De ondernemingsraad,
vijf mensen uit de praktijk
Rabo
band
Op 16 februari werden er bij de Rabobank Flevoland - de bank
met het grootste werkgebied van Nederland - voor de derde keer
verkiezingen voor de ondernemingsraad gehouden. Een telefoon
tje van de bank naar de redactie was de aanleiding tot een ge
sprek rond de tafel over dit onderwerp.
Nummer 5/7 april 1989
De vijf rond de tafel hadden alle
maal een andere reden om zich
verkiesbaar te stellen voor de on
dernemingsraad. 'Er zitten nu twee vrou
wen in de OR van de Rabobank Flevoland.
Van het personeel is 60% vrouw, dan is
twee vrouwen op de zeven leden in de OR
wel weinig', vindt Annelies Kerremans. Eri
ca Haffez: 'Vanwege de werkdruk heb ik
getwijfeld of ik me weer beschikbaar zou
stellen als kandidaat. Toen de conceptkan
didatenlijst bekend was, bleken daar maar
twee vrouwen op te staan. Ik schrok me
wezenloos en voelde me min of meer ver
plicht om weer mee te doen. Ik ben toen
ook nog bij andere collega's te rade ge
gaan of ze toch niet wilden. De sluitingsda
tum was de volgende dag. Normaal ge
sproken sta ik op de FNV-lijst, maar dat
kon niet meer, want die was al gesloten. Ik
moest dus 30 handtekeningen ophalen,
waarbij ik alle vrouwelijke collega's heb
aangesproken en er nog twee over de
streep heb gehaald. Die zijn helaas niet
gekozen.' In de eerste OR van de Rabo
bank Flevoland zat geen vrouw, in de
tweede één, in de derde twee. De dames
willen deze reeks graag doorzetten. Erica:
'De eerste drie jaar zijn me toch wat tegen
gevallen, ik was te idealistisch over in
spraak, meedenken en meebeslissen. Nu
ben ik erachter dat je mag adviseren en
dat de directie daar niets mee hoeft. Als je
negatief adviseert, wordt de beslissing
een maand opgeschort, en dan alsnog
doorgevoerd.' Henk Pit: 'Ik zie het nog wel
wat idealistisch, al wordt dit m'n derde zit
tingsperiode. Er is meer in het leven dan
werken, slapen en vrolijk zijn, onder ande
re een OR. Ik verwacht er gewoon niet te
veel van, dan kan het alleen maar meeval
len. Volgens mij werkt een OR sowieso pre
ventief.' Henk Zieleman: 'Ik had primair
geen idealen. Ik volgde het OR-gebeuren
wel, omdat het bureau van Henk Pit jaren
lang tegenover het mijne heeft gestaan.
Onder de titel 'Rond de
tafel' doen we verslag
van gesprekken over al
lerlei onderwerpen. Men
sen uit de organisatie
3 nemen rond de tafel
plaats. Een volgende keer wordt hun
plaats ingenomen door anderen. De re
dactie luistert, de collega's praten met
elkaar. Het negende gesprek vond
plaats op de Rabobank Flevoland en
ging over slechts één onderwerp: de on
dernemingsraad.
Na een vergadering gebruikte hij mij regel
matig als klankbord. Nu, na één periode in
de OR, weet ik dat het veel tijd vreet. Ik
vind het dermate boeiend, dat ik het best
weer zou willen, maar je moet prioriteiten
stellen en ik haak voorlopig af. Ik ben van
mening, dat er binnen een bank een or
gaan moet zijn, dat de afstand tussen 'be
stuur en management' en de 'werkvloer'
kleiner maakt. Dat is van groot belang. De
OR is binnen dit bedrijf zeker niet meer
weg te denken.' Koos van Geest: Ik werk
hier pas 3,5 jaar, dus kon me nu voor het
eerst kandidaat
stellen. Wat ik |pgppfi
heel belangrijk
vind is, dat de
OR accent legt
op de werkom
standigheden:
hoe staat het
met de veiligheid
en het bevorde
ren van het
'hoog-laag'-con-
tact bijvoorbeeld.
Ik heb eerder in
een OR gezeten
en daar hielden
we eens een en
quête over nieu
we computers en
beeldschermen.
We hoorden niets
als klagen, niets
klopte er. Pijn in
polsen, nek en
ogen. ledereen
die er mee werk
te had er last
van. Dan gaat de
directie bij de
mensen langs en die krijgen te horen: 'nee
hoor, ik heb nergens last van'. Daar sta je
dan als OR. Daarmee wil ik zeggen, datje
als OR moet werken aan de basis. De
mensen zelf moeten gewoon mondiger
worden, dat is een belangrijke taak voor
een OR. Doe je dat niet, dan krijg je het ge
zeur in de wandelgangen en als om hun
mening wordt gevraagd, dan zegt men
niets.'
