Natte voeten in Zeist
Half acht 's morgens. Telefoon.
'Met Bert, Zeist staat onder water, ze
moeten met de boot naar hun bureau'.
'Even wakker worden hoor. Wat?'
'Je moet met je fototoestel naar Zeist joh,
meteen.'
Bert Ververs is altijd vroeg uit de veren,
hij zit al om half acht 's morgens achter
zijn bureau dat bij Algemene Informatie
aan de Utrechtse Croeselaan staat. De
redactie-burelen zijn een stukje verderop
in dezelfde gang. Daar is op zo'n vroeg
tijdstip echter nog niemand. Maar Bert
hoorde de telefoon en nam 'm op.
om dit onverwachte water
ballet.
Collega's die wat later op de
werkplek arriveerden kon
den hun ogen niet geloven
en keken met een bezorgd
gezicht naar hun nette
schoenen. De keuken kon
niet worden gebruikt. Er
was dus geen complete
warme maaltijd verkrijgbaar,
maar met de beperkte mid
delen die ter beschikking
stonden zorgde men toch
voor soep en karbonades.
Er werd met man en macht
gepompt en 's avonds was
alles droog en kon worden
bekeken wat er precies voor
schade was veroorzaakt.
Dat was toch nog aardig
wat: terreinverzakkingen,
70 dozen papier onbruik
baar, de goederenliften de
fect en mogelijk is er water
onder de koel- en vriescel
gekomen, wat ontwrichting
tot gevolg kan hebben.
Graag bij deze onze compli
menten voor de collega's uit
Zeist van de Technische en
Algemene Dienst én de no
dige externe mensen, die
van 's morgens vroeg tot
's avonds laat bezig zijn ge
weest om alles weer op or
de te krijgen. Zelfs de wa
gen met een levering maga
zijnartikelen uit Best, die
niet op de daarvoor bestem
de plaats kon worden uitge
laden door de nattigheid,
werd 's middags toch nog
gelost. Geen plaatselijke
bank die iets van de vertra
ging heeft gemerkt! TMF
Om acht uur reed onderge
tekende door de slagboom
in 'Zeist'. Zelfs gewapend
met paraplu en rubber laar
zen was het nog een natte
bedoeling om bij de hoofdin
gang te komen. De regen
viel weer eens met bakken
uit de lucht, die ochtend van
de 23e juli.
'U moet de trap af, dan
loopt u vanzelf het water in',
was de boodschap die bij de
ingang werd gegeven. En
het was zo. Het magazijn,
de parkeerplaats, de keu
ken water, water, water.
Liften buiten werking, de
toegang tot de parkeer
plaats afgezet, collega's die
rondliepen op klompen en
laarzen. Met waterzuigers,
trekkers en de eigen brand-
weerpomp ging men het
water te lijf. De sfeer was
bijzonder gezellig. Zo op het
eerste gezicht was er ner
gens grote schade aange
richt dus men kon er lachen
5
