Ook in Nederland
doorberekening
kosten betalingsverkeer
Met ingang van
1 januari 1988
In het buitenland zijn kosten
heel gewoon
De Nederlandse cliënt zal er aan moeten wennen. Per 1
januari moet in ons land betaald worden voor bepaalde
betaalvormen. In de ons omringende landen weet men al
jaren niet beter.
De Nederlandse cliënt heeft echter zelf invloed op het
bedrag dat hij zijn bank gaat betalen. Door keuzes te ma
ken en bewuster met het betalingsverkeer om te gaan, be
paalt de cliënt zelf wat het betalingsverkeer hem gaat kos
ten. In de meeste gevallen bijna niets.
In Nederland kennen we, ook
bij de Rabobank, al meer dan
20 jaar het gratis particulier be
talingsverkeer. Ogenschijnlijk
gratis althans, zie het artikel
daarover in Raboband
1987/10. Dit houdt in dat de
banken bij opname van geld,
het gebruik van cheques of bij
overboekingen van de ene re
kening naar de andere niet di
rect kosten doorberekenen aan
de cliënten.
Het verlies op het betalingsver
keer wordt voor de Rabobank-
organisatie geschat op enkele
honderden miljoenen guldens
per jaar. Het betalingsverkeer
is namelijk veel te duur. Drs.
RM. Burghouts, lid van de
Hoofddirectie van Rabobank
Nederland, zei in het NOS-
Journaal van 5 november, dat
het betalingsverkeer ongeveer
f. 100,- per rekening per jaar
kost. Voor onze 3.700.000
rekeninghouders loopt dat dus
flink op...
Maar waarom is het zoveel
duurder dan zo'n 20 jaar gele
den? In het begin (rond 1967)
boden de banken alleen de
privé-rekening aan. Nu kunnen
de cliënten gebruik maken van
veel meer diensten en be
taalvormen. En de dienstver
lening wordt ook inderdaad
zeer intensief gebruikt: op een
betaalrekening vinden jaarlijks
gemiddeld niet minder dan 150
transacties plaats. Dat alles is
de oorzaak van de verliezen
op het betalingsverkeer. Ge
lukkig zijn er ook nog winst
gevende produkten, zoals bij
voorbeeld spaarrekeningen en
hypotheken. Deze maken het
verlies op de betaalrekeningen
weer een beetje goed. Maar
dat kan niet langer zo door
gaan, bijvoorbeeld vanwege de
toenemende concurrentie. Die
concurrentie komt vooral van
financiële instellingen die geen
betalingsverkeer aanbieden,
maar alleen spaarrekeningen
of hypotheken. Deze instellin
gen maken dus ook geen ver
lies op het betalingsverkeer.
Hierdoor kunnen zij bijvoor
beeld een lagere rente vragen
voor leningen en een hogere
rente aan hun spaarders ver
goeden.
Het is dus een structureel (blij
vend) verlies en de toekomst
ziet er somber uit als er niets
zou gebeuren. Maatregelen
zijn nodig om de kwaliteit van
het betalingsverkeer in de toe
komst te kunnen handhaven
en verbeteren. De bank zelf
werkt aan produktvernieuwing
en kostenverlaging door effi
ciency. Van de klanten wordt
een bewust gebruik van de re
kening gevraagd. De nu aan
gekondigde tarieven kunnen
mede sturen naar dit bewuster
gebruik. SP/TMF
Nederland is een van de weinige landen dat - tot nu toe - zo'n
massaal 'gratis' particulier betalingsverkeer heeft. In andere
Europese landen is het de gewoonste zaak van de wereld dat
cliënten betalen voor het gebruik van betaaldiensten. De banken
rekenen daar een deel van de kosten van het betalingsverkeer
door aan de cliënt. Ook is het in het buitenland zo, dat bij het ge
bruik van betaalkaarten of cheques een minimum bedrag moet
worden uitgeschreven.
Hieronder enkele voorbeelden van de kosten die verschillende
coöperatieve banken elders in Europa aan de klant in rekening
brengen voor het gebruik van betaaldiensten. De tarieven zijn van
december vorig jaar.
In Engeland bestaan twee systemen. In de eerste plaats kent men
het systeem waarbij de particuliere cliënt gratis gebruik maakt van
Drs. P.M. Burghouts gaf toelichting in het NOS-journaal.
