Rabo band 'De dingen goed doen en de goede dingen doen' Nummer 9/30 juni 1989 Albert van Gemert, relatiebe heerder Bedrijven en betrok ken bij een kwaliteitsproject Fi nancieringen van de Rabobank Rosmalen. normale zaak zou moeten zijn. Via werkoverleg en goe de communicatie moeten deze dingen automatisch gebeuren', vindt Pieterse, 'Ik denk dat veel mensen, zeker in het begin, er af standelijk naar kijken en dat het eerste project bepalend is voor de cultuur die er gaat leven over kwaliteits zorg.' Zelf kan Pieterse er niet objectief tegen aan kij ken. Door de reorganisatie van zijn afdeling is het een en ander wat anders gelo pen dan gepland. 'Dat is na tuurlijk jammer', vindt hij, 'Het vervelende bij ons was, dat de uitwerkingen van de ad viezen vanuit de kwaliteitsgroep naar de staf op hetzelfde moment kwamen als de reorganisatie. De scheiding tussen reorganisatie en kwaliteitszorg is daardoor heel onduidelijk geworden.' Veel hiaten Bij de bank van Albert van Gemert zijn zes mensen van verschillen de afdelingen bij het project betrokken. 'De eerste drie, vier bijeenkomsten wisten H we echt niet welke kant we nou uitmoesten. Het waren voornamelijk mensen die er eigenlijk niet bij betrokken zijn. Maar we zijn nu geko men op tien hiaten en die gaan we nu uitwerken. Daar wordt uiteindelijk prioriteit aan gesteld.' Stef van Vliet: 'Stond bij jullie het probleem ai vast voor je begon?' Van Gemert: 'Nee. Wij hebben gewoon gezegd, we pakken een onder werp, in dit geval financieringen. Laten wij een onderwerp pakken waar zonder meer wat aan gedaan kan worden. Je haalt er toch best veel hiaten uit.' Creativiteit De zes deelnemers aan kwaliteitszorg in Rosmalen hebben het on derwerp niet zelf gekozen. In Helmond lag dat anders. Will de Viet: 'Bij ons hebben de groepen zelf de onderwerpen gekozen. Het kwam dus helemaal uit de groepen zelf.' Stef van Vliet: 'Dat is het wezenlijke verschil, de ene keer ben je meer project matig bezig, heb je gewoon een opdracht van je baas, en die moetje met een groep mensen zo goed mogelijk invullen. Een an dere keer bedenk je zelf de problemen en ga je werken aan de dingen, die je het meest hinderlijk voorkomen.' De Viet vindt het best belangrijk, dat bij mensen een stuk creativiteit en flexibiliteit naar boven komt: 'We praten allemaal over dat perso neelsontwikkelingsbeleid, waarbij alles uit mensen moet worden gehaald. Maar nu, komt er iets los bij de mensen.' Haalbaar Stef van Vliet, de eerste kwaliteitsmentor van de Rabobank, heeft in de loop van de tijd verschillende kwaliteits- Stef van Vliet was stafmede werker bij Effecten van Rabo bank Nederland. Is daar in aanraking gekomen met kwali teitszorg. Nu werkt hij bij de Merchant Bank. Is daar kwali teitsmentor. teams gehad. 'Bij de presen taties van de resultaten van de teams was het hoofd van het directoraat altijd aanwe zig. Hij zorgde er ook voor, dat de voorstellen werden gehonoreerd. Ik denk dat het een hele voorname taak is van de mentor om tijdens het traject zo bij te sturen, dat de mensen in ieder geval werken naar iets haalbaars. Je kunt ze allerlei leuke din gen laten bedenken, die he lemaal niet stroken met het beleid. Dan krijg je natuurlijk frustratie. Het is dus ook tussentijds een beetje polsen met de lei ding of iets wel kan.' Stopgezet Hoe beleven de mensen rond de tafel het werken met kwaliteit nu zelf? Albert van Gemert: 'Het was aftasten. We wisten niet wat de opzet van het geheel was. Daarna kwam er meer zicht op. We kregen het op gelegd, maar het algemene gevoel is niet negatief.' Sjaak denkt dat bij hem ieder een heel enthousiast bezig geweest is aan dit project. Persoonlijk vindt hij kwali teitszorg een heel goed ge beuren. 'Wij hebben een goed stuk werk geleverd, maar het is verder ook be langrijk, hoe het manage ment het oppakt. Wij hebben het project nu zelf stopgezet tot na de reorganisatie.' Uitdaging Stef van Vliet heeft heel wat jaren in kwaliteitszorg gestoken. 