Het verhaal
Sr,o' B
JUBILEA
Rabo
band
10 GEMEENGOED
K500 -
¥-I^V«ajSa^^
Veel wensen
in CAO
onderhandelingen
Nogmaals Oort
Ongehuwd
samenwonenden
Bellen
Nummer 4/23 februari 199
Heb jij vrouwen gezien
bij de management
conferenties?
4-TNee
natuur
lijk niet, dan
zou het wel
vrouwagement-
conferenties
heten.
Er wordt gewerkt aan een
vorm van samenwerking
tussen de Rabobank en de
Belgische CERA. De bladen
lopen er vast op vooruit...
Rabobank
Uit het Rabobank Vakantie
Magazine:
•den
méér
Jmeerd
Alle
zamen
XJmii.
)af bete
rde Ne-
WeS is
sr jaar
ren.
canties
Fr*nkrijk was h
se vakantie: een
bijna S°°m 8 la nï
enDU^'and ^twee-
*£Z^JS&
kers méér. 6 bez°e- de
blee
Ook dat nog...
■flügripa f
-■u»erken v_
6 v°fffende
Samuej
''""acost
Ach, dat kan iedereen over
komen nietwaar?
a „u_.«
00,,*rtior<J*n utt'"V
Mt pr"V.t"<)» a*" ""St t«ch"'cUS
-r0bv.-nr- «7*oo*s™*t 1
„ord®" Ut P O1151'* g M®1"11
Fijn dat we hierop mogen
reageren, vindt men in
Huissen.
Op 14 februari kwamen
werkgevers en bonden voor
het eerst bijeen om te praten
over een nieuwe CAO voor de
102.000 werknemers in het
bankbedrijf. In het eerste ge
sprek werden voornamelijk
standpunten uitgewisseld.
De inzet van de werkgevers is
terugdringing van de huidige
arbeidsduurverkorting van 80
uur, verhoging van de VUT-
leeftijd, flexibilisering van de
werktijden naar de avonden
en de zaterdag en een be
scheiden looncomponent in
een tweejarig contract. De vier
bonden - FNV, CNV, Unie
BLHP en VKBV - die aan tafel
zitten, hebben allemaal hun
eigen wensenpakket. Er zijn
veel overeenkomsten tussen
die pakketen, maar ook ver
schillen. Zo streeft de FNV
naar een 35-urige werkweek
per 1 april 1994, terwijl de
andere bonden geen verdere
adv willen. Alle bonden den
ken aan een contract met een
duur van één jaar en hebben
nogal wat wensen op emanci
patiegebied. Op 27 februari
wordt er verder gepraat. Ook
voor 6, 20 en 27 maart zijn er
al gesprekken gepland.
Wie 40 jaar in dienst is van de
organisatiekomt in aanmer
king voor een gouden insigne,
bij 25 jaar voor een zilveren
insigne.
ZILVER Op 1 januari: J. Claer-
houdt, Rabobank Den Dungen.
Op 1 februari: G. Pasop, Rabo
bank Giessenburg; P. de Jong,
Rabobank Oss. Op 15 febru
ari: J. de Vries, Rabobank
Fleerenveen-Grouw; J. Rook,
Rabobank Rotterdam; M. Ma-
chielsen, Rabobank Stand-
daarbuiten.
Belaste vergoeding woon/
werkverkeer
Met ingang van januari 1990
moeten vergoedingen voor
woon/werkverkeer, die betrek
king hebben op reisafstanden
tot en met 10 kilometer, wor
den belast. Door tijdgebrek
heeft de CSPA hiervoor een
soort noodoplossing gevon
den, door ook deze bedragen
op de 'oude' (onbelaste) ma
nier te boeken en vervolgens
een fiscale bijtelling op te ne
men. Omdat hierover ook pre
mies voor de sociale wetten
verschuldigd zijn, stond het be
drag van de fiscale bijtelling op
het salarisoverzicht van januari
in de kolommen 'belast' en
'premieloon'. Vanaf februari zal
de vergoeding voor woon/werk
verkeer 'boven de streep'
staan, waar dan het belastbare
en premieplichtige deel van de
vergoeding op dezelfde regel
worden opgenomen.
In de toelichting bij de loonbe
lastingverklaring staan voor
waarden vermeld, waaraan on-
gehuwden moeten voldoen om
voor tariefgroep 3 in aanmer
king te komen. Eén van de
voorwaarden is, dat men het
gehele voorafgaande jaar sa
men op één adres was inge
schreven in het bevolkingsre
gister. Voor 1990 is voor deze
voorwaarde een overgangsre
geling van toepassing. Men
kan voor tariefgroep 3 in aan
merking komen als men vanaf
30 januari 1989 samenwoont
en voor 1 januari 1990 op het
zelfde adres staat ingeschre-
Bijzondere belevenissen van lezers tijdens het werk. Leuke,
emotionele, spannende of trieste verhalen, leder gepubliceerd
verhaal wordt beloond met een cadeaubon van f 25,-. Verhalen
van maximaal 200 woorden kunnen worden gezonden aan de
redactie van Raboband, interne adrescode UCR-514.
Dat er niet zomaar kosteloos gebeld kon worden, ervoer een
wat oudere deelnemer uit het noorden des lands bij een rond
leiding in het computercentrum in Zeist. Moe van een reis van
meer dan twee uur in een comfortabele bus met bar en video,
arriveerde een groep om een kijkje te gaan nemen in de keu
ken van de automatisering. Na een begroeting bij de deur
vroeg een wat oudere heer mij of hij gebruik kon maken van
de telefoon? Uiteraard kon dat. Maar waarom dit verhaal?
Deze persoon heeft namenlijk gedurende de avond nog zeven
maal gebruik gemaakt van het gesprekskunststof. Dat viel ie
dereen uiteraard op. Ook de directeur, die mij later apart nam
en zijn verontschuldiging aanbood. Wat was het geval? Deze
man was ongeveer achttien jaar getrouwd en voor het eerst
zonder zijn vrouw een avond op stap. Daarom belde hij haar
steeds op. 'Zijn er ook kosten aan verbonden?', vroeg de di
recteur. Daarop antwoordde ik ontkennend, maar stelde wel
voor een grapje uit te halen. Dat had de toestemming van de
directeur. Het leek mij een goed idee om deze heer een debet
nota te sturen met daarop gespecificeerd de kosten van het
bellen. Zo gezegd zo gedaan. Een week later ontving de man
een nota met daarop de telefoonkosten, over te maken naar
een bepaald rekeningnummer. Zijn verbazing was groot: wat
werd daar in Zeist allemaal wel bijgehouden? Zelfs dat hij ge
bruik had gemaakt van de telefoon en ook nog waar naar toe
hij had gebeld en ook hoe lang!
Omdat ook in het noorden boze woorden bestaan, zult u be
grijpen dat daar volop gebruik van werd gemaakt. Tevens wer
den zijn collega 's ingelicht en hen duidelijk gemaakt dat ze in
Zeist helemaal niet zo vriendelijk waren ais de banken wel
dachten. Echter, toen hij het niet onaanzienlijke bedrag wilde
overboeken, kwam het rekeningnummer hem bekend voor.
Was dat niet van de personeelsvereniging? Hoe de man daar
op reageerde is mij niet bekend, maar dat hij het bellen in de
toekomst tot het uiterste zou beperken, lijkt mij logisch. Of zal
hij nooit meer alléén op stap gaan?
Rob v.d. Linden
Computercentrum Zeist
