Achter de schermen van Bank in Beeld Rabo band Onder haar naambordje hangt de spreuk: Journalist en toch fat soenlijk. Een gesprek met Leonne Smulders, bedrijfsjournalist bij de Audiovisuele Dienst. Bekend van Bank in Beeld. Haar stem en achterhoofd dan voornamelijk. 'Ik vind dat ik niet in beeld hoef te zijn, het gaat om de geïnterviewde, ik ben niet belangrijk.' Ze is bescheiden, ze hoeft niet zo nodig voor Raboband geïnter viewd te worden. Het is natuurlijk vreemd nu eens aan de andere kant van de microfoon te staan. Nummer 9/1 juli 1988 Hoe wordt je bedrijfsjournalist bij de Rabobank? Leonne: 'Ik heb de Academie voor de Journalistiek in Tilburg gedaan, richting TV. Voor mijn stage kwam ik terecht bij de redactie van TROS- AKTUA en kon daar vervolgens een jaar blijven. Toen hield mijn contract op. Ik heb erg getwijfeld wat ik zou doen, in Hilver sum blijven of terug naar school. Ik heb ge kozen voor zekerheid. Er gaan steeds meer mensen journalistiek studeren, dus een di ploma is belangrijk. Ik zag een advertentie voor 'programmamaker' bij de bank. Het bleek te gaan om Bank in Beeld. Ik wilde met TV bezig zijn, dus sinds januari 1987 zit ik hier. Er waren net plannen voor het veranderen van Bank in Beeld. In maart vo rig jaar is begonnen met de nieuwe vorm van Bank in Beeld. De formule heb ik mede bedacht.' Twee keer per maand zien we Bank in Beeld. Hoe komt een aflevering tot stand? 'iedere twee weken is er op vrijdagmiddag een redactievergadering. In de redactie zit ten Bert Tielemans, hoofd van de Audiovi suele Dienst (AVD), vier collega's van ver schillende afdelingen van Rabobank Neder land en ik. We maken dan een lijst met on derwerpen. De voorlopige keuze wordt aan de AVD overgelaten. De maandag daarop ga ik bellen, lezen en praten, intern en ex tern. Sommige zaken vallen dan vanzelf af, andere komen duidelijk naar voren. De uit eindelijke inhoud wordt in nauw overleg met de redactie bepaald. Natuurlijk is een en ander ook afhankelijk van actuele ge beurtenissen. Soms hebben we op de laat ste dag, dat is woensdag, nog maar één onderwerp. Je hoopt dan maar dat er op donderdag iets in de krant staat, waar je iets mee kunt doen. Op donderdagavond wordt de hele aflevering gemonteerd. Eind montage is mooi afwerken, het geluid cros sen, dat is dat het wegvloeit en weer op komt, muziekje eronder. Dat doe ik samen met de editor. Er is dan nog voldoende tijd om kopieën te maken en de banden te ver sturen naar de 850 geabonneerde banken. De meeste mensen zien de band op woensdag. Daar gaan we vanuit. Zeggen we in het programma 'vandaag', dan be doelen we die woensdag.' Hoe komt een opname tot stand? 'In aflevering 79 hadden we bijvoorbeeld een interview met de heer Burghouts. Hij hield een verhaal bij de opening van een bank, een verhaal over geldautomaten en tarife ring. We hebben die hele speech opgeno men. We zijn ruim van te voren aanwezig, je moet alles opbouwen. We gaan met drie mensen, één voor beeld, één voor geluid en ik. Na de speech namen we een inter view op. Je hoopt dan, dat hij voor de ei gen mensen iets meer wil zeggen. Je bent dus een hele middag in de weer voor uit eindelijk twee minuten. Andere onderwer pen zijn bewerkelijker. Als je bijvoorbeeld een bank moet zoeken, die ervaring heeft met een of ander nieuw produkt. Dan ga je bellen, kan iemand daar iets leuks over vertellen. We proberen bewust te spreiden over het land. Soms prik ik in de telefoon gids, een andere keer weet iemand bij wel ke bank ik het zou kunnen proberen. Men sen schrikken wel eens als je wilt komen. Ze plannen vaak alles op de lange termijn. Soms zitten wij krap in de tijd. Wanneer komt u opnames maken? Morgenochtend. Dat is dus schrikken. Maar dat is niet no dig. Ik snap wel, dat de mensen er tijd aan kwijt zijn en dat moet maar net uitkomen. Maar mensen willen zich vaak uitvoerig voorbereiden, dat is helemaal niet nodig. Als je dagelijks ergens mee bezig bent moetje daar toch over kunnen vertellen.' Repeteer je van te voren de vragen en antwoorden? 'Nee, als we repeteren gaan ze een lesje opzeggen. Vaak komen ze er dan niet meer uit. Ik praat wel altijd even van te voren met de mensen. Even aan el kaar wennen, soms zijn mensen nerveus. Ik vertel wel ongeveer wat ik ga vragen. Als ze van de zenuwen beginnen te hakkelen stoppen we gewoon en doen het over.' Enkele kleine irritaties komen aan de orde. 'Ik kom altijd met twee mannen bij een bank. Dan vraag ik iets en men gaat dan tegen de cameraman staan praten en niet tegen mij. Dan spring ik dus bijna uit m'n vel. Alsof ik de vragen oplepel, die ie mand anders bedacht heeft. Dat stoort me, ik vind dat bankmensen bepaald niet geëmancipeerd zijn. Ik krijg ook altijd brie ven met 'Mijne Heren'. Eigenlijk wil ik die niet eens lezen.' Sinds 1 juni heeft Leonne - vooruitlo pend op de toekomstige uitbreiding van de frequentie van Bank in Beeld - een nieuwe collega, Francine ter Doest. Ze is daar erg blij mee. 'Je kunt tegen elkaar aanpraten, je krijgt een echt team, je brengt elkaar op ideeën. Hoe zie je de relatie Raboband en Bank in Beeld? 'Geen concurrenten, het zijn ech ter twee verschillende dingen. Je kiest voor een blad andere onderwerpen, dan wan neer je wilt visualiseren. Vervolg op pag. 6

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1988 | | pagina 5