Je achterwand lijkt wel een Chinese muurkrant immer 6/23 maart 1990 trvolg van pagina 11 3 gang. Het belangrijkste deel van de Kind wordt alvast voorbesproken: de oepsdiscussies. In groepjes van zo'n ;ht personen zal over twee stellingen die strekking hebben op het beleidsplan, trokkenheid groot. De tijd, die voor de be handeling van de eerste stelling is uitge trokken, is aan de krappe kant. Toch ver schijnen er op de flip-over-vellen, die bij ie dere groep op tafel liggen, veel opmerkin gen en antwoorden. Tweede stelling In de pauze wordt an het eind van de avond hing alle wijsheid aan de wand. /orden gediscussieerd. Aan het eind van Ie avond brengt iedere groep verslag uit an de resultaten van de gesprekken. 'Die ;roepen zijn zo gekozen, dat daarin mede werkers van alle werkgebieden vertegen woordigd zijn. leder medewerker hoort laardoor wat de meningen en opvattingen 'an andere afdelingen zijn', aldus Hütte. Stellingen Twee keer zoeken de groe ien die avond een rustige plek in het grote 3and aan de Markt. De bestuurskamer, spreekkamers, de kamers van de directeu- en en verschillende afdelingen bieden slaats aan de discussiërende mensen. Stelling één is eerst aan de beurt. Het is een citaat uit het beleidsplan: 'In de parti- Dulierenmarkt zullen we ons meer gaan richten op het P- en E-segment. De advise ring en de afzet van de complexere produk- ten in deze segmenten zullen gaan plaats vinden door produktspecialisten van het hoofdkantoor. Met name dient hierbij ge dacht te worden aan maatwerk op het ge bied van beleggingen, woningfinancierin gen en verzekeringen.'. Discussies Op het papier, waarop de stelling nog eens is genoteerd, staat de vraag waarop een antwoord moet worden gevonden. Deze heeft betrekking op de consequenties die het beleidsvoornemen heeft op het functioneren van de medewer kers. Aspecten als de wijze van marktbena dering, de openstellingstijden, de behande ling van de overige cliëntsegmenten, de in deling van de bankhal, de communicatie binnen de bank en de positie ten opzichte van bemiddelaars kunnen daarbij worden betrokken. Het gaat er hier en daar en thousiast aan toe. In alle groepen is de be stelling twee bekendgemaakt. Enkelen kenden hem al. Zij ontdekten vroegtijdig dat deze op de achterkant van het vel pa pier stond waarop ook stelling één te vin den is. 'Binnen onze bank staat of valt het bedrijfsresultaat met de kwaliteit van de dienstverlening. Regelmatig komen er sig nalen van klanten binnen, waaruit blijkt dat aan de kwaliteit nog het één en ander kan worden verbeterd.' Het gaat om klachten die betrekking heb ben op zaken als in breuk op de privacy, het onzorgvuldig om gaan met adreswijzi gingen, wachttijden, het te woord staan van cliënten en fou tieve invoering van verschillende trans acties. De vraag aan de discussie groepen is, of zij vin den dat deze klach ten reëel zijn en of er oorzaken aangewe zen kunnen worden. Dat alles leidt tot het antwoord op de vraag: kunnen en willen we hierin verandering aanbrengen, en zo ja, op welke wijze? De gespreksleiders van de discussie groepen moeten soms wel even wennen aan de nuchtere en eenvoudige oplossin gen. Moet je privacy-gevoelige papieren zomaar op de balie laten liggen? De klant ziet al snel waar het over gaat en dat kan de bedoeling niet zijn. Bovendien wordt het al snel een rommeltje. Leg gewoon een map op de balie en stop daar die papieren in. Een ander: 'Is het wel handig om tele foon aan de balie te hebben? De telefoon gaat altijd voor en de klant die staat te wachten wordt er de dupe van.' Ook zo'n opmerking is in de groep aanleiding voor een uitgebreide discussie. Wat doe je als de collega aan de andere kant van de tele foon geen begrip heeft voor de situatie, datje een klant voor je hebt? Die moet be- gip hebben voor het feit dat je met een klant bezig bent en moet het 'spel kunnen meespelen'. Een ander merkt op dat routi ne kan leiden tot bedrijfsblindheid. Ande ren herkennen dat. Plenaire discussie De groepen hebben het eerste deel van hun taak achter de rug. De twee stellingen zijn zo goed en zo kwaad als het gaat besproken. Eén avond lijkt te kort. Terug in de kantine is het de beurt aan de woordvoerders van de groe pen om de resultaten naar voren te bren gen. Eén voor één doen deze vaak 'vrijwil lig aangewezen' vertegenwoordigers, op één vrouw na allemaal mannen, uit de doe ken hoe hun groep over de stellingen denkt. De achterwand van de kantine ver andert langzaam in een 'Chinese muur krant' vol flip-over-vellen. Tijdens de pre sentatie kunnen de andere groepen vragen stellen. Ook de directie haakt in. De be trokkenheid van iedereen is groot. Veranderingen Aan het eind van de avond vat de directeur samen wat er zoal boven tafel is gekomen. De meeste fouten zijn terug te voeren op organisatorische factoren en daar kan iets aan worden ge daan. Daar is iedereen het mee eens. Een andere conclusie is, dat de bank en haar omgeving veranderen. De samenleving wordt complexer en de concurrentie hevi ger. De produkten worden veel ingewikkel der. Het vraagt flexibiliteit van de organisa tie van de bank én van de medewerkers om de komende jaren tegemoet te kun nen treden. De interne communicatie zal veel aandacht krijgen, net als opleidingen en training. Ook de cultuur van de bank is Hutspot, boerenkool en zuurkool gaven de bank Almelo energie voor lan ge discussies. aan verandering toe, want een goede werk sfeer is bepalend voor de mate van inzet en samenwerking. Op dat alles sluit de deelname aan een kwaliteits-traject goed aan. Na een drukke werkdag was de bank Almelo een hele avond lang intensief bezig met het beleidsplan en de consequenties die het heeft voor de bank en de mensen die er werken. Voldaan kijkt men terug op alles wat er zich die avond afspeelde. Nie mand stak z'n mening onder stoelen of banken. Volgend jaar wordt de balans op nieuw opgemaakt

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1990 | | pagina 13