De verkiezingsperiode De verkiezin
gen zijn net achter de rug als het gesprek
rond de tafel plaatsvindt. Door affiches
van de vijftien kandidaten was iedereen op
de hoogte. De hele bank hing ermee vol en
de OR was het gesprek van de dag. Anne
lies vertelt: 'De drie FNV-leden zijn op tour
nee geweest langs de bijkantoren, dat was
erg leuk. Deze hele campagne was trou
wens veel leuker dan de vorige twee. Je
Annelies Kerremans (I.), bankadviseur Particulieren,
hoofd service-groep Particulieren A t/m K: 'Ik heb me
verkiesbaar gesteld, omdat er meer vrouwen in de OR
moeten komen'. Erica Haf fez (m.), bankadviseur Parti
culieren, hoofd service-groep Particulieren L t/m Z: 'In
de vorige periode was ik secretaris van de OR, dat kost
te erg veel tijd'. Henk Pit (r.), Bankadviseur Agrarische
Bedrijven: 'Dit wordt mijn derde periode als OR-lid. Ik
vind het belangrijk dat er een instantie is, die de belan
gen van het personeel behartigt.
toen
merkt dat men zich langzamerhand meer
bij de OR betrokken voelt.' Koos: 'Nu is de
OR er en ben ik bang dat die hele achter
ban als een plumpudding in elkaar zakt.'
Henk Pit is het daar niet mee eens. Vol
gens hem hangt het af van de onderwer
pen die worden behandeld. Zaken als ATV
of reiskosten hebben volgens hem een ie
ders interesse. Henk Zieleman: 'Toen de
vorige OR werd geïnstalleerd, kwamen er
de eerste maanden om de haverklap men
sen met allerlei klachten. We hebben toen
goed duidelijk moeten maken, dat we dus
geen klachtenbureau zijn. Als iemand pro
blemen heeft, moet hij eerst naar zijn chef.
Je kunt je niet in ieder incidenteel pro
bleem verdiepen.' Koos vult aan: 'Als je
eenmaal iets aanpakt moet je het ook af
maken. Daar moet je achterban van op
aan kunnen. Dat is de laatste driejaar niet
altijd gebeurd. Dat is jammer, want op die
manier is er goodwill verloren gegaan. Dan
krijg je een stemming van 'wat heb je ei
genlijk aan de OR'. Je mag best eens on
deruit gaan, maar maak het wel af.'
Aanvankelijk leek het erop dat er maar
drie kandidaten zouden zijn. Henk Pit: 'En
als we er zeven zouden hebben, zouden ze
er gelijk inzitten. Uiteindelijk hadden we ge
lukkig toch vijf
tien kandidaten,
waarvan vijf vrou
wen.' Erica: 'Wat
betreft het kan
didaat stellen,
denk ik dat de
meeste mensen
er ontzettend te
genop zien om
dertig handteke
ningen op te ha
len. Stel je toch
voor dat er één
tje nee zegt! Een
oud OR-lid, die
niet herkiesbaar
was, heeft toen
tegen een aantal
mensen gezegd:
als jij je verkies
baar stelt, dan
haal ik de hand
tekeningen wel
op. Dan krijg je
geen rooie oor
tjes als iemand
niet wil tekenen.
Hetzelfde heb ik
de dag voor de sluitingsdag nog ge-
daan. Ben ik ze ook nog voor enkele colle
ga's op gaan halen. Ik moest zelf toch ook
nog.'
Verkiezingscommissie De verkiezin
gen werden georganiseerd door een verkie
zingscommissie van twee personen. 'Rond
1 september hebben we een personeels-
lijst opgevraagd bij PZ', vertelt Henk Ziele
man. Begin november hebben we de lijsten
van kiesgerechtigden bekend gemaakt en
er zijn vier of vijf verkiezingsinfo's geweest.
Daar werd verteld wat een OR doet, wan
neer er weer verkiezingen zouden zijn, de
zittingsduur van een OR, etc. Ook is er een
aantal bulletins uitgegaan. Dat was een
prima stukje werk van de verkiezingscom
missie. De verkiezingen zijn 'langzamer
hand op het bord gelegd' en je ziet dat het
veel meer leeft dan een jaar of wat gele-
