Hebben vrouwen bij de
bank gelijke kansen?
Rabo
band
Via de toeristische route, 'de dijk' volgens de kenners, kwam de
redactie in Krimpen. Krimpen aan de Lek wel te verstaan en niet
Krimpen aan de IJssel, dat net om de hoek ligt. Met allerlei on
derwerpen in het hoofd begonnen we het gesprek. Eén onder
werp, vrouwen en de bank, hield de vijf rond de tafel echter zo
bezig, dat een aantal andere onderwerpen is blijven liggen.
Rond de tafel
Nummer 14/14 oktober 1988
Ed Winters steekt van wal: 'Bij ons in
Rotterdam werken 87 mannen en
118 vrouwen. De carrière-ontwikke
ling van vrouwen blijft duidelijk achter. Over
het algemeen hebben zij de lagere functies.
Vrouwen worden nog steeds niet volledig ge
accepteerd in de mannenwereld. Wat een
vrouw bereikt is volgens mij afhankelijk van
wat ze zelf wil.' Karin de Vries uit Krimpen
aan de Lek vult aan: 'Van mannen wordt ver
wacht dat ze carrière maken. Zit een man
na een paar jaar nog aan de balie, dan is
het: goh, zit jij hier nou nog. Van vrouwen
vindt men dat heel gewoon. Zijn die dertig
en staan ze nog aan de balie, dan is het:
goh, wat leuk dat jij er nog een paar daagjes
bij werkt.' Janneke Nobel: 'Bij ons in Ouder
kerk zitten aan de balie alleen maar vrou
wen. Ik ben de enige vrouw, die niet direct
aan de balie zit binnen onze bank.' Joop
Dijksman vertelt: 'Wij hadden in Gouda
twee bijkantoren vlak bij elkaar. Op de een
had een vrouw de leiding. Voor een financie
ring kwamen mensen echter vaak naar mijn
kantoor toe.' 'Als ik op ons bijkantoor zit in
de plaats waar ik ben opgegroeid', vertelt
Gerda de Bruin uit Bergambacht, 'dan merk
ik dat bepaalde mensen niet komen. Die
wachten tot mijn mannelijke collega terug is
van vakantie. Reizen is een produkt waar
het niet uitmaakt door wie men geholpen
wordt, maar over leningen of hypotheken wil
men met een man praten.' Joop: 'Je kunt
het een en ander soms best sturen. Merk ik
dat iemand steeds naar mij vraagt, terwijl ik
weet dat een van de dames het net zo goed
kan afhandelen, dan vertel ik dat aan de
cliënt. Meestal lukt dat wel.' Ed: 'Je ver
wacht iets bepaalds van iemand die op een
bank werkt. Als ik naar de dokter ga, dan wil
ik die in een witte jas zien. Bij een bepaald
Onder de titel 'Rond de tafel' doen we
verslag van gesprekken over actuele on
derwerpen. Medewerkers van verschil
lende banken nemen rond de tafel
plaats. Een volgende keer wordt hun
plek ingenomen door anderen. De re
dactie luistert, de collega's praten met
elkaar. Het zesde gesprek vond plaats
in Krimpen aan de Lek.
vak hoort bepaalde kleding. Iemand op een
bank verwacht je in een net pak. Dat heeft
er wellicht ook mee te maken.' Janneke
merkt dat ook: 'Wat je aantrekt is best be
langrijk. Je komt in nette kleding toch an
ders, serieuzer over dan in een spijker
broek.' Karin: 'Het hoort er gewoon bij. Als
je op een bank gaat werken, dan weet je
datje je behoorlijk moet kleden.'
Zelf oplossen Karin: 'Er zitten nog te
weinig vrouwen op hogere posten. Daardoor
is het publiek er nog niet aan gewend om
door een vrouw te woord gestaan te wor
den.' Joop vertelt: 'Wij hebben één vrouwe
lijke kantoorbeheerder gehad, dat is de
hoogste vrouw.' Ed: 'Wij hebben een vrou
welijk hoofd bedrijven en ook meerdere
vrouwelijke kantoorhouders. Het hangt van
de vrouw zelf af.' 'En van het beleid van de
bank', vult Janneke aan. Ed vraagt zich af:
'Wie neemt mensen aan voor bepaalde
functies? Bestuursleden, die vaak zelf wat
ouder zijn. Zij hebben dus soms niet al te
moderne ideeën. Dat kan ook een factor
zijn.' Volgens Karin is het voor een vrouw
veel moeilijker om carrière te maken dan
voor een man. Er wordt nog steeds gedacht
- terecht soms - ze zal wel trouwen, kinde
ren krijgen en stoppen met werken. Een
man blijft toch wel werken, denkt men in het
algemeen. Wil je als vrouw blijven werken,
dan moetje in de verdediging.' Janneke: 'Ik
heb een tijdje korter gewerkt. Nu werk ik
weer full-time en het gaat prima.' Karin valt
haar bij: 'Voor elk stapje omhoog moet een
vrouw vechten. Je moet niet alleen goed zijn
in je werk, maar je moet ook iedereen ervan
zien te overtuigen: ik wil blijven werken, ik
ben niet van plan om op korte termijn te
stoppen. Hoe je het privé oplost met kind
en huishouden daar heeft eigenlijk niemand
iets mee te maken.'
