ker dan Bergen/Venray (7-4
en 7-5) en voorkwam daar
mee een volledig zuidelijke
finale. Weert had duidelijk
meer in huis dan De Kem
pen: 13-5 en 12-1.
Daarmee stond vast dat de
zelfde twee finalisten als vo
rig jaar om het kampioen
schap gingen strijden, met
Nieuwerkerk aan de IJssel
als titelverdediger. De twee
sets leverden een spannen
de sportieve strijd op, met
lange rally's, keiharde aan
vallen en solide verdedi-
gingsblokken. In tegenstel
ling tot vorig jaar toonde
Weert zich de betere van de
twee ploegen. De twee ge
wonnen sets (15-9 en 15-6)
zorgden ervoor dat de beker
naar het zuiden des lands
verhuisde.
Ook in de kleine finale was
er wat de twee teams be
treft weinig nieuws onder
de zon. Vorig jaar ging de
strijd tussen De Kempen en
Venray 2, nu stonden De
Kempen en de Bergen/
Venray-combinatie tegen
over elkaar. De Kempen ont
popte zich duidelijk als de
betere ploeg. Met tweemaal
15-4 werd een relatief ge
makkelijke zege geboekt.
De Kempen kreeg zodoende
net als in 1986 het brons.
Was het bij de heren hetzelf
de kwartet als vorig jaar, bij
de dames waren het vier
nieuwe ploegen. De meeste
vreugde was op de gezich
ten uit het zuiden te zien,
want Bergen/Venray nam de
beker over van Sneek/Joure.
Maastricht nestelde zich
op de tweede plaats, voor
Heerenveen en Uithuizer-
meeden.
De 24 damesteams begon
nen hun strijd in zes poules
van vier. De favorieten kon
den zich geen misstappen
veroorloven, want alleen de
zes poulewinnaars bleven in
de race voor de ereplaatsen.
Dat waren Elburg, Maas
tricht, Heerenveen, Emmer-
Compascuum, Uithuizer-
meeden en Bergen/Venray.
De volgende fase in de strijd
omvatte twee driekampen.
De winnaars daarvan kwa
men in aanmerking voor de
finale, de nummers twee
voor de derde en vierde
plaats en de nummers drie
voor de vijfde en zesde plek.
De driekampen eindigden
als volgt: A. 1. Maastricht,
2. Heerenveen en 3. Elburg;
B. 1. Bergen/Venray, 2. Uit-
huizermeeden en 3. Emmer-
Compascuum. De zuidelijke
finale tussen Maastricht en
Bergen/Venray ontpopte
zich niet als een spannende
finale, maar was door het
geboden kijkspel wel aan
trekkelijk. Bergen/Venray
had duidelijk meer in huis.
Het liet zich met 15-6 en
15-8 overtuigend als de
nieuwe kampioen kronen.
De strijd om de derde plaats
was zonder meer veel span
nender. Het was de enige
finale-ontmoeting waarin
drie sets nodig waren. Na de
eerste set met 13-15 verlo
ren te hebben, toonde Hee
renveen de langste adem in
huis te hebben. Met 15-7 en
15-8 werd alsnog beslag ge
legd op de derde plaats.
Daarmee waren de prijzen
verdeeld. De winnaars wa
ren uiteraard tevreden, wie
er net naast greep had toch
een dag sportief strijd kun
nen leveren en wie er hele
maal naast greep, had onge
twijfeld zijn lol toch wel ge
had. Wat dat laatste betreft
waren de dames van Hoorn
een goed voorbeeld. Bij dit
als reserve geplaatste team
stond niet winnen, maar
deelnemen voorop. Niet of
nauwelijks op het toernooi
voorbereid eindigde Hoorn
op de 24e en laatste plaats.
Deze dames stonden voor
hun lol in het veld, plezier
was troef. Dat kon scheids
rechter Jack de Burgt na af
loop van een van hun verlo
ren wedstrijden beamen. Hij
zat te genieten op de bok en
vulde op het wedstrijdfor
mulier in: amusements
waarde 10-plus!
Naast de kampioenen had
het toernooi nog een
winnaar. Het damesteam
van De Dongemond won
de sportiviteitsprijs. De
scheidsrechters hadden
door middel van punten be
paald dat dit team zich tij
dens het hele toernooi van
haar sportiefste kant had la
ten zien.
5
