Hij moet uitmaken wat er vandaag om half negen in de krantenrubriek te zien zal zijn. De technici smeren een broodje. Het ontbijt wordt door de restaura tieve verzorging geregeld. Geluidstechnicus Johan van der Werf: 'We zitten heel wat rus tiger dan bij het begin van de proef. We zijn nu helemaal op elkaar ingespeeld, ledereen kent z'n taak van haver tot gort. Maar je merkt wel dat het doorwerkt in je privé-leven. Dat hebben we nauwelijks meer op deze ma nier. Wij, de technici en de presentator, zijn hier op elke uitzenddag om zes uur. Wat dat betreft zijn we blij dat de proef nu afgelopen is. De bureauredactie en regie werken in twee ploegen en hoeven dus maar eens in de twee weken zo heel vroeg op. Wij elke week.' Redacteuren Voor de drie redacteuren, die het hele land door gingen om reporta ges te maken, zijn het ook zware maanden geweest. Lisette Bastiaansen: 'Wij hoefden Iedereen denkt mee tijdens de redactievergadering. hier niet om zes uur 's morgens te zijn. We kwamen om negen uur, dan begon de redac tievergadering. Daarin werd besloten wat de inhoud van het journaal van de volgende dag zou zijn. Soms vertrokken we al tijdens de vergadering met een cameraploeg om er gens een reportage te maken.' Nicole van Rijsewijk vult aan: 'Dat is het deel van ons werk dat men zag, omdat het in beeld kwam. Maar voor het zover was, ging er na tuurlijk nog heel wat aan vooraf. Als we weer terug waren in Eindhoven bekeken we het materiaal. Daar moesten we dan een selec tie uit maken. Eén item in het journaal duur de over het algemeen niet langer dan twee minuten. Het monteren, dus eigenlijk het knippen in het materiaal, tot je een goed item overhoudt van de juiste lengte, deden we zelf. Dat is zeer tijdrovend. Vervolgens schreven we de tekst, die bij de beelden werd uitgesproken. De lengte daarvan luis terde natuurlijk heel nauw, dat moest tot op de seconde precies kloppen.' Bastiaansen: 'Had je eind van de middag een opname aan de andere kant van het land, dan werd het zo een uur of elf 's avonds voor je klaar was. De tape moest de volgende dag in het journaal worden gebruikt, dus je kon het niet nog een dagje uitstellen. De werkdruk was echt erg groot. Als besloten wordt om volgend jaar met het dagelijkse journaal door te gaan, hebben we zeker nog een ex tra redacteur nodig, vinden wij.' Kritisch De dagelijkse redactievergade ring, waarbij iedereen die aan het journaal meewerkte aanwezig was, begon steeds met een evaluatie van het journaal van die dag. Men was daarbij erg kritisch op eigen en andermans werk. Elk detail dat niet klop te, werd besproken. Een volgende keer kon dat dan verbeterd worden. Ook praktische problemen werden tijdens de vergadering opgelost. Eindredacteur Tonko Tomeï: 'Als er bijvoorbeeld iemand plotseling ziek werd, moest er onmiddellijk iemand anders in springen, want the show must go on.' Ver volgens werd er gebrainstormd over mogelij ke items voor het journaal van de volgende dag. ledereen, niet alleen de redacteuren, kon onderwerpen aandragen. Er werd een lange lijst van mogelijkheden gemaakt, waaruit een uiteindelijke keus werd be paald. Actualiteit stond daarbij hoog in het vaandel. Het was zelfs zo, dat in de loop van Voorbereidingen voor een interview met C. van Tiggelen. De regie geeft de laatste aanwijzingen. de dag de inhoud meerdere malen werd aangepast, als actuele gebeurtenissen dat nodig maakten. Ook als reportages al klaar waren. Soms hielp het geluk ook een hand je. Zo was een complete ploeg van het jour naal voor een interview in het Utrechtse ge bouw van Rabobank Nederland, toen de graanboeren met tractoren het gebouw blokkeerden. Dat leverde een prima actuele reportage op. Als de uitzending 's avonds helemaal gereed was, werd er een draai boek gemaakt, waarmee de ochtendploeg aan de slag kon. Bleek er 's morgens om zes uur door actuele gebeurtenissen reden te zijn om de inhoud aan te passen,dan ge beurde dat - als het ook maar enigszins mo gelijk was - nog. Dat kon betekenen, dat er om half zeven iemand werd gebeld met het verzoek om 's morgens om half negen in de studio te zijn om een en ander toe te lich ten. Dat is meerdere malen gebeurd. Laatste uitzending In de laatste uitzen ding, op vrijdag 27 april, kwamen alle mede werkers even in beeld. Zo kregen de kijkers een goed idee, van wat zich dagelijks achter de schermen van het live-journaal afspeel de. Het was voor de mensen van de Audio visuele Dienst de afsluiting van een drukke periode. Tevens betekende het afscheid ne men van een aantal freelance medewer kers, die in twee maanden echte collega's waren geworden. Dat gebeurde door een feestelijk ontbijt - na de allerlaatste uitzen ding - met iedereen, die aan het journaal heeft meegewerkt.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1990 | | pagina 7