'Ik vind het nog steeds het meest dankbare werk van al mijn klussen. Vooral omdat je in de gelegenheid bent creativi teit van mensen aan te wak keren. Het is ook een uitda ging om zo'n groepje levend te houden. Steeds weer en-1 thousiast naar die bijeen-1 komst te laten komen.' In Helmond zijn ze nog niet zo lang met kwaliteitszorg be- zig. Ellen van Dijk: Toch er vaar ik het als heel positief, maar wij kregen dan ook geen ideeën aangereikt, wij moesten zelf gaan begin nen. Wij zaten in een groepje van zeven per sonen en hebben eerst geïnventariseerd. Waar zouden we eerst aan beginnen? Daar uit kwamen al achttien punten naar voren, die iedereen wel aan wilde gaan pakken. Totaal verschil lende punten. Een daaruit hebben we gekozen en die zijn we gaan uitwerken. Het bleek geen haalbare zaak dat voor de vakantie te doen. Dus we gaan nu een tussen- tijdse presentatie doen. We hebben nu de oorzaak van het probleem geïnventari-1 seerd, na de vakantie gaan f we aan de oplossingenkant Vief werkt Ra^0bank denken. Maar ik ervaar het Helmond. Zij is kwaliteitsmen- als heel positief.' tor. Ellen van Dijk werkt bij de Ra bobank Helmond op de afde ling Particulieren. Pas gestart met een kwaliteitsproject. Mentaliteitsverandering Will de Viet merkt dat er in de groepen bij de mensen een stuk cultuur loskomt, maar soms wordt ook duidelijk in wat voor cultuur ze zitten. 'Ze zijn heel gehoorzaam, gewend om opdrachten te krijgen en ze proberen hun werk goed te doen. Met zo'n project gaat het niet zo van, jongens, we starten en 't werkt meteen. Het zal heel lang du ren, voordat het allemaal van de grond is. Het is ook een mentaliteitsverandering. Nu we bezig zijn, veranderen er al dingen, merk ik. Het is moeilijk die cultuur los te laten, maar het kan wel door die kwaliteits zorg worden bewerkstelligd.' Hulpmiddelen 'Ik vind dat er prima hulpmiddelen beschikbaar zijn. Ik gebruik bij nieuwe groepen eerst de videoband', reageert Stef van Vliet op de vraag of de hulpmiddelen voor de kwaliteitsprojecten bekend zijn. Dat vinden de vertegenwoor digers van de bank in Helmond ook: 'De leidinggevenden hebben nu het boekje met de vijf modules. Voor de hele bank is er een presentatie geweest, voordat we startten. Daarbij is videoband 1 bekeken. We krijgen binnenkort de tussen-presen- tatie, waarbij de videobanden 2 en 3 wor den bekeken. Alle medewerkers van de bank krijgen de modules. We hebben posters laten maken, die nu overal in de bank hangen en we hebben briefpapier. De mensen worden er dus steeds bij be trokken. Ik denk dat dat heel erg nodig is.' Betrokkenheid Hoe kijken de colle ga's, die niet bij het project betrokken zijn, er tegen aan Ellen van Dijk: 'Dat verschilt heel erg binnen de sectoren. Maar ik heb het idee dat het niet echt leeft. Je krijgt weinig vragen. Er is maar een enkeling die er naar informeert. Ze vinden het prima, maar verder...' Haar collega vult haar aan: 'Daarom is het goed dat die presenta tie komt, waar iedereen bij is. Dan gaat het ook bij alle maal meer leven.' In een van de kwaliteits- groepen van de Rabobank Helmond zit een lid van de OR. 'Dat heeft de directeur ook gevraagd. Dat lijkt me ook goed, die moeten er ook achter staan. Want, on bekend maakt onbemind. Mensen zijn geneigd iets nieuws af te houden', aldus Will de Viet. Ellen van Dijk heeft hetzelfde gevoel: 'Dat idee proefde ik ook bij collega's die al langer bij de bank werkzaam zijn. We hebben dit project ge had en daarna dat. Eigenlijk kwam er in ne gen van de tien gevallen niet uit wat we ervan ver wachtten. Ik heb het dan niet zo ervaren, maar ande ren schijnbaar wel. Nu ze zo horen waarmee wij bezig zijn en als ze merken dat ze erbij betrokken worden, dan is het toch al heel anders.' Stef van Vliet herkent dat: 'Ik hoor wel reacties op kwaliteitszorg. Zo van, is dit de volgende modegril? Dan zei ik, ja, maar dit is een modegril die blijft.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1989 | | pagina 12