Joop is van mening, dat er ook anders
om wordt gediscrimineerd. 'Als ik zou zeg
gen: ik wil part-time gaan werken, dan zou
daar vreemd tegenaan worden gekeken. Als
ik een vrouw was zou men dat heel normaal
vinden.' Gerda: 'Er zijn op een kleine bank
minder doorstromingsmogelijkheden dan op
een grote bank. Wil je omhoog, dan zul je
soms naar een andere bank moeten gaan.
Heb je het idee, datje niet op de juiste plek
zit, dan kun je allerlei cursussen gaan doen,
maar dan? Je moet toch ook wat geluk heb
ben.' Karin vindt, dat iedereen zelf moet
aangeven wat ze wil. 'Vind je een bepaalde
klus leuk, dan moet je er gewoon om vra
gen. Als een man leuk bezig is, dan wordt
dat veel eerder gesignaleerd en denkt men:
die zullen we er eens een paar taken bijge
ven.' Ed: 'Je moet het zelf willen, zelf aange
ven. Maar er ligt ook een taak bij de chef.
Die moet de medewerkers motiveren en kij
ken of mensen ergens geschikt voor zijn.
Door de veel voorkomende onderbezetting
schiet dat er, denk ik, wel eens bij in. Daar
komt nog bij dat veel mensen geen taken
willen afstoten: ik doe het maar zelf, dan
weet ik dat het goed gebeurt. Daar moeten
we ook van af. Laat iemand eens wat probe
ren. Zal hij een keer op z'n bek gaan, dat is
dan jammer. Kijk naar ICOP. Daar propa
geert men om de pyramide om te keren.
Niet één iemand aan de top, die naar bene
den het beleid uitstippelt, maar een grote
groep, die zaken signaleert. Dat klinkt pri-
Gerda de Bruin, assistent bankadviseur bij de
Rabobank Bergambacht, Karin de Vries, assis
tent bankadviseur bij de Rabobank Krimpen
aan de Lek en Janneke Nobel, chef baliegroep
op het hoofdkantoor van de Rabobank Ouder
kerk-Krimpen (v.l.n.r.).
ma. Dan kan iedereen ook aangeven wat hij
wil en kan.' Karin: 'Doet een man een cur
sus, dan wordt er gezegd: hé, die wil verder.
Doet een vrouw een cursus, dan is dat ge
woon leuk en aardig.' Ed vindt cursussen
geen garantie voor kwaliteit 'Je moet in de
praktijk laten merken wat je kunt. We kun
nen niet allemaal directeur worden... Wat
wil je, wat ben je bereid ervoor te doen?
Lukt het een vrouw om carrière te maken,
dan heeft ze er meer voor moeten doen,
dan een man. Zit je als vrouw eenmaal op
een bepaald niveau, dan is het ook zeker
dat je daar voor gewerkt hebt, dat je het
kunt. Mannen vallen nog wel eens per
ongeluk omhoog.'
Positieve discriminatie Daar is men
rond de tafel geen voorstander van. De
beste moet een baan krijgen. Het mag niet
uitmaken of iemand man of vrouw is. Een
vrouw kan zwanger worden, maar wie zegt
dat een man niet na een jaar vertrekt naar
elders? Ed: 'Toch vind ik het logisch dat een
bank geen zwangere vrouw aanneemt. Maar
je neemt net zo min een jongen aan die nog
in dienst moet. De mannen aan tafel vinden
het een bezwaar dat een vrouw drie maan
den weg is met zwangerschaps- en beval
lingsverlof. De dames zijn van mening, dat
een man bevoorbeeld zijn enkelbanden kan
scheuren en dan een paar maanden weg
is... Maar dat vinden de heren toch wat an
ders. Janneke: 'Toen ik minder ging werken,
